Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Druga część "Igrzysk śmierci" jest tak samo idealna jak pierwsza. Bez wątpienia można powiedzieć, że to jedna z książek która na długo zapada w pamięci. Cóż więcej napisać, chyba muszę najpierw ochłonać.

Druga część "Igrzysk śmierci" jest tak samo idealna jak pierwsza. Bez wątpienia można powiedzieć, że to jedna z książek która na długo zapada w pamięci. Cóż więcej napisać, chyba muszę najpierw ochłonać.

Do przeczytania samej książki zachęciły mnie filmy dwóch kilejnych części. Powiem szczerze, że z braku czasu czytałam rę powieść długo ale nie miałam problemu z przypomnieniem sobie treści, którą już przeczytałam.
Przyznam się także, że uważam, iż miejscamia autor "przynudzał" jednak to co dziłao się później rewelacyjnie przykrywało rozwlekłe myśli bohatera. wiele zaskakujących zwrotów akcji i mrożących krew w żyłach, przy niektórych scenach wprost nie potafiłam nie wstrzymywać oddechu.

Książka arcydieło.:)

Do przeczytania samej książki zachęciły mnie filmy dwóch kilejnych części. Powiem szczerze, że z braku czasu czytałam rę powieść długo ale nie miałam problemu z przypomnieniem sobie treści, którą już przeczytałam.
Przyznam się także, że uważam, iż miejscamia autor "przynudzał" jednak to co dziłao się później rewelacyjnie przykrywało rozwlekłe myśli bohatera. wiele...

Picoult to bez wątpienia autorka, która porusza w swoich powieściach sprawy poważne, niczego nie ukrywa, pokazuje prawdę bez jakichkolwiek ubarwień.

Moją pierwszą książką Picoult była "Bez mojej zgody", która bardzo mnie wzruszyła, jednocześnie sprawiając, że Picoult weszła do mojego wąskiego grona pisarzy lubianych. Po przeczytaniu kolejnych powieści zauważyłam, że w każdej lekturze moment kulminacyjny w którym wszystko się wyjaśnia jest podczas rozprawy, zawsze ktoś jest oskarżony, słusznie lub nie, jednak nigdy nie pomyślałabym, że tak to wszystko może się skończyć. I tym razem się nie zawiodłam.

Na początku poznajemy Camerona i Allie MacDonald, małżeństwo jeszcze nie rodzina. Cameron na początku wydawał mi się rozwydrzonym trzydziestolatkiem, który jeszcze nie dorósł, Allie natomiast od początku wzbudziła moją sympatie. Musze powiedzieć, iż wydaje i się, że co do Camerona się nie pomyliłam, rozczarował mnie zdradą Allie, która ponad wszystko go kochała.

Ważną postacią w tej książce jest także James MacDonald człowiek, który z miłości do Maggie spełnił każde je życzenie także życzenie śmierci. Staje przed sądem, jego życie jest teraz w rękach przysięgłych. Nie odmówię sobie zacytowania jego słów które dogłębnie mnie poruszyły:

"Miłość nie rozkłada się po równo w związku. Nigdy nie jest pół na pół. To zawsze siedemdziesiąt do trzydziestu. Lub sześćdziesiąt do czterdziestu. Ktoś zakochuje się pierwszy. Ktoś stawia drugą osobę na piedestale. Ktoś staje na głowie, by życie toczyło się gładko i przyjemnie, a partner po prostu się załapuje na ten wózek"

Żeby przeżyć trzeba przeczytać. Polecam.

Picoult to bez wątpienia autorka, która porusza w swoich powieściach sprawy poważne, niczego nie ukrywa, pokazuje prawdę bez jakichkolwiek ubarwień.

Moją pierwszą książką Picoult była "Bez mojej zgody", która bardzo mnie wzruszyła, jednocześnie sprawiając, że Picoult weszła do mojego wąskiego grona pisarzy lubianych. Po przeczytaniu kolejnych powieści zauważyłam, że w...