Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dwór nudy i braku pomysłu. Rozumiem ideę książki, że miał byc to przystanek, zaczerpniecie oddechu. Jednak liczyłam na uzupełniający wątek o Miriam, więcej fuck festu skoro w końcu wróg jest pokonany. W zasadzie nie wiem jaki był główny plot tej części i jakie zakończenie. Całość jest miałka i zwyczajnie irytująca.

Dwór nudy i braku pomysłu. Rozumiem ideę książki, że miał byc to przystanek, zaczerpniecie oddechu. Jednak liczyłam na uzupełniający wątek o Miriam, więcej fuck festu skoro w końcu wróg jest pokonany. W zasadzie nie wiem jaki był główny plot tej części i jakie zakończenie. Całość jest miałka i zwyczajnie irytująca.

Władca pierścieni to nie jest, ale myslę że każda osoba sięgająca po tą książkę zdaje sobie z tego sprawę. Totalne guilty pleasure, Rhys jak zwykle oszałamiający, wartka akcja przy której nie ma czasu się nudzić, bo i końcówka na której się tak spłakałam :,) Polecam!

Władca pierścieni to nie jest, ale myslę że każda osoba sięgająca po tą książkę zdaje sobie z tego sprawę. Totalne guilty pleasure, Rhys jak zwykle oszałamiający, wartka akcja przy której nie ma czasu się nudzić, bo i końcówka na której się tak spłakałam :,) Polecam!

Podczas czytania pierwszego tomu czułam głównie zażenowanie swoja osobą. Było to moje pierwsze romantasy, nie podobała mi się totalnie postać Tamlina, był płytki i sztucznie tragiczny. Natomiast drugi tom to kompletnie inna liga. Postać Rhysa jest tak fantastyczna, podoba mi się cały wątek przeznaczenia i wracania do niewytłumaczonych wątków z pierwsego tomu. Przy końcówce prawie dostawałam zawału. Polecam!

Podczas czytania pierwszego tomu czułam głównie zażenowanie swoja osobą. Było to moje pierwsze romantasy, nie podobała mi się totalnie postać Tamlina, był płytki i sztucznie tragiczny. Natomiast drugi tom to kompletnie inna liga. Postać Rhysa jest tak fantastyczna, podoba mi się cały wątek przeznaczenia i wracania do niewytłumaczonych wątków z pierwsego tomu. Przy końcówce...