Dave James Pelzer

Z reguły unikam książek o takiej tematyce. Nie jestem w stanie czytać o cierpieniu dzieci, bo niemalże cierpię razem z nimi. Tym razem zrobiłam wyjątek. I chociaż książka jest bardzo dobra to również bardzo żałuję, że ją przeczytałam. Nie mogę teraz wyrzucić treści książki z głowy choć bardzo się staram. Opisane w niej wydarzenia są tak przerażające, że nie jestem w stanie sobie wyobrazić, że tak można traktować drugiego człowieka a tym bardziej dziecko. A jednak. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że są to prawdziwe wydarzenia a autor opisuje swój los jaki zgotowała mu własna, rodzona matka gdy miał lat 4-12. Przede mną kolejne dwie części trylogii. Drugi tom opisujący dzieje Dave'a w wieku 12-18 i trzeci, jego dorosłe życie. Na pewno je przeczytam bo chcę wiedzieć jak potoczyły się dalsze losu tego biednego chłopca i w jaki sposób to co przeżył we wczesnych latach odcisnęło piętno na dalszym życiu. Jeśli nie przeraża was opisy cierpienia kilkuletniego dziecka, lub jeśli chcielibyście dowiedzieć się jakim zwyrodnialcem trzeba być by tak katować własne dziecko, to serdecznie polecam lekturę. Jeśli jednak wasza wrażliwość nie pozwala biernie przyglądać się krzywdzie najmłodszych, stanowczo odradzam lekturę.