Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam po tę książkę chcąc dowiedzieć się czegoś więcej o zjawisku konsumpcjonizmu w dzisiejszym świecie i niestety bardzo się zawiodlam. Styl autora wyjątkowo mnie razi, a jego cyniczne poczucie humoru raczej przypomina próbę "bycia fajnym". Ponadto wiele informacji podanych w książce, to poglądy samego autora, z którymi zazwyczaj się nie zgadzam, a nie fakty. Podkreślę, że ta pozycja pretenduje do miana książki socjologicznej. Najgorsze wrażenie zrobił na mnie rozdział, w którym autor opisuje swoje wakacje. Właściwie nie rozumiem, jaki cel mu przyświecał, gdy podjął się próby opisu owych wydarzeń. Przecież to jest jakiś zbiór jego kąśliwych uwag wobec innych ludzi, wobec których czuł pogardę. Podsumowując, książka ta nie dostarcza ani rzetelnych informacji, ani nie poprawia humoru (rozumiem, że taki miał cel zabieg z wplataniem rzekomo zabawnych uwag w tekst).

Sięgnęłam po tę książkę chcąc dowiedzieć się czegoś więcej o zjawisku konsumpcjonizmu w dzisiejszym świecie i niestety bardzo się zawiodlam. Styl autora wyjątkowo mnie razi, a jego cyniczne poczucie humoru raczej przypomina próbę "bycia fajnym". Ponadto wiele informacji podanych w książce, to poglądy samego autora, z którymi zazwyczaj się nie zgadzam, a nie fakty....

Moim zdaniem powieść ta zdecydowanie łagodzi realia obozów zagłady. Niestety w związku z tym, że inspirowana była prawdziwą historią oraz z tym, że pojawiają się w niej historyczne postaci, jest to według mnie rzecz niedopuszczalna. Okazuje się, że nie wystarczy osadzić bohaterów w potwornym miejscu, rzucić kilkoma osławionymi nazwiskami, by poruszyć czytelnika. Potrzeba jeszcze odpowiednio wyrazić treść poprzez bogate i opisowe słownictwo, czego właśnie w tej powieści brakuje. Poza tym dominują zdania proste, na próżno szukać wielokrotnie złożonych. Również motywy, jakimi kierują się bohaterowie są mocno uproszczone, a tak poważne tematy, jakie zostały poruszone, wymagają pogłębionej refleksji. Muszę jednak zaznaczyć, że powieść, niesie dobre przesłanie, promuje wartości, mimo że w nieudolny sposób.

Moim zdaniem powieść ta zdecydowanie łagodzi realia obozów zagłady. Niestety w związku z tym, że inspirowana była prawdziwą historią oraz z tym, że pojawiają się w niej historyczne postaci, jest to według mnie rzecz niedopuszczalna. Okazuje się, że nie wystarczy osadzić bohaterów w potwornym miejscu, rzucić kilkoma osławionymi nazwiskami, by poruszyć czytelnika. Potrzeba...

Zdecydowanie „Urzekająca” nie jest kolejną pozycją, która uczy, co należy zmienić w sobie, by stać się lepszą kobietą, lecz mówi o odkrywaniu tego, kim się już jest. Sam tytuł sugeruje, że to właśnie kobieta wnosi do świata piękno, urzeka, jest niejako ukoronowaniem stworzenia. Warto zwrócić uwagę na pojawiającą się w książce sugestię, jakoby Bóg dał światu Ewę, by wyjawić pewną prawdę o sobie. Tak więc, aby zbliżyć się do Stwórcy potrzeba lepszego poznania serca kobiety, które jest źródłem całej jej istoty, głębszego poznania jej pragnienia bycia kochaną i tęsknoty do bliskości. „Urzekająca” wskazuje również jak bardzo potrafi być zranione kobiece serce. Okazuje się, że największą obawą kobiety jest osamotnienie i życie wielu wypełniają zachowania mające na celu ustrzeżenie się przed nią. Z pewnością „Urzekająca” winna być obowiązkową lekturą każdej niewiasty.

Zdecydowanie „Urzekająca” nie jest kolejną pozycją, która uczy, co należy zmienić w sobie, by stać się lepszą kobietą, lecz mówi o odkrywaniu tego, kim się już jest. Sam tytuł sugeruje, że to właśnie kobieta wnosi do świata piękno, urzeka, jest niejako ukoronowaniem stworzenia. Warto zwrócić uwagę na pojawiającą się w książce sugestię, jakoby Bóg dał światu Ewę, by wyjawić...