Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka niezwykle realistyczna. Napisana bardzo prostym, zrozumiałym językiem. W prosty, bezpośredni sposób opisuje polskie realia, przeciętnej, patologicznej rodziny. Książka co prawda nie spodobała mi się, chyba ze względu na bardzo słabo rozwinięte wydarzenia. Uważam, że książka nie jest napisana wybitnie. To proste słownictwo, które powinno trafiać do każdego, wcale mnie nie przekuje. Jest to napisane tak, że gdy ją czytałam miałam wrażenie, że ta książka jest na bardzo niskim poziomie, albo, że autorka ma mały poziom inteligencji. Wiem, że nie każdy może się ze mną zgadzać. Innym może ta książka się spodobała. O gustach się nie dyskutuję. Nie polecam.

Książka niezwykle realistyczna. Napisana bardzo prostym, zrozumiałym językiem. W prosty, bezpośredni sposób opisuje polskie realia, przeciętnej, patologicznej rodziny. Książka co prawda nie spodobała mi się, chyba ze względu na bardzo słabo rozwinięte wydarzenia. Uważam, że książka nie jest napisana wybitnie. To proste słownictwo, które powinno trafiać do każdego, wcale...

Wspaniałą książka, która ukazuje prawdziwe, realistyczne problemy prawdziwych ludzi. Książka uczy, że każdy popełnia błędy, ale też każdy zawsze ma szansę je naprawić, gdy tylko zrozumie co zrobił nie tak.

Wspaniałą książka, która ukazuje prawdziwe, realistyczne problemy prawdziwych ludzi. Książka uczy, że każdy popełnia błędy, ale też każdy zawsze ma szansę je naprawić, gdy tylko zrozumie co zrobił nie tak.

Jedna z lepszych książek, które ostatnio przeczytałam.
Chwyciłam po tę książkę całkowicie przypadkiem, znajdując ją na bibliotecznej półce i ani trochę nie żałuję, że zabrałam ją do domu, i przeczytałam. Świetna książka, bardzo głęboka.
Przeczytałam już kilka książek o podobnej tematyce, ale żadna nie wywarła na mnie tak wielkiego wrażenia jak ta.
Bardzo poruszająca, w dodatku autentyczna. Nie rozumiem tylko jak można tak traktować drugiego człowieka, dziecko... Swojego dziecko. To niedorzeczne. Książka napisana świetnie, bardzo przejmująca. Niektóre sytuacje są tak opisane, że łzy same suną się do oczu, bo tak szkoda jest czytelnikowi Dave'a. Książkę czyta się bardzo dobrze, z zapartym tchem. Nie da się jej, tak po prostu, od tak odłożyć po kilku kartkach. Książka na pewno nie jest przeznaczona dla młodszych czytelników, jaki i nie jest z pewnością dla ludzi wrażliwych, ludzi ze "słabą" psychiką, iż w moim odczucia mogłaby ona za bardzo "wejść" im do głowy.
Polecam tę książkę wszystkim, którzy są "odporni" na mocne książki, którzy potrafią jednak zachować dystans, jeśli chodzi o wyrządzanie krzywdy drugiemu człowiekowi, dziecku. Polecam osobą, które nie są zbyt mocno wyczulone, wrażliwe na krzywdzenie człowieka.

Jedna z lepszych książek, które ostatnio przeczytałam.
Chwyciłam po tę książkę całkowicie przypadkiem, znajdując ją na bibliotecznej półce i ani trochę nie żałuję, że zabrałam ją do domu, i przeczytałam. Świetna książka, bardzo głęboka.
Przeczytałam już kilka książek o podobnej tematyce, ale żadna nie wywarła na mnie tak wielkiego wrażenia jak ta.
Bardzo poruszająca, w...

Książkę czytało mi się bardzo szybko,ale bez jakiś większych emocji. Za pierwszym razem, gdy wpadła mi w ręce, pomyślałam sobie 'muszę ją przeczytać!'. I tak usiadłam wygodnie na kanapie i zaczęłam czytać. Z zapartym tchem czytałam. Przeczytałam połowę, lecz gdy już ją odłożyłam... Nic nie ciągnęło mnie do ponownej kontynuacji. Książka chyba jednak nie wpadła w mój gust literacki. Aczkolwiek, kiedy pojawiła się ekranizacja, postanowiłam obejrzeć. I szczerze powiem,że ekranizacja podobała mi się bardzo. Wciągnęła mnie i chciałam jeszcze, i jeszcze. Ale nie ukrywam, że nie ciągnie mnie do dalszych części.

Książkę czytało mi się bardzo szybko,ale bez jakiś większych emocji. Za pierwszym razem, gdy wpadła mi w ręce, pomyślałam sobie 'muszę ją przeczytać!'. I tak usiadłam wygodnie na kanapie i zaczęłam czytać. Z zapartym tchem czytałam. Przeczytałam połowę, lecz gdy już ją odłożyłam... Nic nie ciągnęło mnie do ponownej kontynuacji. Książka chyba jednak nie wpadła w mój gust...

Świetna jak wszystkie książki Barbary Rosiek. Nie mam pojęcia dlaczego tak ubóstwiam jej książki, ale mogę czytać je cały czas od nowa, i od nowa, a ciągle mi ich brakuje. Książka pokazuje jak bardzo Rosiek w życiu cierpi. Pokazuje ból, cierpienie człowieka. Wydaję mi się,że tematyka książek Rosiek jest w Polsce kontrowersyjnym tematem. Tematy: bólu, cierpienia ludzi, narkomani, jakieś niechęci do ludzi, do życia, myślę że to są w Polsce poniekąd tematy tabu, które mało kto porusza.Tak jakby każdy bał się o tym mówić, chociaż,że z tym wszystkim spotykamy się w życiu codziennym. Uwielbiam 'książki cierpiące'. Książki, dzięki którym mogę się przenieś do świata przedstawionego w książce i być jego częścią. Czytając tę książkę czuję się jej częścią. Nie da się jej odłożyć po kilku stronach, bo ciągle chce się więcej i więcej. Polecam każdego kto lubi tematy bólu, cierpienia, opisu przeżyć, uczuć. Wspaniała książka.

Świetna jak wszystkie książki Barbary Rosiek. Nie mam pojęcia dlaczego tak ubóstwiam jej książki, ale mogę czytać je cały czas od nowa, i od nowa, a ciągle mi ich brakuje. Książka pokazuje jak bardzo Rosiek w życiu cierpi. Pokazuje ból, cierpienie człowieka. Wydaję mi się,że tematyka książek Rosiek jest w Polsce kontrowersyjnym tematem. Tematy: bólu, cierpienia ludzi,...

Uwielbiam cały cykl Harrego Pottera. Ta część podoba mi się nawet bardzo,ale podoba mi się najmniej z wszystkich części. Spodziewałam się czegoś lepszego, mało się tam dzieje, wolno mi się ją czytało. Ale oczywiście KOCHAM J.K.Rowling !

Uwielbiam cały cykl Harrego Pottera. Ta część podoba mi się nawet bardzo,ale podoba mi się najmniej z wszystkich części. Spodziewałam się czegoś lepszego, mało się tam dzieje, wolno mi się ją czytało. Ale oczywiście KOCHAM J.K.Rowling !

Nie owijając w bawełnę na początku mojej wypowiedzi chcę zaznaczyć,że książka nie za bardzo mi się podobała.
Bardzo lubię taką tematykę książek,ale ta książka nie uderzyła w mój gust. Nie wiem czemu, bo jest napisana dobrze. Czytało się ją dość przyjemnie i bardzo szybko,ale jakoś nie porwała mnie w swój świat. Czytając ją nie wyniosłam z niej, jakiegokolwiek doświadczenia. Wszyscy tak tą książkę chwalili - nie wiem czemu - i taka jakaś 'moda' na nią weszła,ale nie jest ona wcale dobra. Moim zdaniem ekranizacja była lepsza :)

Nie owijając w bawełnę na początku mojej wypowiedzi chcę zaznaczyć,że książka nie za bardzo mi się podobała.
Bardzo lubię taką tematykę książek,ale ta książka nie uderzyła w mój gust. Nie wiem czemu, bo jest napisana dobrze. Czytało się ją dość przyjemnie i bardzo szybko,ale jakoś nie porwała mnie w swój świat. Czytając ją nie wyniosłam z niej, jakiegokolwiek...

Wspaniała książka, zresztą jak wszystkie książki Barbary Rosiek.
Mnie najbardziej urzekło to,że książka jest autentycznymi zapisami Rosiek. Podoba mi się to,że autorka nie kryje się ze swoimi uczuciami. Czytając tę książkę mam wrażenie poznawania autorki, jako zwykłego,szarego człowieka. Czuję jakby jakąś więź między nią, a mną. Wiem to może wydawać się trochę dziwne, ale tak bardzo wczuwam się w jej świat,że czuję jakbym była tam obok głównej bohaterki - Baśki - i tak jakbym to ja z nią przeżywała to wszystko. Wchodzę w jej ciało, w jej osobę i żyję jej życiem, które zostało opisane w ten cudownej książce. Autorka ta myślę,że ma dość specyficzny i rozpoznawalny styl pisania ,która jak sobie zdaję sprawę, dużo osobom się nie podoba. Książka jest napisana, myślę ,że dość prostym i zrozumiałem językiem. Trudno odnieść mi się do fabuły tego dzieła,ale wydaję mi się ,że nie ma co za dużo na ten temat mówić, iż książki Rosiek są bardzo nieprzewidywalne, zaskakujące, budzące skrajne odczucia. Czytają je, raz się przeżywa chwile radości i ,aż się człowiek zaczyna uśmiechać, radować w głębi duszy,a raz przeszywa czytelnika smutek i rozpacz. Tak bardzo wczułam się w tę książkę ,że nie raz łzy spływały po poliku. Ale myślę,że o to właśnie w książkach chodzi! Aby umiały porywać tak bardzo,że aż trudno się z nich wydostać. Fabuły nie można opowiedzieć, jest tak wszystko napisane,że nie da się tego ująć w słowa, opowiedzieć komuś. Bo jeżeli się już za tę książkę łapie, to moje zdanie jest takie,że trzeba chociaż trochę znać początki, życiorys Baśki. Gdy sięgasz po tę książkę nie wiedząc kim ona jest, co się w jej życiu zdarzyło wcześniej, lepiej zacznij od jej pierwszej książki ! PAMIĘTNIKA NARKOMANKI :D

Wspaniała książka, zresztą jak wszystkie książki Barbary Rosiek.
Mnie najbardziej urzekło to,że książka jest autentycznymi zapisami Rosiek. Podoba mi się to,że autorka nie kryje się ze swoimi uczuciami. Czytając tę książkę mam wrażenie poznawania autorki, jako zwykłego,szarego człowieka. Czuję jakby jakąś więź między nią, a mną. Wiem to może wydawać się trochę dziwne, ale...

Bardzo pouczająca książka, która opowiada o problemie,który myślę,że dotyka dużą część naszego społeczeństwa i to nie tylko młodzież,ale także dorosłych. Pokazuje jak poważnym problemem jest anoreksja. Tak jak zareagowała mama Mai, na wieść od córki,że ta potrzebuje pomocy, tak reaguje większość rodziców na wieści,że ich dzieci mogą mieć jakiekolwiek problemy. Gdy dzieci najbardziej potrzebują rodziców, to ich przy nich nie ma i dzieci są zdane same na siebie, tak jak Maja. Maja miała to szczęście,że jej nauczycielką była tak wspaniała kobieta. Oczywiście to tylko książka i nie za bardzo powinno się ją wcinać do rzeczywistości,ale niestety tak jest w prawdziwym życiu. Jednak myślę,że mało prawdopodobne jest to,że nauczycieli, aż tak bardzo się angażują w życie swoich uczniów, nawet gdy widzą problem zazwyczaj starają się go ignorować. Oczywiście co do samej książki, fabuły, języka jakim jest napisana, stylu autorki mam tylko jedno zastrzeżenie. Myślę, że końcówka jest zbyt płytko opisana, tzn. moim zdaniem powinna być bardziej rozwinięta. To wszystko przy końcu bardzo szybko się dzieję,aż za szybko. Aczkolwiek tak, czy inaczej książka bardzo mi się podobała i uważam,że pewnie gdybym miała więcej czasu to sięgnęłabym po nią jeszcze raz.A kto wie może w przyszłości to zrobię. Szczerze polecam z całego serca. ;)

Bardzo pouczająca książka, która opowiada o problemie,który myślę,że dotyka dużą część naszego społeczeństwa i to nie tylko młodzież,ale także dorosłych. Pokazuje jak poważnym problemem jest anoreksja. Tak jak zareagowała mama Mai, na wieść od córki,że ta potrzebuje pomocy, tak reaguje większość rodziców na wieści,że ich dzieci mogą mieć jakiekolwiek problemy. Gdy dzieci...

Książka niesamowicie pouczająca,która pokazuje jak niebezpieczne są narkotyki. Moim zdaniem ta książka powinna być przestrogą dla ludzi,aby nigdy nie zażywali tego świństwa. Właśnie po przeczytaniu tej książki Barbara Rosiek stała się dla mnie bohaterem. Ona wygrała życie, wygrała z uzależnieniem,które tak naprawdę w większości przypadków zabija. Książka pokazuje jak bardzo można się stoczyć i ile zła wywołują narkotyki. Bardzo lubię takie książki,które są "prawdziwe". Książki, w których autorzy wiedzą o czym piszą. Czyli tak jest w tym przypadku, wydarzenia są autentyczne, autorka przeżyła je na własnej skórze więc ona najlepiej mogła to opisać, chociaż domyślam się,że niektóre sytuacje czy uczucia zapewne było jej bardzo trudno ubrać w słowa. Jest to książka,która wciąga, nie potrafiłam jej odłożyć. Niezwykle interesująca,która myślę,że wywołuje trochę kontrowersji. Nie mam pojęcia jak ją odbierają inni,lecz według mnie opisuje ona problem,który jest nawet teraz,problem ,który towarzyszy ludzkości od zarania dziejów. Teraz narkomani nie są już traktowani tak jak kiedyś. Myślę,że teraz są większe szanse na pomoc komuś uzależnionemu, lecz moim zdaniem w naszych czasach, jest większy odsetek ludzi,którzy po prostu nie chcą dać sobie pomóc.Pewnie większość ludzi uważa,że ta książka jest nieciekawa, płytka. Oni się mylą. Po prostu nie potrafią się utożsamić z główną bohaterką,a zarazem autorką pamiętnika. Ktoś kto pisze/mówi,że ta książka jest denna, sam musiałby się przekonać na własnej skórze przez jakie piekło Rosiek przechodziła.Inaczej tego nie zrozumie.

Książka niesamowicie pouczająca,która pokazuje jak niebezpieczne są narkotyki. Moim zdaniem ta książka powinna być przestrogą dla ludzi,aby nigdy nie zażywali tego świństwa. Właśnie po przeczytaniu tej książki Barbara Rosiek stała się dla mnie bohaterem. Ona wygrała życie, wygrała z uzależnieniem,które tak naprawdę w większości przypadków zabija. Książka pokazuje jak bardzo...

Niesamowicie ciężka książka,którą bardzo ciężko mi się czytało. Czytając cały czas kojarzyło mi się takie pytanie w głowie 'a co gdyby...'. Ta książka niezwykle opisuje dwa oblicza Hitlera. Jest doskonałą powieścią filozoficzną, a nawet bym rzekła,że psychologiczną,która daje do myślenia. Książka raczej przeznaczona dla starszych czytelników, no i myślę,że młodsi czytelnicy raczej po tytule nie bardzo by się poskromili na tę książkę. Książka nie jest najgorsza, jednak sięgając po książkę tego autora spodziewałam się czegoś lepszego. Chyba jednak miałam zbyt wygórowane oczekiwania. Pomysł na napisanie książki na tak kontrowersyjny i budzący sensacje temat był bardzo ryzykowny, iż autor mógł się spodziewać fali krytyki. Myślę, że niesamowicie pięknie autor pokazał jak cienka jest bariera pomiędzy złem,a dobrem. Jak bardzo mało człowieka dzieli od tej złej strony. Czasem wystarczy tylko jeden malutki, na pozór nic nie znaczący krok,aby z dobrego człowieka stać się krótko mówiąc potworem. Książka pokazuje jak wielki wpływ mają ludzie decyzje na życie człowieka, a czasem nawet tysiące ludzi. Każda nasza decyzja ma znaczenie, każdy nasz czyn coś znaczy. Każdy człowiek powinien ponosić konsekwencje za swoje czyny, brać odpowiedzialność za to co robi. Czasem ludzie robią głupstwa, tylko po to,aby zostać zauważonym.

Niesamowicie ciężka książka,którą bardzo ciężko mi się czytało. Czytając cały czas kojarzyło mi się takie pytanie w głowie 'a co gdyby...'. Ta książka niezwykle opisuje dwa oblicza Hitlera. Jest doskonałą powieścią filozoficzną, a nawet bym rzekła,że psychologiczną,która daje do myślenia. Książka raczej przeznaczona dla starszych czytelników, no i myślę,że młodsi czytelnicy...

Pierwszy raz miałam styczność z tą książką w 1 gimnazjum, mając bodajże 13 lat. Wtedy oczywiście przeczytałam tę książkę,ale nie rozumiałam jej, nie wiedziałam o co tak naprawdę chodzi. Minęły dwa lata, a ja postanowiłam zabrać się za tę książkę ponownie z nadzieją,że znajdę ten ukryty w niej sens. I BINGO ! Tak właśnie się stało. W końcu zrozumiałam o co chodzi. Przepiękna książka, którą bardziej bym polecała starszym osobą, może dojrzalszych emocjonalnie,gdyż jest ona bardzo pouczająca i myślę,że większość dzieci,która ją czyta, nie ma tak naprawdę zielonego pojęcia o sensie treści,która jest w niej zawarta. Książka dużo uczy o ludziach, także o tym z jakimi problemami się borykają na co dzień. Najbardziej jednak podobał mi się fragment z Liskiem. Fragment o przyjaźni. Wszystko w tej książce jest takie prawdziwe, że można do niej wracać nawet dziesiątki razy,a i tak będzie się ją czytało ze smakiem.

Pierwszy raz miałam styczność z tą książką w 1 gimnazjum, mając bodajże 13 lat. Wtedy oczywiście przeczytałam tę książkę,ale nie rozumiałam jej, nie wiedziałam o co tak naprawdę chodzi. Minęły dwa lata, a ja postanowiłam zabrać się za tę książkę ponownie z nadzieją,że znajdę ten ukryty w niej sens. I BINGO ! Tak właśnie się stało. W końcu zrozumiałam o co chodzi. Przepiękna...

Wspaniała książka,którą poleca się każdemu. Dzieciom, młodzieży, dorosłym. Każdej grupie wiekowej. Coś czego nie da się odłożyć po jednym rozdziale. Książka bardziej z gatunku fikcji, fantasty. Powieść jest bardzo nierealistyczna, lecz przyciąga. Gdyby tak ocenić ją "płytko",czyli nie zagłębiając się w jej sens, po prostu przeczytać ją ,że tak powiem niedokładnie,nie rozmyślając nad tym co autor chciałby nam przekazać, nie wyciągając z tego żadnego morału,można powiedzieć, że jakby nie patrzeć głębiej pokazuje ona jak ciekawe,a zarazem naiwne są dzieci. Jednakże po dłuższych przemyśleniach nad tą książką dotarłam do bardzo głębokiego tematu,który w naszym świecie jest często bagatelizowany. A mianowicie chodzi tutaj o to,że rodzice nie interesują się swoim dzieckiem i dziecko musi się zając same sobą,iż rodzice nie mają dla niego czasu, np. z powodu nadmiaru pracy ( tak jak to jest w książce). Rodzice chcą,aby ich dziecko robiło cokolwiek tylko im nie przeszkadzało w pracy. Wtedy dziecko często popada w kłopoty, czasem wciągając w to innych. Nie wiem czy właśnie o taki przekaz chodziło autorowi ,czy może on to napisał nie myśląc nad jakimś głębszym sensem tej książki,ale ja się go jednak doszukałam. Ale to tylko moja interpretacja tego dzieła. :)

Wspaniała książka,którą poleca się każdemu. Dzieciom, młodzieży, dorosłym. Każdej grupie wiekowej. Coś czego nie da się odłożyć po jednym rozdziale. Książka bardziej z gatunku fikcji, fantasty. Powieść jest bardzo nierealistyczna, lecz przyciąga. Gdyby tak ocenić ją "płytko",czyli nie zagłębiając się w jej sens, po prostu przeczytać ją ,że tak powiem niedokładnie,nie...

Książka,która moim zdaniem pomaga. Mi pomogła i to nawet w dużym stopniu. Jest ona przepełniona dobrem, czyta się ją bardzo przyjemnie,a przy okazji,można się wiele nauczyć. Życiowa, pouczająca, nieco filozoficzna powiastka, czyli coś co lubię najbardziej. W pewnym stopniu zmieniła mój punkt widzenia. Ja wielka pesymistka, poprzez tę książkę odkryłam choć troszkę optymizmu w kwintesencji życia. Z początku po wszystkich rzeczach, które przeczytałam w internecie na temat autora tej książki byłam sceptycznie do niej nastawiona. Może nie tyle co do książki,a do samego autor, ponieważ,rzeczy które o nim piszą,informacje jakie można znaleźć w internecie na jego temat nie stawiają go w zbyt korzystnym dla niego świetle. Jednak coś mnie podkusiło,aby chwycić za tę książkę. I wcale nie żałuję ! Ani trochę. Nie był to zmarnowany czas poświęcony na nią,a nawet można powiedzieć,że ta książka była jedną z wielu bardzo dobrych książek jakie przeczytałam. Uważam,że każda osoba,która chociaż trochę lubi filozoficzne powiastki oraz inspirują ją "zbiory myśli autorów" powinna sięgnąć po tę właśnie książkę. Jest ona bardzo życia. Na pozór nudna, lecz gdy się ją czyta nie można się oderwać. Tytuł nie zachęca do zabrania się na nią,lecz to nie okładka mówi o książce ,a jej wnętrze. Po przeczytaniu tej książki, przekonałam się do tego autora i sięgnęłam po kilka jego innych książek, zaczęłam się zagłębiać w jego twórczość. I tak oto od tej niewinnej książki zaczęła się moja miłość do Paulo Coelho :)

Książka,która moim zdaniem pomaga. Mi pomogła i to nawet w dużym stopniu. Jest ona przepełniona dobrem, czyta się ją bardzo przyjemnie,a przy okazji,można się wiele nauczyć. Życiowa, pouczająca, nieco filozoficzna powiastka, czyli coś co lubię najbardziej. W pewnym stopniu zmieniła mój punkt widzenia. Ja wielka pesymistka, poprzez tę książkę odkryłam choć troszkę optymizmu...

Bardzo wzruszająca,pięknie napisana książka. Widać po przeczytaniu, że Autor włożył w nią dużo serca. Nie potrafię sobie wyobrazić,jak silne emocje musiały towarzyszyć przy tworzeniu takiego CUDA. Myślę,że książka powinna być przeznaczona dla trochę bardziej dojrzałych wiekowo czytelników, iż młodzi czytelnicy/małe dzieci mogą zbyt emocjonująco zareagować na tę książkę. Myślę,że osoby starsze dzięki tej książce mogą trochę wejść w świat dziecka,chorego dziecka. Może nawet ta książka uświadomi im,że nie można ukrywać bolesnej prawdy przed swoimi dziećmi,bo dzieci,które są chore są tego świadome,że umrą. Lecz dorośli nie potrafią się często pogodzić z nadchodzącą śmiercią swoich pociech, ale pamiętajcie,że te małe dzieci wiedzą,że są chore, są świadome,że umrą. A niekiedy nawet chcą umrzeć,aby skrócić swoje cierpienie. Książkę polecam każdemu bez wyjątku. Po przeczytaniu musiałam się wybrać na bardzo długi spacer,aby wszystko przemyśleć. Ta książka w pewnym stopniu zmieniła mój punkt widzenia. Otworzyła mi oczy na tak poważny problem, jakim są niestety nieuleczalne choroby dzieci. Mam dopiero 16 lat, nie szanowałam swojego życia, zastanawiałam się po co żyję,ale po przeczytaniu tej książki, zrozumiałam jak ważne jest życie, jak bardzo cierpią dzieci,które umierają i ,że powinnam się cieszyć z tego,że żyję, że jestem zdrowa. Powinnam się cieszyć,że mogę żyć pełnią życia. :)

Bardzo wzruszająca,pięknie napisana książka. Widać po przeczytaniu, że Autor włożył w nią dużo serca. Nie potrafię sobie wyobrazić,jak silne emocje musiały towarzyszyć przy tworzeniu takiego CUDA. Myślę,że książka powinna być przeznaczona dla trochę bardziej dojrzałych wiekowo czytelników, iż młodzi czytelnicy/małe dzieci mogą zbyt emocjonująco zareagować na tę książkę....

Książka pełna kłamstw i intryg. Niesamowicie wciągająca. To pierwsza moja książka sensacyjna. Myślałam,że będzie to coś przez to nie przebrnę, a tu takie zaskoczenie! Książkę czyta się niesamowicie szybko :)
A z każdym zdaniem,z każdą stroną chce się więcej i więcej.
Szczerze polecam,nawet dla osób,które nie są przekonane co do tego gatunku :D

Książka pełna kłamstw i intryg. Niesamowicie wciągająca. To pierwsza moja książka sensacyjna. Myślałam,że będzie to coś przez to nie przebrnę, a tu takie zaskoczenie! Książkę czyta się niesamowicie szybko :)
A z każdym zdaniem,z każdą stroną chce się więcej i więcej.
Szczerze polecam,nawet dla osób,które nie są przekonane co do tego gatunku :D

Ta książka jest świetna. Tyle łez przy Niej wylałam. Coś magicznego.

Ta książka jest świetna. Tyle łez przy Niej wylałam. Coś magicznego.