Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Gambit Królowej" porusza we mnie jakieś głęboko ukryte cząstki, które rwą się do spełniania marzeń. Niesamowita książka o pasji do szachów i zamiłowaniu do wygrywania.

"Gambit Królowej" porusza we mnie jakieś głęboko ukryte cząstki, które rwą się do spełniania marzeń. Niesamowita książka o pasji do szachów i zamiłowaniu do wygrywania.

Nie można odmówić Kahnemanowi i Amosowi Tverskiemu wkładu w naukę. Natomiast samą książkę ciężko określić jako wybitną. Pierwszą kwestią jest to, że jest ona dość mocno przegadana i w pewnym momencie ma się już dość powtarzania cały czas tych samych kwestii. Drugą kwestią jest to, że w dobie internetu dla osoby interesującej się psychologią - większość tych zagadnień i przytaczanych badań jest już znana. Zaś osobie, która się psychologią nie interesuje ciężko będzie przez tę książkę przebrnąć, można było bowiem zawrzeć wszystkie te informacje w skróconej formie bez utraty naukowej treści.

Nie można odmówić Kahnemanowi i Amosowi Tverskiemu wkładu w naukę. Natomiast samą książkę ciężko określić jako wybitną. Pierwszą kwestią jest to, że jest ona dość mocno przegadana i w pewnym momencie ma się już dość powtarzania cały czas tych samych kwestii. Drugą kwestią jest to, że w dobie internetu dla osoby interesującej się psychologią - większość tych zagadnień i...

Nie wiem czy byłam potencjalnym odbiorcą tej książki. Kilka zdań coś we mnie delikatnie poruszyło. Natomiast większość część książki była raczej oczywista

Nie wiem czy byłam potencjalnym odbiorcą tej książki. Kilka zdań coś we mnie delikatnie poruszyło. Natomiast większość część książki była raczej oczywista

Ta książka to biblia dla każdego człowieka, który chce umieć żyć w społeczeństwie. Więcej, ta książka jest nawet dla tych, którym wydaje się, że taka wiedza nie jest im w ogóle potrzebna do szczęścia. To rozłożona w punktach odpowiedź na pytanie jak nauczyć się żyć szerząc szczerą życzliwość i przyjaźń do innych ludzi. Naprawdę każda osoba powinna chociaż raz w życiu zetknąć się z tą książką, bo często tak banalne rzeczy jakie są w niej zawarte są dzisiaj pomijane.

Ta książka to biblia dla każdego człowieka, który chce umieć żyć w społeczeństwie. Więcej, ta książka jest nawet dla tych, którym wydaje się, że taka wiedza nie jest im w ogóle potrzebna do szczęścia. To rozłożona w punktach odpowiedź na pytanie jak nauczyć się żyć szerząc szczerą życzliwość i przyjaźń do innych ludzi. Naprawdę każda osoba powinna chociaż raz w życiu...

Książka opowiada historię pobytu w obozie żydówki Diny Gottliebovej i zgrabnie przechodzi z perspektywy wojennej do tego co działo się już po wojnie. Bardzo ciekawe i świeże - szczególnie dla nas Polaków - spojrzenie na budowanie kultury i pielęgnowanie historii w powojennych realiach. Momentami bywała dość niekomfortowa i przyczyniała się do burzenia światopoglądu budowanego przez wychowanie w Polsce.
Reportaż jest dobry/bardzo dobry. Nie czuję się jednak na tyle wykwalifikowana, aby weryfikować czy wszystkie zawarte w nim informacje są obiektywne. Na pewno jest to książka dająca do myślenia i pobudzająca do szukania prawdy.

Książka opowiada historię pobytu w obozie żydówki Diny Gottliebovej i zgrabnie przechodzi z perspektywy wojennej do tego co działo się już po wojnie. Bardzo ciekawe i świeże - szczególnie dla nas Polaków - spojrzenie na budowanie kultury i pielęgnowanie historii w powojennych realiach. Momentami bywała dość niekomfortowa i przyczyniała się do burzenia światopoglądu...

Bardzo mocny zawód.
Książka jest gigantycznym wstępem do pełnej treści, którą jak się okazuje, znaleźć możesz na stronie internetowej autora. Oczywiście zostawiając mu adres mailowy.

Bardzo mocny zawód.
Książka jest gigantycznym wstępem do pełnej treści, którą jak się okazuje, znaleźć możesz na stronie internetowej autora. Oczywiście zostawiając mu adres mailowy.

Książka to w głównej mierze opis relacji ojciec - syn.
W trakcie czytania mierzymy się ze starością, śmiercią, istotą kobiet i seksu w życiu mężczyzn. Relacje, które mogą wydać się znajome wielu osobom wychowywanym w powojennej i PRL-owskiej Polsce. Chłodne, umowne ale jednocześnie mocne więzy krwi.
Odejmuję punkt za słabe zakończenie. Mam wrażenie że autorka nie miała pomysłu, jak zakończyć książkę.

Książka to w głównej mierze opis relacji ojciec - syn.
W trakcie czytania mierzymy się ze starością, śmiercią, istotą kobiet i seksu w życiu mężczyzn. Relacje, które mogą wydać się znajome wielu osobom wychowywanym w powojennej i PRL-owskiej Polsce. Chłodne, umowne ale jednocześnie mocne więzy krwi.
Odejmuję punkt za słabe zakończenie. Mam wrażenie że autorka nie miała...

Tytaniczna praca, mnóstwo przypisów, wnikliwe zgłębienie przyczyn Wielkiego Głodu na Ukrainie. Trzeba od razu zaznaczyć, że nie czyta się lekko - czasem przez nużącą ilość danych (przez którą de facto nie można książce odmówić rzetelności; tu ukłon w stronę autorki, zebrała w książce chyba wszystkie wspomnienia, zapiski, dokumenty, jakie dało się zebrać i złożyła to w jedną całość, dzięki czemu książka to ogromne źródło istotnych faktów), czasem przez przerażające skutki, jakie wynikały z polityki Stalina.
Niesamowicie wartościowa książka.

Tytaniczna praca, mnóstwo przypisów, wnikliwe zgłębienie przyczyn Wielkiego Głodu na Ukrainie. Trzeba od razu zaznaczyć, że nie czyta się lekko - czasem przez nużącą ilość danych (przez którą de facto nie można książce odmówić rzetelności; tu ukłon w stronę autorki, zebrała w książce chyba wszystkie wspomnienia, zapiski, dokumenty, jakie dało się zebrać i złożyła to w jedną...

Niesamowicie wciągająca, czyta się w zasadzie jednym tchem. Aż trudno uwierzyć, że jest to historia na faktach. Nie znam innych książek tego autora, ale cieszy mnie jego empatia i cierpliwość w stosunku do Billy'ego. Bez jego podejścia książka ta nie mogłaby powstać. A uważam, że jest ważnym świadectwem dla dziedziny nauki jaką jest psychiatria.

Niesamowicie wciągająca, czyta się w zasadzie jednym tchem. Aż trudno uwierzyć, że jest to historia na faktach. Nie znam innych książek tego autora, ale cieszy mnie jego empatia i cierpliwość w stosunku do Billy'ego. Bez jego podejścia książka ta nie mogłaby powstać. A uważam, że jest ważnym świadectwem dla dziedziny nauki jaką jest psychiatria.

Bardzo nierównomierne zestawienie opowiadań, zupełnie nie wiem jak ocenić. Niektóre z nich genialne (Muzyka Ericha Zanna, Szczury w murach, Przypadek Charlesa Dextera Warda, Kolor z innego wszechświata, Cień spoza czasu), reszta czytana właściwie bez cienia ciekawości, zero klimatu.

Bardzo nierównomierne zestawienie opowiadań, zupełnie nie wiem jak ocenić. Niektóre z nich genialne (Muzyka Ericha Zanna, Szczury w murach, Przypadek Charlesa Dextera Warda, Kolor z innego wszechświata, Cień spoza czasu), reszta czytana właściwie bez cienia ciekawości, zero klimatu.

Książka okraszona paroma błędami wynikającymi chyba ze słabej korekty. Trzeba uważnie i z dystansem się wczytywać. Warto jednak mieć dla samej płyty z testami.

Książka okraszona paroma błędami wynikającymi chyba ze słabej korekty. Trzeba uważnie i z dystansem się wczytywać. Warto jednak mieć dla samej płyty z testami.

Kiedy jest się w wieku gimnazjalnym i widzi się tytuł "Krzyżacy" z nazwiskiem Sienkiewicza, ma się ochotę iść jak najdalej i nie wracać. Najlepsza książka opisująca historię walki pod Grunwaldem dostaje obniżone oceny przez przymus, jaki narzuca szkolnictwo. Z roku na rok coraz większa liczba osób twierdzi, że jest to książka gruba, beznadziejna i ma zbyt wiele obszernych opisów.
Ja też myślałam, że ta książka nie jest warta uwagi. Jeszcze w pierwszej klasie, kiedy "Krzyżacy" byli moją lekturą, zdołałam przeczytać jedynie jakieś 60 stron i odłożyłam ją w kąt.
Teraz, w 3 klasie, postanowiłam, że ją przeczytam. Nie pod przymusem oceny z lektury, czy wiedzy do egzaminu (choć to może trochę też przesłużyło się sięgnięciu po książkę), ale z własnej chęci.
No bo, jak mogę negować książkę, kiedy jej całej nie przeczytałam?
Tak sięgnęłam po dwutomową powieść historyczną i wciągnęłam się w wir wydarzeń, jaki zaserwował nam autor.

Muszę przyznać, że aż radość we mnie wzbiera, że jednak przeczytałam tę powieść. I naprawdę, głupim pomysłem było umieszczenie jej w kanonie lektur dla 1 klasy gimnazjum. Do "Krzyżaków" trzeba dojrzeć. Nie mówię tu, że wszystkie osoby, które wyszły dopiero z podstawówki nie są na nią wystarczająca dojrzałe, jednak fakty mówią same za siebie. Jestem pewna, że gdyby nie przymus do czytania tej książki w gimnazjum, ocena byłaby znacznie wyższa.

http://bazyl-czyta.blogspot.com/2013/11/krzyzacy-henryk-sienkiewicz.html

Kiedy jest się w wieku gimnazjalnym i widzi się tytuł "Krzyżacy" z nazwiskiem Sienkiewicza, ma się ochotę iść jak najdalej i nie wracać. Najlepsza książka opisująca historię walki pod Grunwaldem dostaje obniżone oceny przez przymus, jaki narzuca szkolnictwo. Z roku na rok coraz większa liczba osób twierdzi, że jest to książka gruba, beznadziejna i ma zbyt wiele obszernych...