Cytaty
Bo jeśli nie ma się już do kogo iść, jeśli iść już nie ma dokąd - to koniec! Przecież chociaż tak powinno być, żeby każdy człowiek miał przynajmniej dokąd pójść!
Niekiedy spotykamy ludzi zupełnie nam obcych,którymi zaczynamy się interesować od pierwszego wejrzenia,jakoś raptownie,znienacka,za nim choć słowem się do nich odezwiemy.
Nie podoba mi się wyniosłość, nie podobają mi się ludzie, którzy stawiają siebie wyżej od innych. Mam ochotę dać im rubla i powiedzieć: jak się dowiesz, ile jesteś wart, to wrócisz i oddasz resztę.
Jeśli budzisz się rano, to znaczy, że jest dobry dzień.
Nie zauważył pan, że człowiek w ogóle, bardzo, ale to bardzo lubi, gdy ktoś zadaje mu cierpienie? Kobiety jednak lubią to szczególnie. Można nawet powiedzieć, że stanowi to dla nich zasadniczą przyjemność.
Można zabijać z sercu. Po prostu przestać kogoś kochać. I wtedy ten ktoś umiera.
(...)Pewien człowiek,skazany na śmierć,na godzinę przed straceniem mówi(czy też myśli),że gdyby mu wypadło żyć gdzieś na wyżynie,że tylko dwie stopy się zmieszczą - a dookoła będą przepaść,ocean,wieczny mrok,wieczna samotność i wieczna burza - i,że ma tak pozostawać,stojąc na kwadratowym łokciu przestrzeni,całe życie,tysiąc lat,wieczność - to lepiej tak żyć niźli zaraz umrzeć!B...
RozwińByć kochaną i wybraną przez dobrego człowieka to najlepsza i najsłodsza rzecz, jaka może spotkać kobietę (...).
Lepiej być szczęśliwą starą panną niż nieszczęśliwą żoną czy nie skromną dziewczyną.
Do sukcesu bowiem, tak jak do szczęścia, nie można dążyć; musi on z czegoś wynikać i występuje jedynie jako niezamierzony rezultat naszego zaangażowania w dzieło większe i ważniejsze od nas samych lub efekt uboczny całkowitego oddania się drugiemu człowiekowi. (...) Trzeba słuchać, co nam podpowiada sumienie, a następnie realizować jego nakazy zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą.
I im bardziej się upijam, tym bardziej wzmaga się we mnie poczucie winy. Dlatego też piję na umór, a picie moje przyprawia mnie o boleść i udrękę. Nie wesołości w nim szukam, lecz wyłącznie cierpienia... Piję, bo straszliwie pragnę cierpieć!
Każdy człowiek, kimkolwiek byłby poniżony, żąda - chociażby instynktownie tylko, chociażby bezwiednie - poszanowania swej ludzkiej godności. Więzień sam wie, że jest więźniem, wyrzutkiem, i zna swoje miejsce wobec naczelnika; żadne jednak piętna, żadne kajdany nie sprawią, by zapomniał, że jest człowiekiem. A ponieważ istotnie jest człowiekiem, należy się z nim zatem obchodzić ...
RozwińKto sedna opowieści doszukuje się w przestrzeni pomiędzy utworem a tym, kto go napisał – ten błądzi. Szukać należy nie między dziełem a autorem, lecz raczej pomiędzy tekstem a jego odbiorcą.
Bezpośredni wpływ czyjegoś zachowania jest zawsze bardziej skuteczny od słów.