Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na tę książkę miałam chrapkę już od bardzo dawna. Powstrzymywałam się od obejrzenia filmu, bo chciałam najpierw przeczytać powieść Matthew Quicka, a uwierzcie mi to było dla mnie bardzo trudne - odmówienie sobie wgapiania się w Bradleya Coopera, mojego ulubionego aktora, miłość mego życia, grającego główną postać w "Poradniku pozytywnego myślenia". Na szczęście mogę już polować na film, a z przeczytanej lektury jestem bardzo zadowolona.

Pat Peoples jest trzydziestopięcioletnim mężczyzną, który bardzo źle znosi rozstanie z żoną. Z tego powodu bardzo długo był w "niedobrym miejscu", czyli szpitalu psychiatrycznym. Nie odpuszcza do siebie myśli, że Nikki już nie wróci. Poznajemy go, gdy wraca do rodzinnego domu. Ma obsesję na punkcie ćwiczeń fizycznych i spalaniu zbędnego tłuszczu. Uważa, że gdy się go pozbędzie, dobiegnie koniec jego rozłąki z Nikki. By zaimponować kobiecie zaczyna czytać książki, które uważała za wartościowe. Jego najbliżsi starają się sprawić by zapomniał o żonie, lecz Pat wciąż wierzy, że ona wróci. Wtedy na każdym jego kroku zaczyna pojawiać się szwagierka przyjaciela - Tiffany.

Uwielbiam tę książkę, chociaż mam wrażenie, że bardzo pomogła jej twarz Bradleya na okładce. Nie jest ona tylko płytką historią jakich pełno w księgarniach. Porusza istotne tematy. Momentami bardzo podziwiałam głównego bohatera za jego upór i wytrwałość w postanowieniach. Dzięki "Poradnikowi pozytywnego myślenia" mogłam też zapoznać się z kilkoma innymi, ciekawymi tytułami literackimi, po które w przyszłości prawdopodobnie sięgnę.
Serdecznie polecam!

Na tę książkę miałam chrapkę już od bardzo dawna. Powstrzymywałam się od obejrzenia filmu, bo chciałam najpierw przeczytać powieść Matthew Quicka, a uwierzcie mi to było dla mnie bardzo trudne - odmówienie sobie wgapiania się w Bradleya Coopera, mojego ulubionego aktora, miłość mego życia, grającego główną postać w "Poradniku pozytywnego myślenia". Na szczęście mogę już...

Trudi Canavan przerażała mnie równie bardzo, co postać znajdująca się na okładce "Gildii Magów", pierwszego tomu Trylogii Czarnego Maga. Podobne uczucie towarzyszy mi zawsze, gdy mam w planach rozpocząć nową serię, nowy cykl. Czy się nie zawiodę? Czy nie stracę czasu na tej lekturze? Te i innego podobne pytania krążą mi wtedy po głowie, a ja często nie mam odwagi przekonać się, jakie są na nie odpowiedzi. W przypadku Trylogii Czarnego Maga, to uczucie było jeszcze bardziej wyraźne, bo kompletnie nie wiedziałam, co o niej sądzić, a bardzo chciałam ją przeczytać.

Sonea jest młodą, ubogą dziewczyną, mieszkającą w slumsach w Imardin w państwie Kyralia. Podczas corocznej Czystki, mającej na celu oczyścić miasto z biedoty, rozdziela się z rodziną i dołącza do grupy dawnych przyjaciół, drobnych przestępców. Razem z nimi atakuje Magów, pomagających królowi w Czystce. Wtedy ujawnia się u niej moc, która umożliwiła jej przedarcie się przez magiczną tarczę, co skutkuje dotkliwym zranieniem jednego z Mistrzów. Od tej pory jest pilnie poszukiwana przez całą Gildię Magów. Szuka schronienia u Złodziei, lecz mimo wszystko wpada w ręce znienawidzonych przez nią ludzi. Co będzie oznaczać dla niej wizyta w Gildii? Śmierć czy drugą szansę?

Nie taki diabeł straszny... chciałoby się rzec :) Bardzo cieszę się, że zdecydowałam się przeczytać "Gildię Magów". Nie spodziewałam się takiej ciekawej historii, w dodatku umiejscowionej w krainie całkowicie stworzonej przez Trudi Canavan, doskonale stworzonej.
Serdecznie polecam!

Trudi Canavan przerażała mnie równie bardzo, co postać znajdująca się na okładce "Gildii Magów", pierwszego tomu Trylogii Czarnego Maga. Podobne uczucie towarzyszy mi zawsze, gdy mam w planach rozpocząć nową serię, nowy cykl. Czy się nie zawiodę? Czy nie stracę czasu na tej lekturze? Te i innego podobne pytania krążą mi wtedy po głowie, a ja często nie mam odwagi przekonać...

Nie raz zawiodłam się na książkach, które kochają wszyscy i akutualnie są jakimiś wielkimi hitami. "Hopeless" jest właśnie taką powieścią, którą czyta wiele ludzi i niemal wszyscy się nią zachwycają. Słyszałam o tej książce, oczywiście, jak mogłabym nie, ale tak naprawdę do jej lektury nie przekonały żadne pochlebne recenzje i opinie czytelników, tylko wypowiedź czytelniczki, której ona się nie podobała, a przynajmniej nie spełniła zapewnianych oczekiwań. Pomyślałam, że przydałaby mi się książka, na którą mogłabym pomarudzić, no i w ten sposób jestem już po lekturze "Hopeless". Prawda jest taka, że nic nie poszło zgodnie z planem.

Sky jest siedemnastoletnią niemal osiemnastoletnią dziewczyną, która właśnie ma rozpocząć naukę w szkole (dotychczas uczyła się w domu). Mieszka z matką Karen, która adoptowała ją, gdy miała kilka lat. Jest stanowczą przeciwniczką nowości technologicznych, więc Sky nie ma telefonu komórkowego, dostępu do internetu, a nawet telewizora. Pewnego dnia spotyka chłopaka, który wygląda, jakby rozpoznał w niej kogoś znajomego. Od tej pory spotyka go regularnie: w szkole, podczas biegania, a nawet u siebie w domu. Sky czuje, że zaczyna się w niej budzić uczucie, które dotychczas było jej obce. Holder ma jednak problemy, które kryją się pod wytatuowanym napisem HOPELESS.

Muszę przyznać, że historia była ciekawa na tyle, że porzuciłam wszystkie dotychczasowe zajęcia, co pewnie odbije mi się w najbliższej przyszłości. Jednak było warto, bo zapamiętam "Hopeless" przynajmniej przez jakiś czas. Tak, wyznaję, że pod koniec się wyruszyłam, jestem straszną beksą...
Polecam!

Nie raz zawiodłam się na książkach, które kochają wszyscy i akutualnie są jakimiś wielkimi hitami. "Hopeless" jest właśnie taką powieścią, którą czyta wiele ludzi i niemal wszyscy się nią zachwycają. Słyszałam o tej książce, oczywiście, jak mogłabym nie, ale tak naprawdę do jej lektury nie przekonały żadne pochlebne recenzje i opinie czytelników, tylko wypowiedź...