Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyzwyczajona do kryminałów skandynawskich lub takich, w których zawiłą zagadkę rozwiązuje detektyw „z problemami”, trzymających w napięciu, pisanych konkretnie i na temat rozczarowałam się nieco „Dziewczyną z Brooklynu”. Krótki opis całej historii wydaje się interesujący i nawet szarpnęłam się żeby książkę kupić ;) bo zwykle wypożyczam. Po 100 stronach mdłych opisów jak bardzo główny bohater kocha swoją narzeczoną stwierdziłam, że nareszcie akcja się rozkręca, jednak przez kolejne 100 stron czułam, że nie bardzo i w końcu zaciekawiłam się bardziej przy 200 stronie chcąc po prostu dowiedzieć się zakończenia tej historii jakoś dotrwałam do końca. Niestety jak dla mnie zbyt naciągana,, nie wciągająca, od taka do poczytania jak nie ma się pod ręką nic lepszego. To moja subiektywna, nieco spaczona wieloma kryminałami opinia.

Przyzwyczajona do kryminałów skandynawskich lub takich, w których zawiłą zagadkę rozwiązuje detektyw „z problemami”, trzymających w napięciu, pisanych konkretnie i na temat rozczarowałam się nieco „Dziewczyną z Brooklynu”. Krótki opis całej historii wydaje się interesujący i nawet szarpnęłam się żeby książkę kupić ;) bo zwykle wypożyczam. Po 100 stronach mdłych opisów jak...

Niby książka dobra, jak każda poprzednia z tej serii, jednak tym razem domyśliłam się niektórych wątków co nie zdarzało mi się przy poprzednich częściach...stąd trochę mniej fanu przy końcówce miałam, nie jestem też usatysfakcjonowana zakończeniem:)Ot moja krótka opinia, nie żadna recenzja. Jednak oczywiście polecam, bo ja się przywiązałam do Eriki i Patricka i nie mogłabym nie przeczytać kolejnej części...choć Erika rzeczywiście jest czasem nieco irytująca z tym wtrącaniem nosa we wszystko ;)

Niby książka dobra, jak każda poprzednia z tej serii, jednak tym razem domyśliłam się niektórych wątków co nie zdarzało mi się przy poprzednich częściach...stąd trochę mniej fanu przy końcówce miałam, nie jestem też usatysfakcjonowana zakończeniem:)Ot moja krótka opinia, nie żadna recenzja. Jednak oczywiście polecam, bo ja się przywiązałam do Eriki i Patricka i nie mogłabym...

Dla oderwania się od kryminałów, które czytam namiętnie postanowiłam sięgnąć po jakąś powieść o innej tematyce niż kryminalne zagadki, morderstwa itp.

Powieść ta niezwykle mnie poruszyła, wzbudziła emocje, które towarzyszą mi codziennie po przeczytaniu jej. Jest to tego typu książka, o której się nie zapomina po odłożeniu na półkę.

Powieść ta uczy nas doceniania podstawowych rzeczy które mamy, uczy dostrzegać szczęście, które mamy, a którego nie cenimy, bo jest dla nas normą i czymś co mamy zawsze, uczy doceniać szarą codzienność, na którą wielokrotnie narzekamy. Uczy także sztuki przebaczenia. I to tego najtrudniejszego przebaczenia...samemu sobie.

Dla oderwania się od kryminałów, które czytam namiętnie postanowiłam sięgnąć po jakąś powieść o innej tematyce niż kryminalne zagadki, morderstwa itp.

Powieść ta niezwykle mnie poruszyła, wzbudziła emocje, które towarzyszą mi codziennie po przeczytaniu jej. Jest to tego typu książka, o której się nie zapomina po odłożeniu na półkę.

Powieść ta uczy nas doceniania...

Coben wciąga i uzależnia. Opinie o tej książce się sprawdziły, jedna z lepszych tego autora jakie miałam okazje czytać. Historia rozwiązuje się do ostatniej kartki, jak zwykle pełna wątków, które układają się potem w jedną całość, trzyma w napięciu do samego końca. Szczerze Polecam.

Coben wciąga i uzależnia. Opinie o tej książce się sprawdziły, jedna z lepszych tego autora jakie miałam okazje czytać. Historia rozwiązuje się do ostatniej kartki, jak zwykle pełna wątków, które układają się potem w jedną całość, trzyma w napięciu do samego końca. Szczerze Polecam.

Thriller napisany dosyć mocnym językiem, nie brak tu przekleństw oraz seksualnych opisów zachowań bohaterów, książka jest tym wręcz przesycona. Cała historia dość brutalna i makabryczna. Jednak książka nad wyraz wciągająca i bardzo zawiła, nie sposób domyśleć się zakończenia, tak do końca. Polecam.

Thriller napisany dosyć mocnym językiem, nie brak tu przekleństw oraz seksualnych opisów zachowań bohaterów, książka jest tym wręcz przesycona. Cała historia dość brutalna i makabryczna. Jednak książka nad wyraz wciągająca i bardzo zawiła, nie sposób domyśleć się zakończenia, tak do końca. Polecam.

Wydawało mi się cały czas, że wiem kto jest Jaskiniowcem...a jednak nie :)Polecam, dość wciągający kryminał.

Wydawało mi się cały czas, że wiem kto jest Jaskiniowcem...a jednak nie :)Polecam, dość wciągający kryminał.

Jak dla mnie rewelacyjny thriller psychologiczny. Akcja toczy się dynamicznie, cały czas coś się dzieje, czytałam jednym tchem, aż zawaliłam noc :)
Były dziennikarz David Raker nie może pogodzić się nadal ze śmiercią swojej ukochanej żony chociaż minął już rok od jej pogrzebu, czuje pustkę, której nie umie niczym wypełnić. W rocznicę dnia jej pogrzebu przychodzi do niego Mary z niezwykłą prośbą...aby pomógł jej odnaleźć jej nieżyjącego syna.. Brzmi niezwykle, Raker nie ma siły aby zająć się tą sprawą, jednak gdy przemyślał sprawę, poczuł, że tego właśnie chciałaby jego żona. To ona zachęcała go gdy jeszcze żyła, aby pomagał odnaleźć zaginionych, szczególnie zaginione dzieci, młodzież. Poczuł, że zrobi to dla niej.
I tak zaczęła się ta zawikłana historia, która dzień po dniu staje się co raz większą zagadką, trudną z pozoru do rozwiązania i która zmieni Rakera na zawsze.

Niektóre opisy, szczególnie postać Legiona przyprawiały o dreszcze, jednak dało się wytrzymać:) Projekt Kalwaria -sama nie wiem co o tym sądzić, troszkę naciągane moim zdaniem, tak samo jak to, że David Raker trzymał się na nogach pomimo tak ciężkich ran i obrażeń ciała, ale może na prawdę adrenalina pozwala człowiekowi przeżyć to co wydaje się nie możliwe i daje siłę by przetrwać?

Niemniej polecam ten thriller każdemu sympatykowi tego gatunku i nie tylko. Jak na debiut pisarza, uważam, że mu się udało.

Jak dla mnie rewelacyjny thriller psychologiczny. Akcja toczy się dynamicznie, cały czas coś się dzieje, czytałam jednym tchem, aż zawaliłam noc :)
Były dziennikarz David Raker nie może pogodzić się nadal ze śmiercią swojej ukochanej żony chociaż minął już rok od jej pogrzebu, czuje pustkę, której nie umie niczym wypełnić. W rocznicę dnia jej pogrzebu przychodzi do niego...

Zmęczyłam tę wielka jak cegła powieść....o czym w ogóle ona była? o emancypacji głównie, o walce o równość kobiet i mężczyzn...ale ta cała historia z Basilem Ransomem i młodej dziewuszce, którą wszyscy sterują jak marionetką i wywyższają na piedestał, mowa o jej "talencie" była ponad moje siły. Może dlatego, że ta powieść jest nie w "moim stylu" choć po opisie sądziłam, że będzie bardziej interesująca. Miałam ochotę rzucić ją w kąt po kilkudziesięciu stronach, ale jak już zacznę to muszę skończyć, więc męczyłam, aż zmęczyłam.

Zmęczyłam tę wielka jak cegła powieść....o czym w ogóle ona była? o emancypacji głównie, o walce o równość kobiet i mężczyzn...ale ta cała historia z Basilem Ransomem i młodej dziewuszce, którą wszyscy sterują jak marionetką i wywyższają na piedestał, mowa o jej "talencie" była ponad moje siły. Może dlatego, że ta powieść jest nie w "moim stylu" choć po opisie sądziłam, że...

Jedna z niewielu lektur szkolnych, którą czytałam jednym tchem i która mnie zafascynowała! Pora żeby przeczytać ją niedługo jeszcze raz.

Jedna z niewielu lektur szkolnych, którą czytałam jednym tchem i która mnie zafascynowała! Pora żeby przeczytać ją niedługo jeszcze raz.

No cóż gdyby to był mój pierwszy thiller Coben'a to pewnie napisałabym rewelacja cud miód i orzeszki, ale że zdążyłam już poznać mniej więcej schematy autora bo przeczytałam już kilka Jego książek to rozszyfrowałam kilka wątków, które na końcu się sprawdziły. Także nie było takich elementów zaskoczenia i efektu "wow" na końcu, co sprawiło, że nie miałam takiej 100% frajdy czytając zakończenie :)

Nie zmienia to faktu, że duet Mayrona i Wina to dla mnie rewelacja! Czytam po kolei książki z ich udziałem, to dopiero druga z tym duetem, nie mogę się doczekać kiedy sięgnę po kolejne tytuły.
Jest to na prawdę zabawna para przyjaciół, jakże osobliwa i oryginalna.

Polecam serdecznie, ja się uzależniłam od Coben'a :)

No cóż gdyby to był mój pierwszy thiller Coben'a to pewnie napisałabym rewelacja cud miód i orzeszki, ale że zdążyłam już poznać mniej więcej schematy autora bo przeczytałam już kilka Jego książek to rozszyfrowałam kilka wątków, które na końcu się sprawdziły. Także nie było takich elementów zaskoczenia i efektu "wow" na końcu, co sprawiło, że nie miałam takiej 100% frajdy...

Choć zauważyłam kilka nieścisłości w fabule i byłam przeogromnie zła na postepowanie głównej bohaterki, która moim zdaniem nie zawalczyła do końca o miłość, to muszę przyznać, że ta historia wycisnęła ze mnie trochę łez, wywarła na mnie wpływ i długo o niej myślałam po przeczytaniu. Polecam bardzo.

Choć zauważyłam kilka nieścisłości w fabule i byłam przeogromnie zła na postepowanie głównej bohaterki, która moim zdaniem nie zawalczyła do końca o miłość, to muszę przyznać, że ta historia wycisnęła ze mnie trochę łez, wywarła na mnie wpływ i długo o niej myślałam po przeczytaniu. Polecam bardzo.

To pierwsza książka z serii z Mayronem i Win'em jaką miałam okazję czytać i powiem, że już wiem w czym tkwi urok tych książek. Mayron i Win to para przyjaciół na dobre i na złe, są zabawni, dowcipni, skuteczni, tworzą niezły duet:) Z chęcią sięgnę po pozostałe części z ich udziałem.
Jeśli chodzi o "Bez skrupułów" to tak wciągnęła mnie ta cała tajemnicza historia zaginięcia Kathy, ale jednak zakończenie nie miało tego czegoś i nie zrobiło na mnie wrażenia jak inne kryminały H.Coben'a. Niemniej miło się czytało, jak zwykle z resztą ;)

To pierwsza książka z serii z Mayronem i Win'em jaką miałam okazję czytać i powiem, że już wiem w czym tkwi urok tych książek. Mayron i Win to para przyjaciół na dobre i na złe, są zabawni, dowcipni, skuteczni, tworzą niezły duet:) Z chęcią sięgnę po pozostałe części z ich udziałem.
Jeśli chodzi o "Bez skrupułów" to tak wciągnęła mnie ta cała tajemnicza historia zaginięcia...

Może się już przyzwyczaiłam do Coben'owych zagadek i nie robią na mnie AŻ takiego wrażenia jak pierwsza książka tego autora którą miałam okazję przeczytać, jednak ponownie konstrukcja danej historii jest tak zbudowana aby nie móc rozszyfrować zagadki do samego końca. Czytałam do połowy książki ot tak, myśląc, że już straciłam zapał i nie wciągają mnie tak kryminały Cobena, nad czym ubolewałam, bo lubię się wciągać w książkę tak, że gdy ją odkładam to o niej myślę. Jednak już w drugiej połowie złapałam się na tym, że chcę wiedzieć co dalej, co z Mattem, co z Olivią itp itd. Także Musiałam doczytać ją szybko do końca bo nie mogłam usiedzieć:) W skrócie: polecam, polecam, polecam.

Może się już przyzwyczaiłam do Coben'owych zagadek i nie robią na mnie AŻ takiego wrażenia jak pierwsza książka tego autora którą miałam okazję przeczytać, jednak ponownie konstrukcja danej historii jest tak zbudowana aby nie móc rozszyfrować zagadki do samego końca. Czytałam do połowy książki ot tak, myśląc, że już straciłam zapał i nie wciągają mnie tak kryminały Cobena,...

Książka rewelacyjna, poruszająca, wiele się dowiedziałam o latach 60tych w Ameryce, o relacji białych z czarnoskórymi, po ostatniej notce autorki widać, że wiele wątków przemyciła z własnych doświadczeń i bliskich jej osób. To nie do pojęcia, ze jeszcze kilkadziesiąt lat temu czarnoskórzy ludzie byli traktowani jak ludzie drugiej kategorii, choć oczywiście zdarzały się wyjątki i ciepłe relacje pomiędzy białymi a czarnymi, o których się nie mówiło z obaw, bo przecież były zakazy i nakazy...paranoja.
Polecam, książka ta jest inna niż wszystkie, warto po nią sięgnąć. Z chęcią teraz obejrzę film.
edit: obejrzałam film, jednak to nie to samo co książka, pominięto wiele ciekawych wątków i szczegółów, jednak był przyjemny.

Książka rewelacyjna, poruszająca, wiele się dowiedziałam o latach 60tych w Ameryce, o relacji białych z czarnoskórymi, po ostatniej notce autorki widać, że wiele wątków przemyciła z własnych doświadczeń i bliskich jej osób. To nie do pojęcia, ze jeszcze kilkadziesiąt lat temu czarnoskórzy ludzie byli traktowani jak ludzie drugiej kategorii, choć oczywiście zdarzały się...

Bardzo fajna powieść o kobiecie, która w obliczu trudnej sytuacji życiowej, zakończenia małżeństwa, które miało być na zawsze próbuje odnaleźć siebie i spokój ducha. Wyjeżdża do ciotki na wyspę, na którą przyjeżdżała w dzieciństwie w wakacje, znajduje tam tajemniczy pamiętnik (czy to przypadek?) i nie może odmówić sobie poznania historii zapisanej na jego kartach...Poznaje też Jacka, który może być nową miłością i lekarstwem na samotność i rozczarowanie którego doświadczyła, a może to kolejny facet, który okaże się taki sam "jak wszyscy"? Romantyczna historia, która ma wpływ na główną bohaterkę i mimo trudności i zawiłości staje się rozwiązaniem i udziela odpowiedzi na wiele pytań.
Bardzo lekka, przyjemna, szybko się ją czyta, polecam, na urlopie umili czas:)

Bardzo fajna powieść o kobiecie, która w obliczu trudnej sytuacji życiowej, zakończenia małżeństwa, które miało być na zawsze próbuje odnaleźć siebie i spokój ducha. Wyjeżdża do ciotki na wyspę, na którą przyjeżdżała w dzieciństwie w wakacje, znajduje tam tajemniczy pamiętnik (czy to przypadek?) i nie może odmówić sobie poznania historii zapisanej na jego kartach...Poznaje...

Kolejna pozycja z listy dzieł Coben'a i tym razem książka bardzo mnie wciągneła, czytałam ją z zapartym tchem. Jak zwykle zaplątana historia, wiele brakujących elementów aby ułożyć tę układankę, jednak z każdym rozdziałem dowiadujemy się, tak jak główny bohater czegoś nowego. Ale gdy domyślamy się choć trochę, czegokolwiek i tak na końcu książki zostajemy zaskoczeni. Jak zwykle u Coben'a:)
Polecam nie tylko fanom Coben'a ale każdemu.

Kolejna pozycja z listy dzieł Coben'a i tym razem książka bardzo mnie wciągneła, czytałam ją z zapartym tchem. Jak zwykle zaplątana historia, wiele brakujących elementów aby ułożyć tę układankę, jednak z każdym rozdziałem dowiadujemy się, tak jak główny bohater czegoś nowego. Ale gdy domyślamy się choć trochę, czegokolwiek i tak na końcu książki zostajemy zaskoczeni. Jak...

Przemęczyłam wszystkie części sagi i nareszcie dobrnęłam do końca, dwie pierwsze pozycje były na prawdę ciekawe, wciągnęły mnie, ale im dalej tym gorzej. Ostatnia część czyli 'Ogród cieni' dosłownie zmęczyłam i czuję się tą sagą przytłoczona i znużona, ileż można czytać tych bredni o 'diabelskim nasieniu' ;)
A tak na poważnie to przynajmniej w tej części wyjaśnia się sporo szczegółów i wszystko staje się bardziej jasne, choć główna bohaterka i tak miała coś z głową i nic jej nie usprawiedliwia.
To by było tyle z moich wywodów.

Przemęczyłam wszystkie części sagi i nareszcie dobrnęłam do końca, dwie pierwsze pozycje były na prawdę ciekawe, wciągnęły mnie, ale im dalej tym gorzej. Ostatnia część czyli 'Ogród cieni' dosłownie zmęczyłam i czuję się tą sagą przytłoczona i znużona, ileż można czytać tych bredni o 'diabelskim nasieniu' ;)
A tak na poważnie to przynajmniej w tej części wyjaśnia się sporo...

Czytałam całą sagę i muszę przyznać, że jedna część po drugiej co raz słabsza. Z zapartym tchem czytałam "Kwiatki...", później ciekawiły mnie dalsze losy bohaterów, co się z nimi stało, jak życie się potoczyło, następna część trochę mnie irytowała, ta cała historia z Bartem, ta ich krótkowzroczność, jakieś takie mało realne, no ale ta część to już mnie zirytowała na prawdę. Co się stało z Joelem? Myślałam, że wątek z nim związany będzie ciekawszy, że On inaczej skończy, nie mówiąc już o Jorym, i zakończeniu tej książki, istna masakra, przeczytałam bo chciałam poznać całą sagę, lecz szło mi to opornie. Teraz mam w ręku ostatnią część ale też czytam ją bez zapału, jednak korci mnie, żeby poznać początek tej całej historii, czyli młodości Malcolma i Olivii i co na nich tak wpłynęło.
Szczerze mówiąc można poprzestać na dwóch pierwszych częściach i przynajmniej się nie rozczarować.

Czytałam całą sagę i muszę przyznać, że jedna część po drugiej co raz słabsza. Z zapartym tchem czytałam "Kwiatki...", później ciekawiły mnie dalsze losy bohaterów, co się z nimi stało, jak życie się potoczyło, następna część trochę mnie irytowała, ta cała historia z Bartem, ta ich krótkowzroczność, jakieś takie mało realne, no ale ta część to już mnie zirytowała na prawdę....

Jak już zaczęłam czytać tę sagę od początku to idę za ciosem i czytam całą resztę, choć szczerze powiem, że tylko pierwsza część czyli Kwiatki na poddaszu była dla mnie najciekawsza, wciągająca, potem już co raz słabiej.
Trochę naciągana, trochę mało realistyczna. Czytałam czasami niechętnie, szczególnie rozdziały w których narratorem jest syn Bart, trochę to upiorne było i irytujące zarazem. Wolałam kiedy narratorką była Cathy.
No cóż nie zaszkodzi przeczytać, żeby zaspokoić ciekawość, ja czytam już kolejną przedostatnią część, choć też z przymrużeniem oka na tę całą historię ;)

Jak już zaczęłam czytać tę sagę od początku to idę za ciosem i czytam całą resztę, choć szczerze powiem, że tylko pierwsza część czyli Kwiatki na poddaszu była dla mnie najciekawsza, wciągająca, potem już co raz słabiej.
Trochę naciągana, trochę mało realistyczna. Czytałam czasami niechętnie, szczególnie rozdziały w których narratorem jest syn Bart, trochę to upiorne było i...

'Kwiaty na poddaszu' wciągnęłam jednym tchem. Ta książka mnie zaskoczyła, jest inna niż wszystkie, wzruszająca, przerażająca, wzbudza wiele emocji, na długo pozostaje w pamięci i zostawia w niej ślad. Warta przeczytania.

'Kwiaty na poddaszu' wciągnęłam jednym tchem. Ta książka mnie zaskoczyła, jest inna niż wszystkie, wzruszająca, przerażająca, wzbudza wiele emocji, na długo pozostaje w pamięci i zostawia w niej ślad. Warta przeczytania.