- Kochasz mnie?
- Kocham.
- Jak bardzo?
- Nad życie.
- Zrobisz dla mnie wszystko? Obiecaj!
- Abolutnie wszystko.
- To mnie zabij podczas snu, proszę.
To nie jest cytat z książki, tylko na tym mniej więcej polega intryga (nic nie spoleruję, wiadomo o tym od pierwszych stron).
Czemu ona chciała zginąć? Czy on spełnił jej prośbę?

Jak zwykle u Jodi petarda (no, może tym razem troszeńkę mniejsza)- trudne tematy w doskonałym wykonaniu. Tym razem eutanazja i bezgraniczna miłość. Temat siedzi mi z tyłu głowy i nie chce wyjść. Bo z jednej strony rozumiem chorego, który prosi: skróć mi męki. Ale pojmuję również dylematy osoby naznaczonej na wykonawcę tej prośby. Potrafię zrozumieć tego, który nie jest w stanie spełnić takiej prośby, ale ewentualnie i tego, który się zgadza. Dlatego, że obaj kochają nad życie.
Ale przyszła mi do głowy taka myśl. Jeśli się jest śmiertelnie chorym i zostawia się kogoś, kogo bardzo się kocha, to jak tu obciążać go proszeniem o popełnienie takiego czynu, takim piętnem i skazą na duszy. Jak on potem ma z tym żyć?
Czy żądanie takiego egoistycznego dowodu miłości jest usprawiedliwione zbliżającą się śmiercią?

Lektura powieści Jodi zawsze prowokuje mnie do przemyśleń i to w jej powieściach lubię najbardziej. Oraz oczywiście sprawy sądowe i obyczajową otoczkę. Każdą postać, każdy rozdział, stronę, dialog. Miłość i zdradę oraz szczęście, którym trzeba się codziennie cieszyć, bo dziś jest, a jutro go nie ma.

- Kochasz mnie?
- Kocham.
- Jak bardzo?
- Nad życie.
- Zrobisz dla mnie wszystko? Obiecaj!
- Abolutnie wszystko.
- To mnie zabij podczas snu, proszę.
To nie jest cytat z książki, tylko na tym mniej więcej polega intryga (nic nie spoleruję, wiadomo o tym od pierwszych stron).
Czemu ona chciała zginąć? Czy on spełnił jej prośbę?

Jak zwykle u Jodi petarda (no, może tym...

Trudna książka, poruszająca wiele niełatwych wątków. Skłaniająca do wielu przemyśleń i refleksji o miłości, życiu i śmierci.

Trudna książka, poruszająca wiele niełatwych wątków. Skłaniająca do wielu przemyśleń i refleksji o miłości, życiu i śmierci.

Mam bardzo niejednoznaczne zdanie na temat powieści „Deszczowa noc” Jodi Picoult. Kiedy sięgam po książki tej autorki wiem, że spotkam się z ważnym problemem społecznym. Tym razem też tak się stało. Autorka porusza niezwykle ważny temat eutanazji. Temat który dzieli od lat ludzkość. Czy mamy prawo wyboru do eutanazji w ostatecznej walce o śmierć i życie, czy bliscy mogą nas wspomóc w tej decyzji, czy, czy,czy..... Cała pula pytań.
Autorka porusza problem, czy z miłości i współczucia, w cierpieniu, można posunąć się do zabicia najbliższej osoby. I niestety nie zostałam usatysfakcjonowana. Całe postępowanie bohaterów, uzasadnienie ich przekonań w mojej ocenie było zbyt płytkie, nieprzekonujące. Zdania osób za i przeciw eutanazji mnie nie przekonały.
Książka dość dobra, wiele wątków uzupełniających również dobrych, natomiast wątek prawa do uśmiercenia w obliczu cierpienia, nie przekonał mnie. Miałam chyba za duże oczekiwania.

Mam bardzo niejednoznaczne zdanie na temat powieści „Deszczowa noc” Jodi Picoult. Kiedy sięgam po książki tej autorki wiem, że spotkam się z ważnym problemem społecznym. Tym razem też tak się stało. Autorka porusza niezwykle ważny temat eutanazji. Temat który dzieli od lat ludzkość. Czy mamy prawo wyboru do eutanazji w ostatecznej walce o śmierć i życie, czy bliscy mogą...

Książka na początku wydawała mi się kiepska, jakby pisana przez innego autora niż Jodi Picoulet. Trochę mnie rozczarowała. Ale czytając dalej pojawił się problem eutanazji, który dał mi dużo do myślenia. Na końcu nawet książka porusza czytelnika do łez. Polecam

Książka na początku wydawała mi się kiepska, jakby pisana przez innego autora niż Jodi Picoulet. Trochę mnie rozczarowała. Ale czytając dalej pojawił się problem eutanazji, który dał mi dużo do myślenia. Na końcu nawet książka porusza czytelnika do łez. Polecam

Po raz pierwszy czuję pewien niedosyt po lekturze książki Jodi Picoult. Pomysł na fabułę jak zwykle był niebanalny i autorka uchwyciła kilka ważnych tematów, takich jak eutanazja. Zaprezentowała także różne formy miłości i w tym właśnie wątku było już więcej banału. W moim odczuciu przyczyniły się do tego słabo wykreowane postaci. Zabrakło mi więcej autentyczności, większej dawki prawdziwych emocji, a za dużo wychwyciłam w bohaterach sprzeczności. Momentami słowa wybrzmiewały pusto niczym z telenoweli. Było to dla mnie co najmniej rozczarowujące, gdyż autorka kojarzy mi się przede wszystkim z głębią ukazywania uczuć w swoich powieściach. W tym wypadku coś nie zagrało, w efekcie książka nie porwała mnie tak bardzo jak na to liczyłam. Tytuł do przeczytania i niestety do zapomnienia w niedługim czasie.

Po raz pierwszy czuję pewien niedosyt po lekturze książki Jodi Picoult. Pomysł na fabułę jak zwykle był niebanalny i autorka uchwyciła kilka ważnych tematów, takich jak eutanazja. Zaprezentowała także różne formy miłości i w tym właśnie wątku było już więcej banału. W moim odczuciu przyczyniły się do tego słabo wykreowane postaci. Zabrakło mi więcej autentyczności, większej...

Książka porusza delikatny i w pewnym sensie temat tabu mianowicie eutanazję. Autorka z ogromnym oddaniem i wyczuciem opisuje historię Jamiego i Maggie oraz Allie i Cama. Bardzo poruszająca.

Książka porusza delikatny i w pewnym sensie temat tabu mianowicie eutanazję. Autorka z ogromnym oddaniem i wyczuciem opisuje historię Jamiego i Maggie oraz Allie i Cama. Bardzo poruszająca.

Ile jesteś w stanie zrobić dla osoby, którą kochasz?? Czy byłbyś w stanie dla niej zabić? Albo ją? Każdy kto czyta tę książkę musi sobie odpowiedzieć na te pytania, bo są one tutaj kluczowe.
Tematyka ciekawa, podjęcie tematu niezwykle oryginalne. Nie za bardzo rozumiałem drugi watek Cam i Mia. Ogólnie czytało się dobrze, ale nie było fajerwerek jak dla mnie. Autorka ma dużo lepsze książki.

Ile jesteś w stanie zrobić dla osoby, którą kochasz?? Czy byłbyś w stanie dla niej zabić? Albo ją? Każdy kto czyta tę książkę musi sobie odpowiedzieć na te pytania, bo są one tutaj kluczowe.
Tematyka ciekawa, podjęcie tematu niezwykle oryginalne. Nie za bardzo rozumiałem drugi watek Cam i Mia. Ogólnie czytało się dobrze, ale nie było fajerwerek jak dla mnie. Autorka ma...

Jedna ze słabszych pozycji tej autorki

Jedna ze słabszych pozycji tej autorki

Miłość.
Jak bardzo kochasz?
Jak daleko posuniesz się w imię miłości?

Ta książka dotyka tematów, które wydają mi się abstrakcyjne - nie jestem w stanie wyobrazić sobie, żeby kogoś kochać tak bardzo, aby być w stanie dla niego popełnić morderstwo. Niemniej jednak dopuszczam, że ktoś może myśleć inaczej.

Szkoda mi Jamiego - widać było, że miłość była definicją jego życia, a bez niej nagle poczuł się równie stabilny co topola na wietrze.

Szkoda mi było tylko Allie. Cóż, Cameron czasami zachowywał się jak idiota.

Miłość.
Jak bardzo kochasz?
Jak daleko posuniesz się w imię miłości?

Ta książka dotyka tematów, które wydają mi się abstrakcyjne - nie jestem w stanie wyobrazić sobie, żeby kogoś kochać tak bardzo, aby być w stanie dla niego popełnić morderstwo. Niemniej jednak dopuszczam, że ktoś może myśleć inaczej.

Szkoda mi Jamiego - widać było, że miłość była definicją jego życia, a...

Przemęczyłam. Jak dla mnie fajna historia, ale za długo opisana. Dużo niepotrzebnych treści. Moja opinia może nie być subiektywna, ponieważ dostałam całą serię Jodi Picoult i ta pozycja jest ostatnią.

Przemęczyłam. Jak dla mnie fajna historia, ale za długo opisana. Dużo niepotrzebnych treści. Moja opinia może nie być subiektywna, ponieważ dostałam całą serię Jodi Picoult i ta pozycja jest ostatnią.