Jesteśmy społecznością, która kocha książki

...życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć.

...życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć.

Ta młoda dziewczyna była do tego stopnia pozbawiona kontaktu ze swoim otoczeniem i samą sobą,że regularnie zadawała sobie rany potłuczonym szkłem albo żyletkami. Nie po to, żeby odebrać sobie życie,ale poczuć ból, czuć cokolwiek.

Ta młoda dziewczyna była do tego stopnia pozbawiona kontaktu ze swoim otoczeniem i samą sobą,że regularnie zadawała sobie rany potłuczonym szkłem albo żyletkami. Nie po to, żeby odebrać sobie życie,ale poczuć ból, czuć cokolwiek.

Nie ma bowiem ciaśniejszego więzienia jak to, które sobie sami zbudowaliśmy.

Nie ma bowiem ciaśniejszego więzienia jak to, które sobie sami zbudowaliśmy.

Chcę uciec albo uciec albo się rozjebać. Chcę być ślepy i niemy i nie mieć serca. Chcę się wczołgać do dziury i nigdy nie wyjść. Chcę zmieść swoje istnienie z powierzchni ziemi. Z powierzchni jebanej ziemi.

Chcę uciec albo uciec albo się rozjebać. Chcę być ślepy i niemy i nie mieć serca. Chcę się wczołgać do dziury i nigdy nie wyjść. Chcę zmieść swoje istnienie z powierzchni ziemi. Z powierzchni jebanej ziemi.

Słowa nie mogą wyrazić pustki. Im więcej ich jest, tym bardziej kłamią.

Słowa nie mogą wyrazić pustki. Im więcej ich jest, tym bardziej kłamią.

Nie słyszę, nie widzę, nie czuję. Moją duszę otacza nieznana mgła, która oślepia, zabiera czas, rozsypuje życie.

Nie słyszę, nie widzę, nie czuję. Moją duszę otacza nieznana mgła, która oślepia, zabiera czas, rozsypuje życie.

W łazience wzięłam żyletkę po tacie i cięłam głupie ciało z przyjemnością orgazmu.

W łazience wzięłam żyletkę po tacie i cięłam głupie ciało z przyjemnością orgazmu.

A czyż istnieje ucieczka bardziej idealna niż ta od własnych problemów i lęków ?

A czyż istnieje ucieczka bardziej idealna niż ta od własnych problemów i lęków ?

Boję się. Lękam się. Jestem osaczona. Otchłań okrąża łóżko, toczy z serca krew, wyżera mózg, pochłania mnie. Nie ma mnie,boję się. Zjadam się. Zabijam sie. Zmartwychwstaję.

Boję się. Lękam się. Jestem osaczona. Otchłań okrąża łóżko, toczy z serca krew, wyżera mózg, pochłania mnie. Nie ma mnie,boję się. Zjadam się. Zabijam sie. Zmartwychwstaję.

(...) nie wierzę w piekło, a jeśli już ono istnieje, to mamy je tutaj na ziemi.

(...) nie wierzę w piekło, a jeśli już ono istnieje, to mamy je tutaj na ziemi.

Zapominamy,że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy jakbyśmy byli nieśmiertelni.

Zapominamy,że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy jakbyśmy byli nieśmiertelni.

Nie chcę nikogo widzieć, z nikim rozmawiać. Wszyscy się na mnie gapią, jakbym miał róg na nosie. Albo oko na środku czoła.

Nie chcę nikogo widzieć, z nikim rozmawiać. Wszyscy się na mnie gapią, jakbym miał róg na nosie. Albo oko na środku czoła.

Smutno mi, Boże. Nie potrafię pogodzić siez tym światem.

Smutno mi, Boże. Nie potrafię pogodzić siez tym światem.

Ból przynosił jej ukojenie.

Ból przynosił jej ukojenie.