Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to jedna z tych książek obok których nie w sposób przejść obojętnie. Przyznaję - przyciągnęła mnie do niej kontrowersyjna treść, ale w lekturze nie to okazało się najważniejsze. Kolejne strony powieści przewracałam bardzo leniwie, niepośpiesznie, gdyż każda strona, każdy akapit i każde słowo były dla mnie prawdziwą estetyczną rozkoszą. Styl pisarski Nabokova zawładnął mną do reszty, w wielu momentach czułam się wzruszona i obawiałam się, że tego nie udźwignę. Całkiem możliwe, że gdyby pisarz opisywał obsesję (tak, obsesja to lepsze słowo niż miłość) Humberta Humberta do zakupionego w sklepie spożywczym ziemniaka, zamiast do Lolity, byłabym tak samo zachwycona. I nic na to nie poradzę.

Jest to jedna z tych książek obok których nie w sposób przejść obojętnie. Przyznaję - przyciągnęła mnie do niej kontrowersyjna treść, ale w lekturze nie to okazało się najważniejsze. Kolejne strony powieści przewracałam bardzo leniwie, niepośpiesznie, gdyż każda strona, każdy akapit i każde słowo były dla mnie prawdziwą estetyczną rozkoszą. Styl pisarski Nabokova zawładnął...

Ta książka nie daje mi spokoju, i obawiam się, że nie tak prędko się to zmieni, jeśli w ogóle.
Historia George'a i Lenniego jest niesamowicie banalna, a jednak tak bardzo wwierca się w nasze serca i dusze. Steinbeck to chyba jakiś magik, zaklinacz dusz.

Ta książka nie daje mi spokoju, i obawiam się, że nie tak prędko się to zmieni, jeśli w ogóle.
Historia George'a i Lenniego jest niesamowicie banalna, a jednak tak bardzo wwierca się w nasze serca i dusze. Steinbeck to chyba jakiś magik, zaklinacz dusz.