Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli szukacie lekkiej lektury, która wielokrotnie was rozbawi, to trafiliście idealnie. Whitney G. zdecydowanie ma poczucie humoru i potrafi rozbawić czytelnika. Wredne docinki, cięte riposty, zabawne dialogi. A jeśli lubicie zarozumiałych, aroganckich, bezczelnych samców alfa, to z całą pewnością polubicie Jake'a.
Świetnie się bawiłam czytając tę książkę. To była moja pierwsza styczność z autorką i z pewnością sięgnę po inne.

Jeśli szukacie lekkiej lektury, która wielokrotnie was rozbawi, to trafiliście idealnie. Whitney G. zdecydowanie ma poczucie humoru i potrafi rozbawić czytelnika. Wredne docinki, cięte riposty, zabawne dialogi. A jeśli lubicie zarozumiałych, aroganckich, bezczelnych samców alfa, to z całą pewnością polubicie Jake'a.
Świetnie się bawiłam czytając tę książkę. To była moja...

"Trzy kroki od siebie" to historia wyjątkowa pod wieloma względami - od podjętego tematu chorych na mukowiscydozę, poprzez zakazaną miłość i prawdziwą przyjaźń, po zakończenie, które wywołuje w czytelniku wzruszenie.
To historia z przesłaniem, aby doceniać otrzymane życie, czas, który ucieka niepostrzeżenie.
Jeśli szukacie lekkiej powieści o młodzieńczej miłości, nie znajdziecie tego w tej książce, ponieważ nie jest to słodka opowieść na jeden wieczór. Ta historia zostaje w czytelniku na długo po zakończeniu lektury.
Polecam każdemu, kto lubi zatracić się w piękniej historii.

"Trzy kroki od siebie" to historia wyjątkowa pod wieloma względami - od podjętego tematu chorych na mukowiscydozę, poprzez zakazaną miłość i prawdziwą przyjaźń, po zakończenie, które wywołuje w czytelniku wzruszenie.
To historia z przesłaniem, aby doceniać otrzymane życie, czas, który ucieka niepostrzeżenie.
Jeśli szukacie lekkiej powieści o młodzieńczej miłości, nie...

"Podejrzany", tak jak jego poprzednicy, charakteryzuje się wartką akcją i wyrazistymi postaciami o wyjątkowo ciętych językach. Na czytelników czeka dobra zabawa, specyficzne poczucie humoru, ostry język, ekspresowa akcja, nawiązania do działań wojennych, śmiałe wątki erotyczne i dużo, dużo emocji. Mieszanka, która tworzy naprawdę dobrą całość. Pokochałam książki Pauliny Świst, ponieważ czyta się je z zapartym tchem. Polecam przeczytać całą serię.

"Podejrzany", tak jak jego poprzednicy, charakteryzuje się wartką akcją i wyrazistymi postaciami o wyjątkowo ciętych językach. Na czytelników czeka dobra zabawa, specyficzne poczucie humoru, ostry język, ekspresowa akcja, nawiązania do działań wojennych, śmiałe wątki erotyczne i dużo, dużo emocji. Mieszanka, która tworzy naprawdę dobrą całość. Pokochałam książki Pauliny...

Powieść „Ciało i krew” to prawdziwy miszmasz różnorodnych wątków. W powieści dominuje fabularny przesyt, tak więc czasem ciężko nam będzie się połapać o co chodzi, zwłaszcza że miksowane wątki na pierwszy rzut oka kompletnie do siebie nie pasują. Krwiożerczy człowiek-roślina z czeskiej mitologii i genetyczne eksperymenty na świniach? Dające magiczną moc monety Judasza i polityczna walka o władzę? To wszystko znajduje się w tej książce i nawet całkiem dobrze ze sobą współgra. Jednak tego typu połączenia, zwłaszcza dla ludzi nieobeznanych ze specyficznym stylem Mastertona, mogą wydać się głupie, absurdalne i odstręczające.
W książce występuje wiele bardzo krwawych scen. Wypruwanie z siebie własnych flaków i wkręcanie ich do maszynki do mielenia, wyłupywanie oczy, miażdżenie kości, obcinanie głów – prawdziwy festiwal makabry, tak charakterystyczny dla Grahama.

Powieść „Ciało i krew” to prawdziwy miszmasz różnorodnych wątków. W powieści dominuje fabularny przesyt, tak więc czasem ciężko nam będzie się połapać o co chodzi, zwłaszcza że miksowane wątki na pierwszy rzut oka kompletnie do siebie nie pasują. Krwiożerczy człowiek-roślina z czeskiej mitologii i genetyczne eksperymenty na świniach? Dające magiczną moc monety Judasza i...

Ta książka z pewnością jest warta przeczytania!
To intensywna, dynamiczna opowieść o głębokiej przyjaźni, pierwszej miłości, nieudanych relacjach rodzinnych, życiu na całego i śmierci. Słodko-gorzkie połączenie, które mimo zadającego ból zakończenia, niesie za sobą pozytywne, pełne ciepła przesłanie.
„Promyczek” nawet jeśli nie wymaga przemyśleń, to jednak mocno chwyta za serce i ciężko się rozstać z lekturą.

Ta książka z pewnością jest warta przeczytania!
To intensywna, dynamiczna opowieść o głębokiej przyjaźni, pierwszej miłości, nieudanych relacjach rodzinnych, życiu na całego i śmierci. Słodko-gorzkie połączenie, które mimo zadającego ból zakończenia, niesie za sobą pozytywne, pełne ciepła przesłanie.
„Promyczek” nawet jeśli nie wymaga przemyśleń, to jednak mocno chwyta za...

Ta książka... brakuje mi słów. Przepiękna. Druzgocąca. Surowa. Pełna emocji. Niepowtarzalna. To książka, której odkrywanie każdej kolejnej strony przynosi tak wiele emocji. Tillie Cole sprawiła, że czytałam napisane przez nią słowa z zapartym tchem i ogromnym podziwem, zachwycając się nad pięknem tego, jak można przedstawić muzykę. Autorka sprawiła, że słyszałam i czułam muzykę, o której czytałam, a to coś wartego podziwu. Napisała naprawdę piękną, niemałostkową historię, o której się nie zapomina.

Ta książka... brakuje mi słów. Przepiękna. Druzgocąca. Surowa. Pełna emocji. Niepowtarzalna. To książka, której odkrywanie każdej kolejnej strony przynosi tak wiele emocji. Tillie Cole sprawiła, że czytałam napisane przez nią słowa z zapartym tchem i ogromnym podziwem, zachwycając się nad pięknem tego, jak można przedstawić muzykę. Autorka sprawiła, że słyszałam i czułam...

To lekka i przyjemna, ale też wzruszająca i dobra, historia o odnalezieniu bratniej duszy, którą kocha się całym sercem. Książka ma swoje plusy i minusy. Narracja w książce prowadzona jest z punktu widzenia głównej bohaterki. Złudnie sugeruje nam, że o jej życiu wiemy prawie wszystko. Emerson jednak oszukując samą siebie wprowadza w błąd i nas czytelników, co sprawia że koniec może być dla wielu zaskakujący. Uważam że warto sięgnąć po tę pozycję i po prostu czytać… lekkość z jaką czyta się kolejne strony jest ogromnym plusem.

To lekka i przyjemna, ale też wzruszająca i dobra, historia o odnalezieniu bratniej duszy, którą kocha się całym sercem. Książka ma swoje plusy i minusy. Narracja w książce prowadzona jest z punktu widzenia głównej bohaterki. Złudnie sugeruje nam, że o jej życiu wiemy prawie wszystko. Emerson jednak oszukując samą siebie wprowadza w błąd i nas czytelników, co sprawia że...

"It ends with us" opowiada o relacji z pozoru pięknej, kryjącej jednak niezwykle mroczną stronę. Na zewnątrz słodki i idealny, a w wewnątrz zepsuty oraz toksyczny związek.
Czytelnicy powinni przygotować się na trudną, emocjonalną fabułę, która z pewnością dostarczy wielu emocji. Najważniejsze jednak jest przesłanie, które niesie. Dotyczy ono granic, które należy stanowczo wyznaczać i nigdy nie pozwolić na to, aby zostały one przekroczone. To, co pięknie się zaczyna, nie zawsze pozostaje takim do końca i nie chodzi tu o zwyczajne trudności, z którymi mierzy się większość związków.
Mnie osobiście ta książka złamała serce i wiem, że na długo pozostanie w mojej głowie.

"It ends with us" opowiada o relacji z pozoru pięknej, kryjącej jednak niezwykle mroczną stronę. Na zewnątrz słodki i idealny, a w wewnątrz zepsuty oraz toksyczny związek.
Czytelnicy powinni przygotować się na trudną, emocjonalną fabułę, która z pewnością dostarczy wielu emocji. Najważniejsze jednak jest przesłanie, które niesie. Dotyczy ono granic, które należy stanowczo...

"Opowiem o tobie gwiazdom" to opowieść o determinacji młodych ludzi, którzy mimo wielu przeciwności losu i przykrych doświadczeń życiowych dążą do odnalezienia szczęścia. To książka z rodzaju tych, które rozkładają emocjonalnie czytelnika na łopatki, a po jej przeczytaniu wielokrotnie wracamy do niej myślami. Jestem zachwycona fabułą, jest wzruszająca, przemyślana, ciekawa i czyta się jednym tchem.
Autorka w swoim dziele pokazuje walkę z traumą, własną psychiką, chorobą oraz jak ważne jest, by zwrócić się w trudnej chwili do kogoś bliskiego.

"Opowiem o tobie gwiazdom" to opowieść o determinacji młodych ludzi, którzy mimo wielu przeciwności losu i przykrych doświadczeń życiowych dążą do odnalezienia szczęścia. To książka z rodzaju tych, które rozkładają emocjonalnie czytelnika na łopatki, a po jej przeczytaniu wielokrotnie wracamy do niej myślami. Jestem zachwycona fabułą, jest wzruszająca, przemyślana, ciekawa...

Jest to historia dziewczyny, która ma dość tego, iż została spłodzona ściśle genetycznie i musi pomagać swojej starszej siostrze, która jest chora na białaczkę.
Powieść zaczyna się w momencie, gdy Anna zwraca się do prawnika z prośbą, by ją reprezentował. Dziewczynka chce sama decydować o sobie i o tym, czy odda siostrze nerkę. Podała więc swoich rodziców do sądu domagając się walki o własne prawa i wolność wyboru. Od tej pory czytelnik poznaje zawiłą historię rodziny Fitzgeraldów, od szczęśliwych czasów młodości Sary i Briana, młodego małżeństwa z dwójką dzieci, kiedy Anny jeszcze nie było na świecie, a Kate nie była chora, aż do dnia dzisiejszego, kiedy to toczy się postępowanie sądowe.
Historia jest napisana jasnym i przystępnym językiem, dzięki pierwszoosobowej narracji wiadomo, co czują i myślą bohaterowie, co się dzieje w ich głowach i sercach. W bardzo wnikliwy sposób autorka opisuje, jak rodzina ta uległa wewnętrznemu rozpadowi, przez to, że choroba jednego z domowników wszystko zdominowała. W książce "Bez mojej zgody" nie ma stron, bo po żadnej nie da się opowiedzieć. Są różne perspektywy i każda rzuca nowe światło na sprawę, dzięki czemu poznajemy nowe szczegóły. Jednocześnie w trakcie poznawania historii, czytelnik ciągle czuje się zmuszony do refleksji i zadawania pytań. Celowym, tak sądzę zabiegiem autorki, było oddanie głosu Kate dopiero w samym epilogu. Zaskoczyło mnie zakończenie, przyznam, że zupełnie nie tego się spodziewałam.

Jest to historia dziewczyny, która ma dość tego, iż została spłodzona ściśle genetycznie i musi pomagać swojej starszej siostrze, która jest chora na białaczkę.
Powieść zaczyna się w momencie, gdy Anna zwraca się do prawnika z prośbą, by ją reprezentował. Dziewczynka chce sama decydować o sobie i o tym, czy odda siostrze nerkę. Podała więc swoich rodziców do sądu domagając...

Nie jest to pierwsza powieść Mastertona, którą czytałam, więc mogłam się już spodziewać co zastanę w tej pozycji. Mieszanka dobrego thrillera z dozą horroru. Jednak nie tym razem. Niespodzianka od pisarza. Graham Masterton po raz pierwszy tak naprawdę napisał bardzo dobry kryminał. Kunszt Grahama Mastertona trafił do mnie w zupełności. Owa książka nie ma według mnie żadnych minusów, trzyma w napięciu od początku do samego końca. Autor postarał się o interesujący temat, liczną ilość wątków, intrygujące wydarzenia, zaskakujące zwroty akcji. Zapewnił również element drastyczny, który idealnie komponuje się w całą historię. Sytuacje są przedstawione obrazowo i konkretnie. Czytanie Grahama Mastertona to czysta przyjemność. Książki jego pochłania się, a apetyt czytelniczy rośnie w miarę czytania. Z całego serca polecam, warto zapoznać się z książką, gdyż niecodzienna bohaterka, oryginalna fabuła i mocny klimat zbrodni w regionie malowniczej Irlandii potrafią robić wrażenie.

Nie jest to pierwsza powieść Mastertona, którą czytałam, więc mogłam się już spodziewać co zastanę w tej pozycji. Mieszanka dobrego thrillera z dozą horroru. Jednak nie tym razem. Niespodzianka od pisarza. Graham Masterton po raz pierwszy tak naprawdę napisał bardzo dobry kryminał. Kunszt Grahama Mastertona trafił do mnie w zupełności. Owa książka nie ma według mnie żadnych...

Książki Pani Hoover znam doskonale i uwielbiam jej styl. Obie z Tarryn Fischer spisały się świetnie, a lekturę czyta się szybko. Autorki utrzymują akcję w ciągłym napięciu, a tajemnica, która towarzyszy przeszłości Silasa i Charli, wciąga i nie wypuszcza ze swoich objęć aż do samego końca. Autorki stworzyły oryginalną fabułę, w której nie znalazłam schematycznych rozwiązań, a na dodatek oczarował mnie klimat powieści – pełen niedopowiedzeń i nieoczywistego strachu. Z pewnością książka wybija się na tle innych książek młodzieżowych. Od samego początku intryguje, a charakterni bohaterowie potrafią wywołać emocje, o jakich dotąd nie miało się pojęcia. W mojej głowie z każdym nowym faktem pojawiały się coraz to lepsze teorie. Żałuję jedynie, że tyle niewiadomych to wciąż niewiadome, a akcja niemalże urwała się w miejscu, nie tłumacząc wielu wątków. Zakończenie książki wprawiło mnie w osłupienie, spodziewałam się różnych rzeczy, ale na pewno nie czegoś takiego... Dla niektórych z was będzie to okrutny żart autorek, dla innych być może oznaka braku pomysłu...
Oczywiście nie mogę ocenić książki patrząc tylko na kilka ostatnich stron, ale... To jedna z tych książek, która mnie zachwyciła, ale też niestety zakończenie mnie rozczarowało.

Książki Pani Hoover znam doskonale i uwielbiam jej styl. Obie z Tarryn Fischer spisały się świetnie, a lekturę czyta się szybko. Autorki utrzymują akcję w ciągłym napięciu, a tajemnica, która towarzyszy przeszłości Silasa i Charli, wciąga i nie wypuszcza ze swoich objęć aż do samego końca. Autorki stworzyły oryginalną fabułę, w której nie znalazłam schematycznych rozwiązań,...

,,Czarny anioł'' jest kolejnym horrorem Mastertona, w którym brutalność nie zna granic, a dokładnie opisane sytuacje potrafią obrzydzić i przerazić niejednego czytelnika.
Bohaterem powieści jest policjant z San Francisco, Larry Foggia. Szczęśliwy mąż i ojciec prowadzi sprawę brutalnego seryjnego mordercy: "Szatana z mgły", który według tajemniczego, rytualnego klucza dopuszcza się coraz bardziej makabrycznych zabójstw na całych rodzinach. Porucznik prowadzący śledztwo kojarzy zbrodnie z niebezpieczną grupą okultystyczną: Czarnym Bractwem, która próbowała wskrzesić upadłego anioła Beliala.
Niestety, rozczarowała mnie scena, gdzie mityczny Mandrax odbywa sobie pogawędkę z Foggia. Wydaje mi się to mało logiczne i w porównaniu do wielu innych książek autora, po prostu… słabe. Osobiście uważam, że jak już ktoś jest kreowany na wielkiego, okrutnego członka Bractwa, to powinien zostać nim do końca, a wychodzi na to, że autor na sam koniec zrobił go zwyczajnym obywatelem, który strzela sobie mało intelektualne gadki z głównym bohaterem. Aczkolwiek to chyba jedyna moja uwaga co do tej książki. Sama postać Foggi jest nieźle pokazana, jego roli jaką pełni jako ojciec, mąż i wojujący z demonami glina nie mogę nic zarzucić. Spodobało mi się to, że jak na horror w powieści znajduje się sporo dobrego humoru, nie zawsze czarnego, wynikającego z absurdów, których w tekście pełno. Zakończenie nie było złe, ale też nie najlepsze, aczkolwiek pasujące do całości: Belial pokonany swoją własną bronią.

,,Czarny anioł'' jest kolejnym horrorem Mastertona, w którym brutalność nie zna granic, a dokładnie opisane sytuacje potrafią obrzydzić i przerazić niejednego czytelnika.
Bohaterem powieści jest policjant z San Francisco, Larry Foggia. Szczęśliwy mąż i ojciec prowadzi sprawę brutalnego seryjnego mordercy: "Szatana z mgły", który według tajemniczego, rytualnego klucza...

"Barwy pożądania" to lekka, przyjemna i zarazem niezobowiązująca literatura erotyczna, choć moim zdaniem to raczej powieść obyczajowa z nutką erotycznego akcentu. Co prawda znajdziemy w niej kilka bardziej pikantnych scen, lecz uważam, że zabrakło im szaleństwa, dzikiej rządzy i gorących, zmysłowych uczuć. Książka opisuje historię kobiety, która odkrywa samą siebie, która dojrzewa do pewnych rzeczy. Perypetie głównej bohaterki pokazują, co tak na prawdę w życiu jest ważne, czyli wzajemna miłość i oddanie.
Konstrukcja fabuły ma całkiem interesujące podłoże, autorka wplotła wiele pobocznych wątków, ale najwidoczniej zapomniała o dopracowaniu niektórych detali. Na pewno na uznanie zasługuje nieskomplikowana narracja oraz swobodna, płynna akcja, która trzyma w niepewności aż do finałowej sceny. Styl autorki jest lekki i przyjemny, chwilami aż nazbyt prosty i niekiedy wulgarny. Powieść, która umili nie jeden wieczór, a czyta się ją w miarę szybko i bezproblemowo, a to przecież najważniejsze.

"Barwy pożądania" to lekka, przyjemna i zarazem niezobowiązująca literatura erotyczna, choć moim zdaniem to raczej powieść obyczajowa z nutką erotycznego akcentu. Co prawda znajdziemy w niej kilka bardziej pikantnych scen, lecz uważam, że zabrakło im szaleństwa, dzikiej rządzy i gorących, zmysłowych uczuć. Książka opisuje historię kobiety, która odkrywa samą siebie, która...

Sparks posiada specjalne umiejętności wywierania wrażenia na czytelniku, doskonale oddaje emocje i wprowadza w odpowiedni nastrój, trzyma w napięciu do ostatniej strony (nie odsłania całej tajemnicy od razu; robi to stopniowo, tak że nie sposób się oderwać od książki). Daje poczucie utożsamiania z bohaterami, możliwość "zaglądania" do nich zza okna. Oddziałuje na wszystkie zmysły; tak, że można zasmakować dań głównej bohaterki, posiedzieć razem z nią na werandzie..

Jest to kolejna pozycja autora, która mnie urzekła swoim przekazem, iż wzbudza w człowieku nadzieję, że nawet z najgorszej sytuacji zawsze jest jakieś wyjście, trzeba tylko znaleźć na tyle siły, by z niego skorzystać.
Problem jaki przedstawia książka jest interesujący, ale i bardzo trudny. Dodatkowym atutem powieści były momenty retrospekcji do czasów przeszłości głównej bohaterki, które pomagały zrozumieć jej teraźniejsze zachowania (co osobiście uważam za genialny pomysł).
Bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani, każdy z nich ma swoją przeszłość i stara się zmierzyć z rzeczywistością.

"Bezpieczna przystań" to nie tylko powieść o miłości, ale też o zaufaniu, przemocy, odwadze i stawieniu czoła problemom. Bardzo przyjemna lektura, napisana prostym i zrozumiałym językiem, którą czyta się dosyć szybko. Zdecydowanie nie jest to głupie romansidło. Szczerze zachęcam do przeczytania.

Sparks posiada specjalne umiejętności wywierania wrażenia na czytelniku, doskonale oddaje emocje i wprowadza w odpowiedni nastrój, trzyma w napięciu do ostatniej strony (nie odsłania całej tajemnicy od razu; robi to stopniowo, tak że nie sposób się oderwać od książki). Daje poczucie utożsamiania z bohaterami, możliwość "zaglądania" do nich zza okna. Oddziałuje na wszystkie...

Nastawiałam się bardziej na zwyczajne romansidło, a okazało się, że jest to naprawdę poruszająca historia, pełna emocji, wzruszająca. Na pewno nie pozwoli o sobie zapomnieć przez długi długi czas.
Książka mimo, że napisana bardzo prostym językiem, wcale nie oznacza, iż temat w niej zawarty jest równie prosty. Opowiada o tym, jak ważna jest rodzina, wzajemna miłość, przebaczenie, a także by nie oceniać ludzi po pozorach.
Jest to pozycja po którą warto sięgnąć. Jak najbardziej polecam.

Nastawiałam się bardziej na zwyczajne romansidło, a okazało się, że jest to naprawdę poruszająca historia, pełna emocji, wzruszająca. Na pewno nie pozwoli o sobie zapomnieć przez długi długi czas.
Książka mimo, że napisana bardzo prostym językiem, wcale nie oznacza, iż temat w niej zawarty jest równie prosty. Opowiada o tym, jak ważna jest rodzina, wzajemna miłość,...

Colleen Hoover przekonała już, że potrafi tworzyć piękne historie i ubrać je w równie niezwykłe słowa, łamać serca bohaterów - i czytelników, po to by złożyć je potem na nowo w jedną całość, i że nie boi się mówić o tym co inni najchętniej by przemilczeli.
Według mnie Colleen Hoover zalicza się do grona znakominych autorów niebanalnych powieści, które na długo pozostają w pamięci.
Książka bardzo mi się spodobała, jest przesycona emocjami, przeplatana tekstami piosenek, do których wspaniałą muzykę napisał Griffin Peterson. Spodobało mi się również to, że w książce znajdują się kody do muzyki, dzięki czemu można słuchać utworów w trakcie czytania, co nadaje jeszcze większy nastrój. Nie da się ukryć, że jest to pozycja, do której z uśmiechem będę powracać. :)
O samej książce ciężko mi cokolwiek napisać (zauważyłam, że z powieściami Hoover tak już mam), nie łatwo ubrać w słowa emocje, które towarzyszą podczas czytania i poskładać rozbiegane myśli w jedną sensowną całość.

Colleen Hoover przekonała już, że potrafi tworzyć piękne historie i ubrać je w równie niezwykłe słowa, łamać serca bohaterów - i czytelników, po to by złożyć je potem na nowo w jedną całość, i że nie boi się mówić o tym co inni najchętniej by przemilczeli.
Według mnie Colleen Hoover zalicza się do grona znakominych autorów niebanalnych powieści, które na długo pozostają w...

Uwielbiam Colleen Hoover za to, jak wyjątkowe są jej historie, jak zaskakuje mnie przy każdej swojej powieści, jak świetnie potrafi zagrać na emocjach czytelnika.

Nie trzeba było wiele, żebym stała się wierną fanką tej autorki. Z każdą kolejną pozycją po którą sięgam jest podobnie.. Czytam i tak naprawdę nie wiem, czego się spodziewać, ale jak już przeczytam, to czuję się rozdarta i nie potrafię wyrazić swoich emocji.

Ugly Love jest przesycone momentami, które sprawiają, że całym sobą odczuwamy emocje bohaterów. To książka niesamowita, wciągająca i piękna, a serce wystawione na ciężką próbę niemal pęka ze wzruszenia.

Powieść nie czaruje wydumanym romantyzmem, a Hoover udowodniła, że miłość nie zawsze jest słodka i urocza, ani nie ukazuje pięknych scenek z życia zakochanych, lecz rani głęboko i sprawia, że dalsze życie przypomina pozbawioną sensu egzystencję, a mimo to zagnieżdża się w duszy na zawsze.

Uwielbiam Colleen Hoover za to, jak wyjątkowe są jej historie, jak zaskakuje mnie przy każdej swojej powieści, jak świetnie potrafi zagrać na emocjach czytelnika.

Nie trzeba było wiele, żebym stała się wierną fanką tej autorki. Z każdą kolejną pozycją po którą sięgam jest podobnie.. Czytam i tak naprawdę nie wiem, czego się spodziewać, ale jak już przeczytam, to czuję się...

Tego, co czuje się po przeczytaniu ostatnich słów, nie da się od tak opisać. Nie ma wystarczającej ilości liter w alfabecie, z których można by ułożyć słowa, żeby wyrazić te wszystkie emocje, które mną targały po odłożeniu książki.
Jedyne co mogę na ten moment powiedzieć to WOW. I tylko tyle? Chyba tak, chyba muszę się pozbierać, zanim faktycznie napiszę to, co chcę napisać o tej książce. Mogłabym napisać po prostu, że jest niezwykła, nietuzinkowa, niepowtarzalna, chwytająca za serce... Ale to nawet w najmniejszym stopniu nie wyraża tego, jaka faktycznie jest. Ale czyż nie takie właśnie są książki Colleen Hoover? Czy nie za to ją tak kochamy?
Jest to jedna z tych pozycji, do których będę wracać, i to nie raz :)

Tego, co czuje się po przeczytaniu ostatnich słów, nie da się od tak opisać. Nie ma wystarczającej ilości liter w alfabecie, z których można by ułożyć słowa, żeby wyrazić te wszystkie emocje, które mną targały po odłożeniu książki.
Jedyne co mogę na ten moment powiedzieć to WOW. I tylko tyle? Chyba tak, chyba muszę się pozbierać, zanim faktycznie napiszę to, co chcę...

Młody amerykański kompozytor reklamowych hitów oraz piosenek do seriali (Gideon Lake) przeprowadza się do nowego mieszkania i zakochuje się z wzajemnością w sąsiadce (Kate Solway). Zupełnie nie przeszkadza mu fakt, że jest ona zamężna - a jej małżonek to nieprzyjemny typ. W pewnym momencie znajomości tajemnicza kobieta prosi swojego kochanka, aby ruszył z nią w podróż do Europy. Nasz bohater zgadza się, co owocuje, jak można się było spodziewać, wyprawą pełną zagadek i niespodzianek.

Akcja toczy się do przodu dość sprawnie, a los bohatera nie jest czytelnikowi zupełnie obojętny. Mnogość tajemnic i atmosfera niepewności powodują, że tak jak większość książek Mastertona, tak i "Muzyka z zaświatów" jest dość przyjazna odbiorcy.

Mi osobiście bardzo przypadło do gustu tło, w jakim Masterton umiejscowił akcje. To miasta klasyczne, Londyn, Sztokholm, Wenecja.

Młody amerykański kompozytor reklamowych hitów oraz piosenek do seriali (Gideon Lake) przeprowadza się do nowego mieszkania i zakochuje się z wzajemnością w sąsiadce (Kate Solway). Zupełnie nie przeszkadza mu fakt, że jest ona zamężna - a jej małżonek to nieprzyjemny typ. W pewnym momencie znajomości tajemnicza kobieta prosi swojego kochanka, aby ruszył z nią w podróż do...