Krótka, ale treściwa książeczka o ubogim chłopcu z odległej Brazylii. Trzyma w napięciu, nie nuży się. Ciekawie przedstawia świat oczami dziecka. Do przeczytania w dwie przerwy śniadaniowe.

Krótka, ale treściwa książeczka o ubogim chłopcu z odległej Brazylii. Trzyma w napięciu, nie nuży się. Ciekawie przedstawia świat oczami dziecka. Do przeczytania w dwie przerwy śniadaniowe.

Dawno nie płakałam tak mocno na książce...
Przepiękna, strasznie smutna i wzruszająca powieść łamiąca serce. Poznajemy małego chłopca, który w swoim króciutkim życiu zaznał tyle cierpienia, że aż ciężko to pojąć. Najbardziej przeraża mnie to, że życie wielu dzieci wygląda podobnie..
Podczas czytania miałam ochotę wyciągnąć Zezé z książki i mocno go przytulić a innymi potrząsnąć, żeby się opamiętali. Zmieniłabym jedną rzecz, żeby ten malec nie cierpiał aż tak straszliwie. Ta książka daje dużo do myślenia, zmusza do refleksji i pozostawia w nas ślad. Dla mnie wstrząsająca i piękna, otwierająca oczy na to co niestety dzieje się w wielu domach. Każdy powinien to przeczytać. Powinniśmy doceniać to co mamy, a często tego nie robimy. Polecam, cudowna historia.

Dawno nie płakałam tak mocno na książce...
Przepiękna, strasznie smutna i wzruszająca powieść łamiąca serce. Poznajemy małego chłopca, który w swoim króciutkim życiu zaznał tyle cierpienia, że aż ciężko to pojąć. Najbardziej przeraża mnie to, że życie wielu dzieci wygląda podobnie..
Podczas czytania miałam ochotę wyciągnąć Zezé z książki i mocno go przytulić a innymi...

Nie płaczę, oczy mi się spociły.

To moje trzecie spotkanie z Zezé (które tym razem okaże się bogatsze w kolejne tomy),a ja reaguję niezmiennie identycznymi spazmami.
Błagam Was, stwórzcie jak najwięcej okazji do zetknięcia się z tym tytułem i czytajcie.

Nie płaczę, oczy mi się spociły.

To moje trzecie spotkanie z Zezé (które tym razem okaże się bogatsze w kolejne tomy),a ja reaguję niezmiennie identycznymi spazmami.
Błagam Was, stwórzcie jak najwięcej okazji do zetknięcia się z tym tytułem i czytajcie.

Ksiazka, ktora powinien przeczytac kazdy w swoim zyciu. Przepiekna, wrazliwa historia, poruszajaca i dotykajaca naszej duszy. Napisana w tak autentyczny sposob, ze czujemy i przezywamy historie glownego bohatera. To ksiazka, ktora pozwoli nam spojrzec w glab siebie, cofnac sie do swojego dziecinstwa i zobaczyc swoje weweneyrzne dziecko. Nie moglam sie pozbierac jeszcze przez kilka dni po przeczytaniu.

Ksiazka, ktora powinien przeczytac kazdy w swoim zyciu. Przepiekna, wrazliwa historia, poruszajaca i dotykajaca naszej duszy. Napisana w tak autentyczny sposob, ze czujemy i przezywamy historie glownego bohatera. To ksiazka, ktora pozwoli nam spojrzec w glab siebie, cofnac sie do swojego dziecinstwa i zobaczyc swoje weweneyrzne dziecko. Nie moglam sie pozbierac jeszcze...

Niesforny 5-latek złakniony odrobiny ciepłych uczuć, których nie dostaje od najbliższych. Wychowany w biednej wielodzietnej rodzinie gdzie zamiast czułości czekają klapsy znajduje namiastkę bezpieczeństwa i miłości u obcego człowieka. Wzrusza i rozczula.

Niesforny 5-latek złakniony odrobiny ciepłych uczuć, których nie dostaje od najbliższych. Wychowany w biednej wielodzietnej rodzinie gdzie zamiast czułości czekają klapsy znajduje namiastkę bezpieczeństwa i miłości u obcego człowieka. Wzrusza i rozczula.

Świetna książka, porusza trudne tematy relacji i przemocy w rodzinie. Sposób pisania, styl, fabuła, na plus. Polecam, ta książka zostaje z nami na długo.

Świetna książka, porusza trudne tematy relacji i przemocy w rodzinie. Sposób pisania, styl, fabuła, na plus. Polecam, ta książka zostaje z nami na długo.

I piękna, i smutna, mocno oddziałująca na emocje.
Przejmująca historia chłopca, który czuł bardziej.

I piękna, i smutna, mocno oddziałująca na emocje.
Przejmująca historia chłopca, który czuł bardziej.

Smutna historia o życiu biedaków. O bezradności, przemocy, głodzie. O dzieciach bitych z miłości. Bo łatwiej dać kilka klapsów, niż się dzieckiem zająć. Zwłaszcza gdy jest się strapionym dorosłym facetem, który od dłuższego czasu nie może znaleźć pracy. Wzrusza, ale też irytuje. Fakt, że niewiele się zmieniło, nadal wśród nas żyją dzieci niczyje, nawet te przejawiające nieprzeciętną inteligencję. I nie zawsze mają tyle szczęścia w życiu by spotkać swojego Portugala. Człowieka, który otoczy ich miłością, da namiastkę bezpieczeństwa. Nie wiem, czy to jest opowieść dla dzieci. Czy wyniosą z tej lektury jakieś pozytywne wartości? Może znudzone rzucą tę minipowieść w kąt, niespecjalnie przejęte losem biednego, małego  Brazylijczyka.

Smutna historia o życiu biedaków. O bezradności, przemocy, głodzie. O dzieciach bitych z miłości. Bo łatwiej dać kilka klapsów, niż się dzieckiem zająć. Zwłaszcza gdy jest się strapionym dorosłym facetem, który od dłuższego czasu nie może znaleźć pracy. Wzrusza, ale też irytuje. Fakt, że niewiele się zmieniło, nadal wśród nas żyją dzieci niczyje, nawet te przejawiające...

Przeczytałam „Moje drzewko pomarańczowe” już dobrych kilka lat temu, jednak do tej pory o niej pamiętaj i do niej wracam w pamięci. Przepiękna książka

Przeczytałam „Moje drzewko pomarańczowe” już dobrych kilka lat temu, jednak do tej pory o niej pamiętaj i do niej wracam w pamięci. Przepiękna książka

Historia o małym, 5 letnim chłopcu Zeze, któremu przyszło żyć w bardzo biednej wielodzietnej rodzinie, który nigdy nie dostał prezentu na gwiazdkę. Jest mądrym, wrażliwym, czułym i bardzo samotnym dzieckiem. Doświadcza wielkiego cierpienia, gdyż spotyka się z niezrozumieniem przez bliskich i nie jest kochany.
Czasem jest małym psotnikiem, lubi robić różne kawały a najbliżsi, zamiast tłumaczyć mu, gdy postępuje niewłaściwie, biją go. Pomimo tych doznań Zeze jest dobrym i pełnym empatii dzieckiem, opiekuje się młodszym bratem, pracuje w święta jako pucybut, by zarobić na prezent gwiazdkowy dla ojca, przynosi kwiaty nauczycielce, dzieli się tym co ma.
Nie oczekuje od życia zbyt wiele, ma poczucie sprawiedliwości. Jedynie wuj Edmund a potem Przyjaciel Portuga okazują mu ciepło i wyrozumiałość. Z nimi chłopiec czuje się dobrze i bezpiecznie. Ulubiona nauczycielka nazywa go „Złotym serduszkiem” i taki jest właśnie Zeze.
Nie znajdując ciepła w domu rodzinnym przenosi się w świat fantazji, rozmawia z drzewem, ptaszkiem w sercu i wymyśla sobie przyjaciół. Mimo, że rozumie problemy dorosłych z czasem traci wiarę w ludzi i ich dobroć. Myśli o samobójstwie.
Po raz kolejny uświadamiamy sobie jak ważne jest poczucie bezpieczeństwa i miłości w życiu dziecka i każdego człowieka.
Książka wybitna, wzruszająca, skłania do refleksji, każdy powinien ja przeczytać. Polecam.

Historia o małym, 5 letnim chłopcu Zeze, któremu przyszło żyć w bardzo biednej wielodzietnej rodzinie, który nigdy nie dostał prezentu na gwiazdkę. Jest mądrym, wrażliwym, czułym i bardzo samotnym dzieckiem. Doświadcza wielkiego cierpienia, gdyż spotyka się z niezrozumieniem przez bliskich i nie jest kochany.
Czasem jest małym psotnikiem, lubi robić różne kawały a...