Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To prawie 900-stronnicowe tomiszcze przedstawia historie dwóch bliskich sobie, a kompletnie różnych kobiet - Becky i Amelii. Są to opowieści przede wszystkim o miłości, o trudach i rozczarowaniach z nią związanych oraz o wytrwałości w dążeniu do upragnionego szczęścia. Głównym tematem powieści jest jednak ukazanie angielskiego społeczeństwa w dobie wojen napoleońskich. Thackeray opisuje naiwność, ale także wyrachowanie ówczesnych młodych dam, pazerność elit i bezwzględną walkę o bogactwo i karierę.💘💍💰
Wydawać się może, że na "Targowisku próżności" nie ma miejsca na szczere uczucia, przyjaźń i empatię, gdyż nikt nie działa tu bezinteresownie. A jednak, wśród całej tej zgnilizny występuje postać dobra, lojalna i szlachetna, gotowa zawsze służyć pomocą. O kim mowa? Sprawdźcie sami. Akcja powieści jest co prawda nieprędka, ale daje dużo miejsca do tego, by móc docenić kunszt angielskiego prozaika i jego humor. Natomiast satysfakcja z przeczytania książki, którą jest się w stanie zabić, zawsze jest bezcenna 😉

To prawie 900-stronnicowe tomiszcze przedstawia historie dwóch bliskich sobie, a kompletnie różnych kobiet - Becky i Amelii. Są to opowieści przede wszystkim o miłości, o trudach i rozczarowaniach z nią związanych oraz o wytrwałości w dążeniu do upragnionego szczęścia. Głównym tematem powieści jest jednak ukazanie angielskiego społeczeństwa w dobie wojen napoleońskich....

"Zazdrość i medycyna" to książka, której treść odbiła się szerokim echem w literackim świecie lat 30. ubiegłego wieku. Jako powieść psychologiczna podejmowała się próby zrozumienia zachowań i myśli człowieka oraz opisu stanów patologicznych, do których mogą prowadzić silne uczucia. Choromański posłużył się ponadto ciekawym zabiegiem, jakim było wykorzystanie konwencji kryminału do rozwiązania zagadki nie zbrodni a zdrady💘, natomiast zjawiska pogodowe niesamowicie podkreślają aurę zagadki i narastającego napięcia.⚡
Ignacy Fik, krytyk literacki, ze względu na eksperymentalny charakter powieści, jej silny aspekt psychologizujący oraz podejmowanie się tematu choroby, nazwał tę literaturę "chorą"🤧. Od nazwiska autora "Zazdrości i medycy" wzięło się natomiast określenie "literatura choromaniaków", a do grona autorów ją tworzących, Fik zaliczył również m.in. Witkacego i Gombrowicza.
Posiadane przeze mnie wydanie lata świetności ma już dawno za sobą, ale zawarta w nim treść w żadnym stopniu nie jest rozczarowująca. Myślę, że warto znać pozycję, która dawniej wywołała wokół siebie tyle hałasu. Szczególnie, że i dziś czyta się jak naprawdę dobry thriller. 🤓

"Zazdrość i medycyna" to książka, której treść odbiła się szerokim echem w literackim świecie lat 30. ubiegłego wieku. Jako powieść psychologiczna podejmowała się próby zrozumienia zachowań i myśli człowieka oraz opisu stanów patologicznych, do których mogą prowadzić silne uczucia. Choromański posłużył się ponadto ciekawym zabiegiem, jakim było wykorzystanie konwencji...

Reportaż Marty Sapały porusza kwestię marnowania żywności w Polsce. Autorka, opierając się na źródłach, podaje szacunkowe dane odnośnie tego problemu oraz wyjaśnia, dlaczego prawdziwa jego skala jest nieznana. Sapała wskazuje również trudności związane z wykorzystywaniem resztek, a także z oddawaniem nadmiaru jedzenia przez firmy, prowadzące jego sprzedaż.
Jednym z najbardziej ciekawych dla mnie wątków był ten, opisujący drogę, jaką musi przejść produkt, by mógł finalnie trafić na nasz stół i związane z tym procesem konsekwencje.
Dużo miejsca poświęcono również freeganizmowi, co było szczególnie wartościowe, gdyż autorka zastosowała metodę obserwacji uczestniczącej i brała udział w działaniach podejmowanych przez freegan.
Książka nieprzegadana i nieumoralniająca, a w rzetelny i obiektywny sposób przekazująca stan wiedzy.

Reportaż Marty Sapały porusza kwestię marnowania żywności w Polsce. Autorka, opierając się na źródłach, podaje szacunkowe dane odnośnie tego problemu oraz wyjaśnia, dlaczego prawdziwa jego skala jest nieznana. Sapała wskazuje również trudności związane z wykorzystywaniem resztek, a także z oddawaniem nadmiaru jedzenia przez firmy, prowadzące jego sprzedaż.
Jednym z...

"Antygona" - klasyka literatury i jedna z najlepszych znanych nam tragedii 🏛️. Trudna sytuacja głównej bohaterki skłania do refleksji na temat moralności, rodzinnych relacji oraz miłości, dla których jest się w stanie poświęcić wszystko, co jest niezwykle aktualne i będzie takim zawsze.
Warto zapoznać się z wydaniem ze wstępem Stefana Srebrnego, który w skondensowany sposób opisuje historię powstania tragedii oraz dokonuje krytycznej i profesjonalnej interpretacji dzieła Sofoklesa.

"Antygona" - klasyka literatury i jedna z najlepszych znanych nam tragedii 🏛️. Trudna sytuacja głównej bohaterki skłania do refleksji na temat moralności, rodzinnych relacji oraz miłości, dla których jest się w stanie poświęcić wszystko, co jest niezwykle aktualne i będzie takim zawsze.
Warto zapoznać się z wydaniem ze wstępem Stefana Srebrnego, który w skondensowany sposób...

"Folwark zwierzęcy" powstawał w latach 1943/44, ale wydano go dopiero po zakończeniu II wojny światowej. Wcześniej wydawnictwa nie zgadzały się na jego publikację ze względu na zawartą w powieści jawną krytykę Związku Radzieckiego - sprzymierzeńca Anglii w walce z hitlerowskimi Niemcami.
Orwell w szkicu "Wolność prasy" opowiadał się po stronie wartości, które w Polsce reprezentował dużo później m.in. Stanisław Barańczak, tworząc czasopismo "Zwrotnica", twierdząc, że naczelnym prawem pisarza powinna być wolność intelektualna, a jego obowiązkiem przekazywanie prawdy i obnażanie kłamstwa.
Dzieło Orwella w doskonały sposób obrazuje działania komunistycznej władzy: liczne manipulacje, przeinaczanie faktów oraz perfekcyjne operowanie nowomową w celu stwarzania rzeczywistości.
Uniwersalny charakter zdania: "Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre są równiejsze" sprawia, że "Folwark..." czyta się jako opowieść, obrazującą świat, w którym właśnie żyjemy. Wystarczy się rozejrzeć...

"Folwark zwierzęcy" powstawał w latach 1943/44, ale wydano go dopiero po zakończeniu II wojny światowej. Wcześniej wydawnictwa nie zgadzały się na jego publikację ze względu na zawartą w powieści jawną krytykę Związku Radzieckiego - sprzymierzeńca Anglii w walce z hitlerowskimi Niemcami.
Orwell w szkicu "Wolność prasy" opowiadał się po stronie wartości, które w Polsce...

Mary Shelley prace nad swoją najbardziej znaną powieścią rozpoczęła jako 19-letnia dziewczyna podczas pobytu nad Jeziorem Genewskim. Spędzała tam lato ze swoim mężem, George'em Byronem oraz Johnem Polidori, a w związku z tym, że pogoda nie dopisywała cała czwórka postanowiła oddać się pisaniu powieści grozy. 👻 Tylko Mary wykonała zadanie, gdyż Percy Shelley i Byron szybko je porzucili, natomiast Polidori napisał tak okropną opowieść, że - jak pisze jego kompanka - zmuszony był odesłać ją do grobowca Kapuletów.
Aura tajemniczości, zjawiska nadprzyrodzone, pokazanie zagrożeń płynących z rozwoju nauki oraz niszcząca siła emocji i uczuć czynią z "Frankensteina" doskonały przykład powieści doby romantyzmu.💘
Warto poznać tę oryginalną wersję , gdyż popkultura poczyniła niemały zamęt w odbiorze książki Shelley oraz w postrzeganiu występujących w niej bohaterów.
To wydanie jest szczególne, ponieważ zawiera pierwotną wersję powieści, a także nowele towarzyszów Mary podczas pamiętnego lata. 🌦️ Ponadto daje możliwość podziwiania niesamowitych drzeworytów Lynda Warda, które cudownie oddają klimat całej historii szalonego naukowca i stworzonego przez niego potwora 👨‍🔬🧟‍♂️

Mary Shelley prace nad swoją najbardziej znaną powieścią rozpoczęła jako 19-letnia dziewczyna podczas pobytu nad Jeziorem Genewskim. Spędzała tam lato ze swoim mężem, George'em Byronem oraz Johnem Polidori, a w związku z tym, że pogoda nie dopisywała cała czwórka postanowiła oddać się pisaniu powieści grozy. 👻 Tylko Mary wykonała zadanie, gdyż Percy Shelley i Byron szybko...

Nie zachwyciła. Bardzo dużo słyszałam o tej książce, a sylwetka jej autorki urosła już do rangi legendy. Miałam zatem naprawdę duże oczekiwania.
Nie porwała mnie ani akcja, ani narracja, ani nawet bohaterowie, których imion nie mogłam zapamiętać, chyba właśnie przez ich płaskość.
Ogromnie doceniam poruszony problem - depresję, mającą swoje źródło nie w wielkim traumatycznym wydarzeniu, ale w małych codziennych sytuacjach i w wypowiedzianych do bohaterki słowach. Ważne jest, aby zwracać uwagę na sygnały wysyłane przez bliskie nam osoby, bo w ten sposób możemy mieć wpływ na jakość czyjegoś życia.
Historia Sylvii Plath jest poruszająca, a tym bardziej tragiczna, że ze stanem dzisiejszej wiedzy, mogła skończyć się inaczej. Wysoce szanuje dzielenie się swoim życie na łamach powieści, szczególnie, kiedy przekazuje się tak wartościowe treści. Zakończenie bowiem odczytuje raczej pesymistycznie, jako preludium do mających niecały miesiąc później wydarzeń...
"Szklany klosz" nie powalił mnie na kolana, ale myślę, że warto się z nim zaznajomić. Choćby dla poznania takich postaci jak Sylvia Plath i ratowania ich dzisiaj.

Nie zachwyciła. Bardzo dużo słyszałam o tej książce, a sylwetka jej autorki urosła już do rangi legendy. Miałam zatem naprawdę duże oczekiwania.
Nie porwała mnie ani akcja, ani narracja, ani nawet bohaterowie, których imion nie mogłam zapamiętać, chyba właśnie przez ich płaskość.
Ogromnie doceniam poruszony problem - depresję, mającą swoje źródło nie w wielkim traumatycznym...

Bardzo mnie ta książka zmęczyła. Infantylność głównej bohaterki oraz po prostu denne dialogi były strasznie irytujące. Nadal pamiętam ten o robieniu ogórków i tekst o 'mięsistych liściach chrzanu'...

Bardzo mnie ta książka zmęczyła. Infantylność głównej bohaterki oraz po prostu denne dialogi były strasznie irytujące. Nadal pamiętam ten o robieniu ogórków i tekst o 'mięsistych liściach chrzanu'...

Ta część była emocjonalnym kalejdoskopem. Wiadome było, że Nesbo świetnie czuje się w roli sadysty Harry'ego, ale teraz do jego ofiar dołączył sam czytelnik, z którym do ostatnich stron się bawił. Byłam pewna, że odgadłam rozwiązanie, miałam to co najważeniejsze - motyw. Czekałam tylko, aż po mistrzowsku zostanie wyjaśnione JAK. Wystarczyło jedno zdanie, by moja teoria legła w gruzach. Jestem po raz kolejny pod wrażeniem.

Ta część była emocjonalnym kalejdoskopem. Wiadome było, że Nesbo świetnie czuje się w roli sadysty Harry'ego, ale teraz do jego ofiar dołączył sam czytelnik, z którym do ostatnich stron się bawił. Byłam pewna, że odgadłam rozwiązanie, miałam to co najważeniejsze - motyw. Czekałam tylko, aż po mistrzowsku zostanie wyjaśnione JAK. Wystarczyło jedno zdanie, by moja teoria...

Czytając 'Pragnienie' miałam uczucie przewidywalności. Harry to jeden z moich ulubionych bohaterów literackich, ale jego heroizacja i pewna nienaruszalność jest już lekko irytująca...
Historia ciekawa i wielowątkowa, za co cenię Nesbo chyba najbardziej.

Czytając 'Pragnienie' miałam uczucie przewidywalności. Harry to jeden z moich ulubionych bohaterów literackich, ale jego heroizacja i pewna nienaruszalność jest już lekko irytująca...
Historia ciekawa i wielowątkowa, za co cenię Nesbo chyba najbardziej.

Na początku wydawało się, że Nesbo dał Harry'emu odetchnąć - jednak nie na długo.
Chyba w żadnej części nie pojawiło się tak wielu potencjalnych sprawców. Jak zwykle boleśnie, szokująco, ale mimo wszystko z nutą optymizmu...

Na początku wydawało się, że Nesbo dał Harry'emu odetchnąć - jednak nie na długo.
Chyba w żadnej części nie pojawiło się tak wielu potencjalnych sprawców. Jak zwykle boleśnie, szokująco, ale mimo wszystko z nutą optymizmu...

Harry Hole to jedna z najbardziej poniewieranych przez autora postaci literackich. Współczujemy mu, darzymy go sympatią, a z drugiej strony czekamy, co jeszcze gorszego może go spotkać - zaskakujące. 'Upiory' mnie nie rozczarowały, to świetny kryminał z intrygującym zakończeniem.

Harry Hole to jedna z najbardziej poniewieranych przez autora postaci literackich. Współczujemy mu, darzymy go sympatią, a z drugiej strony czekamy, co jeszcze gorszego może go spotkać - zaskakujące. 'Upiory' mnie nie rozczarowały, to świetny kryminał z intrygującym zakończeniem.

Historia miała ogromny potencjał, a jej rozwiązanie było banalne i po prostu nudne. Ostatnia część sagi bardzo mnie zawiodła. Wątek uchodźców był tak poprawny politycznie, że aż kuł w oczy...

Historia miała ogromny potencjał, a jej rozwiązanie było banalne i po prostu nudne. Ostatnia część sagi bardzo mnie zawiodła. Wątek uchodźców był tak poprawny politycznie, że aż kuł w oczy...

Mam wrażenie, że Nesbo trochę przekombinował i na siłę przedłużał akcję. Mimo wszystko to nadal bardzo dobry kryminał.

Mam wrażenie, że Nesbo trochę przekombinował i na siłę przedłużał akcję. Mimo wszystko to nadal bardzo dobry kryminał.

Mam mieszane uczucia, ponieważ książkę czyta się szybko, wręcz nie można się oderwać, ale już od samego początku domyślałam się zakończenia i myśl ta towarzyszyła mi już do samego końca.

Mam mieszane uczucia, ponieważ książkę czyta się szybko, wręcz nie można się oderwać, ale już od samego początku domyślałam się zakończenia i myśl ta towarzyszyła mi już do samego końca.

Zgrabnie napisane opowiadania o treściach, które świadczą o ogromnej erudycji autora.

Zgrabnie napisane opowiadania o treściach, które świadczą o ogromnej erudycji autora.

Książka prosta, ale przedstawia wyjątkowo okrutne wydarzenia, które szokują nie tyle ze względu na barbarzyństwo, co fanatyzm religijny. Myślę, że nie jedna kobieta poczuła pełną egoizmu ulgę, że nie przyszło jej żyć w takim społeczeństwie.

Książka prosta, ale przedstawia wyjątkowo okrutne wydarzenia, które szokują nie tyle ze względu na barbarzyństwo, co fanatyzm religijny. Myślę, że nie jedna kobieta poczuła pełną egoizmu ulgę, że nie przyszło jej żyć w takim społeczeństwie.

Powieść rzetelna, mocno dokumentalna.

Powieść rzetelna, mocno dokumentalna.

Moim zdaniem książka dobrze opisuje panowanie Henryka VIII, bez nadmiernego, przytłaczającego opisu jego małżeństw. Znany przede wszystkim z posiadania sześciu żon, z których dwie skazał na śmierć, rubaszny król Hal po lekturze tej powieści przedstawia się czytelnikowi, jako jeden z najlepszych władców Anglii.

Moim zdaniem książka dobrze opisuje panowanie Henryka VIII, bez nadmiernego, przytłaczającego opisu jego małżeństw. Znany przede wszystkim z posiadania sześciu żon, z których dwie skazał na śmierć, rubaszny król Hal po lekturze tej powieści przedstawia się czytelnikowi, jako jeden z najlepszych władców Anglii.

Prawdziwe, bolesne i piękne wiersze, choć często bardzo trudne. Moim ulubionym jest "Niebie złote ci otworzę".

Prawdziwe, bolesne i piękne wiersze, choć często bardzo trudne. Moim ulubionym jest "Niebie złote ci otworzę".