Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Arcydzieło, jeśli chodzi o kompozycję i zabawę czasem.

Treść jednemu przypadnie do gustu, innemu nie - jak zawsze. Może przeszkadzać, że akcja opowiada o ludziach sukcesu należących do niewielkiego odsetka społeczeństwa, o ludziach zawodowo spełnionych, o ludziach bogatych. Przeciętny człowiek ma trochę inne problemy, ale czy to powód, by nie pisać o tych bogatszych?

W każdym razie głębokie portrety psychologiczne są mocną stroną powieści. Znamy charakter każdego z głównych bohaterów i w końcu zaczynamy rozumieć ich motywacje, nawet jeśli ich nie akceptujemy.

Ale to, co jest w tej książce najważniejsze, to kompozycja. Jeśli ktoś lubi "Pulp Fiction", to z pewnością doceni kunszt Yanagihary. Bohaterów powieści poznajemy w trzecich dekadach ich żyć, ale potem dowiadujemy się o ich przeszłości i przyszłości. Chronologia jest mocno zaburzona i poszarpana, co powinno wprowadzać chaos, a jednak tworzy arcydzieło, bo czyta się to z niezwykłą przyjemnością i zaangażowaniem.

Maestria.

Arcydzieło, jeśli chodzi o kompozycję i zabawę czasem.

Treść jednemu przypadnie do gustu, innemu nie - jak zawsze. Może przeszkadzać, że akcja opowiada o ludziach sukcesu należących do niewielkiego odsetka społeczeństwa, o ludziach zawodowo spełnionych, o ludziach bogatych. Przeciętny człowiek ma trochę inne problemy, ale czy to powód, by nie pisać o tych bogatszych?

W...

Znów można zmierzyć się z Jo Nesbø w grze. Znów można typować, kto z bliskich nam bohaterów książki zginie. Znów można obstawiać, ile takich osób będzie. Znów można próbować odgadnąć tożsamość mordercy. Znów można zbierać wskazówki rozsiane przez autora po całej powieści. Znów można czuć, że przechytrzyło się Nesbø. Znów można myśleć, że tym razem zna się go na tyle dobrze, iż nie zdoła nas zwieść. Znów można zarywać noce w tej grze. Znów trzeba przegrać tę nierówną walkę z autorem.

Znów można zmierzyć się z Jo Nesbø w grze. Znów można typować, kto z bliskich nam bohaterów książki zginie. Znów można obstawiać, ile takich osób będzie. Znów można próbować odgadnąć tożsamość mordercy. Znów można zbierać wskazówki rozsiane przez autora po całej powieści. Znów można czuć, że przechytrzyło się Nesbø. Znów można myśleć, że tym razem zna się go na tyle...

Ponownie przeczytane: 3 grudnia 2017.
Ocena: 10/10.

Ponownie przeczytane: 3 grudnia 2017.
Ocena: 10/10.