Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorka miała ambicje stworzyć dzieło na miarę "Małego księcia". Moim zdaniem rezultat wyjątkowo nieudany.
4 miesiące męczyłam się z tą książką, przeczytanie jednej strony było męczarnią. Jedyny plus za zakończenie.

Autorka miała ambicje stworzyć dzieło na miarę "Małego księcia". Moim zdaniem rezultat wyjątkowo nieudany.
4 miesiące męczyłam się z tą książką, przeczytanie jednej strony było męczarnią. Jedyny plus za zakończenie.

Widać fascynację autora tematem, ale jednocześnie brak pomysłu. Wychodzi powieść bardzo dziwna, przez którą ciężko przebrnąć i na końcu okazuje się, że nawet nie warto.

Widać fascynację autora tematem, ale jednocześnie brak pomysłu. Wychodzi powieść bardzo dziwna, przez którą ciężko przebrnąć i na końcu okazuje się, że nawet nie warto.

Bardzo przeciętna pozycja, raczej dla młodzieży, ale tylko po to, żeby szybko przeczytać i zapomnieć. Główny bohater jest nijaki, nie wzbudził we mnie zupełnie żadnych emocji - ani pozytywnych, ani negatywnych. Książkę czytałam kilka miesięcy temu i już prawie o niej zapomniałam - na szczęście.

Bardzo przeciętna pozycja, raczej dla młodzieży, ale tylko po to, żeby szybko przeczytać i zapomnieć. Główny bohater jest nijaki, nie wzbudził we mnie zupełnie żadnych emocji - ani pozytywnych, ani negatywnych. Książkę czytałam kilka miesięcy temu i już prawie o niej zapomniałam - na szczęście.

Moja ocena dotyczy całej serii o Gerlacie z Rivii.
Jest to zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika gatunku ze wszystkimi swoimi plusami i minusami.
Chylę czoła Sapkowskiemu za to, że w tak umiejętny sposób potrafił stworzyć świat, którym rządzi polityka, gdzie każda postać jest zupełnie inna od drugiej i każda wzbudza inne uczucia, gdzie sposób mówienia wielu bohaterów jest tak charakterystyczny, że nie trzeba było wyjaśniać, kto w danym momencie się wypowiada, żeby to wiedzieć. Sapkowski jest bardzo zwinnym pisarzem, który doskonale wie, jak zainteresować i zadowolić czytelnika.
Mam jedynie zastrzeżenia co to kilku wątków, których nie wyjaśnił, jakby uciął uznając, że czytelnik nie musi wszystkiego wiedzieć. W ostatnim tomie jakby się spieszył z zakończeniem, a mógł śmiało poszaleć z rozwinięciem pewnych historii.
Nie mniej jednak muszę przyznać, że jest to autor z górnej półki i wie, jak napisać dobrą książkę.

Moja ocena dotyczy całej serii o Gerlacie z Rivii.
Jest to zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika gatunku ze wszystkimi swoimi plusami i minusami.
Chylę czoła Sapkowskiemu za to, że w tak umiejętny sposób potrafił stworzyć świat, którym rządzi polityka, gdzie każda postać jest zupełnie inna od drugiej i każda wzbudza inne uczucia, gdzie sposób mówienia wielu...

Moja ocena dotyczy całej serii o Gerlacie z Rivii.
Jest to zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika gatunku ze wszystkimi swoimi plusami i minusami.
Chylę czoła Sapkowskiemu za to, że w tak umiejętny sposób potrafił stworzyć świat, którym rządzi polityka, gdzie każda postać jest zupełnie inna od drugiej i każda wzbudza inne uczucia, gdzie sposób mówienia wielu bohaterów jest tak charakterystyczny, że nie trzeba było wyjaśniać, kto w danym momencie się wypowiada, żeby to wiedzieć. Sapkowski jest bardzo zwinnym pisarzem, który doskonale wie, jak zainteresować i zadowolić czytelnika.
Mam jedynie zastrzeżenia co to kilku wątków, których nie wyjaśnił, jakby uciął uznając, że czytelnik nie musi wszystkiego wiedzieć. W ostatnim tomie jakby się spieszył z zakończeniem, a mógł śmiało poszaleć z rozwinięciem pewnych historii.
Nie mniej jednak muszę przyznać, że jest to autor z górnej półki i wie, jak napisać dobrą książkę.

Moja ocena dotyczy całej serii o Gerlacie z Rivii.
Jest to zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika gatunku ze wszystkimi swoimi plusami i minusami.
Chylę czoła Sapkowskiemu za to, że w tak umiejętny sposób potrafił stworzyć świat, którym rządzi polityka, gdzie każda postać jest zupełnie inna od drugiej i każda wzbudza inne uczucia, gdzie sposób mówienia wielu...

Moja ocena dotyczy całej serii o Gerlacie z Rivii.
Jest to zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika gatunku ze wszystkimi swoimi plusami i minusami.
Chylę czoła Sapkowskiemu za to, że w tak umiejętny sposób potrafił stworzyć świat, którym rządzi polityka, gdzie każda postać jest zupełnie inna od drugiej i każda wzbudza inne uczucia, gdzie sposób mówienia wielu bohaterów jest tak charakterystyczny, że nie trzeba było wyjaśniać, kto w danym momencie się wypowiada, żeby to wiedzieć. Sapkowski jest bardzo zwinnym pisarzem, który doskonale wie, jak zainteresować i zadowolić czytelnika.
Mam jedynie zastrzeżenia co to kilku wątków, których nie wyjaśnił, jakby uciął uznając, że czytelnik nie musi wszystkiego wiedzieć. W ostatnim tomie jakby się spieszył z zakończeniem, a mógł śmiało poszaleć z rozwinięciem pewnych historii.
Nie mniej jednak muszę przyznać, że jest to autor z górnej półki i wie, jak napisać dobrą książkę.

Moja ocena dotyczy całej serii o Gerlacie z Rivii.
Jest to zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika gatunku ze wszystkimi swoimi plusami i minusami.
Chylę czoła Sapkowskiemu za to, że w tak umiejętny sposób potrafił stworzyć świat, którym rządzi polityka, gdzie każda postać jest zupełnie inna od drugiej i każda wzbudza inne uczucia, gdzie sposób mówienia wielu...

Moja ocena dotyczy całej serii o Gerlacie z Rivii.
Jest to zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika gatunku ze wszystkimi swoimi plusami i minusami.
Chylę czoła Sapkowskiemu za to, że w tak umiejętny sposób potrafił stworzyć świat, którym rządzi polityka, gdzie każda postać jest zupełnie inna od drugiej i każda wzbudza inne uczucia, gdzie sposób mówienia wielu bohaterów jest tak charakterystyczny, że nie trzeba było wyjaśniać, kto w danym momencie się wypowiada, żeby to wiedzieć. Sapkowski jest bardzo zwinnym pisarzem, który doskonale wie, jak zainteresować i zadowolić czytelnika.
Mam jedynie zastrzeżenia co to kilku wątków, których nie wyjaśnił, jakby uciął uznając, że czytelnik nie musi wszystkiego wiedzieć. W ostatnim tomie jakby się spieszył z zakończeniem, a mógł śmiało poszaleć z rozwinięciem pewnych historii.
Nie mniej jednak muszę przyznać, że jest to autor z górnej półki i wie, jak napisać dobrą książkę.

Moja ocena dotyczy całej serii o Gerlacie z Rivii.
Jest to zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika gatunku ze wszystkimi swoimi plusami i minusami.
Chylę czoła Sapkowskiemu za to, że w tak umiejętny sposób potrafił stworzyć świat, którym rządzi polityka, gdzie każda postać jest zupełnie inna od drugiej i każda wzbudza inne uczucia, gdzie sposób mówienia wielu...

Moja ocena dotyczy całej serii o Gerlacie z Rivii.
Jest to zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika gatunku ze wszystkimi swoimi plusami i minusami.
Chylę czoła Sapkowskiemu za to, że w tak umiejętny sposób potrafił stworzyć świat, którym rządzi polityka, gdzie każda postać jest zupełnie inna od drugiej i każda wzbudza inne uczucia, gdzie sposób mówienia wielu bohaterów jest tak charakterystyczny, że nie trzeba było wyjaśniać, kto w danym momencie się wypowiada, żeby to wiedzieć. Sapkowski jest bardzo zwinnym pisarzem, który doskonale wie, jak zainteresować i zadowolić czytelnika.
Mam jedynie zastrzeżenia co to kilku wątków, których nie wyjaśnił, jakby uciął uznając, że czytelnik nie musi wszystkiego wiedzieć. W ostatnim tomie jakby się spieszył z zakończeniem, a mógł śmiało poszaleć z rozwinięciem pewnych historii.
Nie mniej jednak muszę przyznać, że jest to autor z górnej półki i wie, jak napisać dobrą książkę.

Moja ocena dotyczy całej serii o Gerlacie z Rivii.
Jest to zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika gatunku ze wszystkimi swoimi plusami i minusami.
Chylę czoła Sapkowskiemu za to, że w tak umiejętny sposób potrafił stworzyć świat, którym rządzi polityka, gdzie każda postać jest zupełnie inna od drugiej i każda wzbudza inne uczucia, gdzie sposób mówienia wielu...

Z wielką nadzieją sięgnęłam po tę pozycję. O autorze nasłuchałam się dużo dobrego, ale nie miałam jeszcze okazji sama zapoznać się z jego twórczością. Być może mój wybór był po prostu zły, bo "Książę Mgły" to kiepski debiut. Wygląda to trochę tak, jakby Zafon miał zarys pomysłu (o niczym więcej tu mówić nie można), ale miał zbyt mało czasu na napisanie przyzwoitej książki.
Akcja rozgrywa się w latach 40. XX wieku i gdyby nie to, że autor wspomniał o tym na samym początku, to nigdy bym na to nie wpadła. Zupełnie nie potrafił oddać charakteru tamtych lat, równie dobrze akcja mogłaby się rozgrywać nawet w XXI wieku bez zmian w teksie.
Wszystkie postaci są zupełnie takie same, tak samo reagują, mają takie same motywacje i wszystkie podejmują nielogiczne, dziwne wręcz decyzje.
Ta pozycja jest jak bardzo długie wypracowanie klasowe.
Nazwanie książki książką dla dzieci nie może być usprawiedliwieniem dla nieudolności w pisaniu.

Z wielką nadzieją sięgnęłam po tę pozycję. O autorze nasłuchałam się dużo dobrego, ale nie miałam jeszcze okazji sama zapoznać się z jego twórczością. Być może mój wybór był po prostu zły, bo "Książę Mgły" to kiepski debiut. Wygląda to trochę tak, jakby Zafon miał zarys pomysłu (o niczym więcej tu mówić nie można), ale miał zbyt mało czasu na napisanie przyzwoitej...

Początkowo miałam pewne wątpliwości co do tej pozycji. Wszystko się leniwie ciągnęło, a samo morderstwo nastąpiło dopiero w połowie książki. Jaki był cel takiego zabiegu? Otóż autorka z całą pewnością chciała dać nam czas i równe szanse z Herkulesem Poirotem na odkrycie kto zabił, czy kto ukradł. Pozycja zdecydowanie na plus!

Początkowo miałam pewne wątpliwości co do tej pozycji. Wszystko się leniwie ciągnęło, a samo morderstwo nastąpiło dopiero w połowie książki. Jaki był cel takiego zabiegu? Otóż autorka z całą pewnością chciała dać nam czas i równe szanse z Herkulesem Poirotem na odkrycie kto zabił, czy kto ukradł. Pozycja zdecydowanie na plus!

Jest to kolejna bardzo dobra pozycja królowej kryminału.
Początkowo miałam wrażenie, że jest zupełnie inna niż pozostałe książki, że w tym wypadku czytelnik nie ma żadnych szans na "ujęcie" mordercy, ponieważ już na samym początku Christie rozwiewa wszelkie wątpliwości i wskazuje szarego człowieka, który idealnie pasuje do tej roli. Jakże byłam naiwna i ślepa na subtelne, ale bardzo wyraźne wskazówki autorki.
Myślę, że ta książka może śmiało pretendować do pozycji obowiązkowej dla każdego fana kryminałów.

Jest to kolejna bardzo dobra pozycja królowej kryminału.
Początkowo miałam wrażenie, że jest zupełnie inna niż pozostałe książki, że w tym wypadku czytelnik nie ma żadnych szans na "ujęcie" mordercy, ponieważ już na samym początku Christie rozwiewa wszelkie wątpliwości i wskazuje szarego człowieka, który idealnie pasuje do tej roli. Jakże byłam naiwna i ślepa na subtelne,...

Mam mocno mieszane uczucia odnośnie tej pozycji. Przystępny zbiór kilkunastu mitów, ale raczej dla mało wymagającego czytelnika. Miałam szczerą nadzieję, że autor potraktuje tę książkę nie jak zwykłą mitologię, ale raczej ciekawą opowieść. Jeśli lubicie oszczędne opisy i krótkie dialogi, to śmiało polecam. Ja niestety miałam momentami wrażenie, jakbym czytała zadanie domowe ucznia, który musiał się zmieścić na jednej stronie A4.

Mam mocno mieszane uczucia odnośnie tej pozycji. Przystępny zbiór kilkunastu mitów, ale raczej dla mało wymagającego czytelnika. Miałam szczerą nadzieję, że autor potraktuje tę książkę nie jak zwykłą mitologię, ale raczej ciekawą opowieść. Jeśli lubicie oszczędne opisy i krótkie dialogi, to śmiało polecam. Ja niestety miałam momentami wrażenie, jakbym czytała zadanie domowe...

Bardzo dobra pozycja, jeśli chcecie zasnąć a środki nasenne się właśnie skończyły.

Bardzo dobra pozycja, jeśli chcecie zasnąć a środki nasenne się właśnie skończyły.

Z nadzieją, że tom pierwszy jest wstępem, przez który trzeba przebrnąć, zabrałam się za kolejną część cyklu.
Niestety ta również mnie zawiodła.
Bohaterowie nadal są mało ciekawi, dwuwymiarowi, albo dobrzy, albo źli. Na próżno szukać tu złożonych charakterów w różnych odcieniach szarości.
Po raz kolejny przekonałam się, że autor totalnie nie przemyślał kwestii charakterów swoich postaci. Wszystkie są do siebie podobne i momentami absurdalne: zgwałcona dziewczyna 3 dni po zajściu oddaje się człowiekowi, którego dopiero co poznała? Nie trzeba być psychologiem, żeby uznać taki przebieg zdarzeń raczej za niemożliwy; niewzruszony wytatuowany i niezwykle tajemniczy koleś wpada w jakiś szał i chce się zabić, bo niedawno poznana dziewczyna coś mu powiedziała? Absurd goni absurd.
Ale nie żałuję, że sięgnęłam po tę pozycję. Po przeczytaniu dwóch tomów wiem, że kolejnych już nie przeczytam.

Z nadzieją, że tom pierwszy jest wstępem, przez który trzeba przebrnąć, zabrałam się za kolejną część cyklu.
Niestety ta również mnie zawiodła.
Bohaterowie nadal są mało ciekawi, dwuwymiarowi, albo dobrzy, albo źli. Na próżno szukać tu złożonych charakterów w różnych odcieniach szarości.
Po raz kolejny przekonałam się, że autor totalnie nie przemyślał kwestii charakterów...

Po przeczytaniu wielu pochlebnych komentarzy nie mogłam się doczekać aż przeczytam Malowanego Człowieka. Niestety po przeczytaniu dwóch tomów nie potrafię o tej książce powiedzieć nic lepszego niż to, że jest przeciętna. Połowa pierwszego tomu skupia się na życiu miłosnym dwunastolatków i szczerze mówiąc, w pewnych momentach miałam wrażenie, że autor jest gimnazjalistą, który nie może doczekać się kiedy w końcu zaliczy. Było to po prostu niesmaczne. Rozumiem, że chciał przedstawić zaściankowość wieśniaków, ale zrobił to bardzo nieudolnie ograniczają się jedynie do sfery seksualnej.
Żadna z postaci nie wzbudziła mojej sympatii, wszystkie były jakby płaskie, bez wyrazu i konkretnego pomysłu. Niektóre z nich są tak absurdalne, że aż ciężko w to uwierzyć (np. ojciec Leeshy przez całe życie pomiatany przez swoją żonę nagle pod wpływem jednego impulsu w końcu się jej stawia i grozi wyrzuceniem z domu, a ona w przypływie największego zdziwienia przyjmuje to do wiadomości? mało przekonywujące).
Pochwalam zamysł książki, próbę autora stworzenia innego, ciekawego świata, ale z realizacją jest dużo gorzej.
Książka jest napisana językiem bardzo prostym (czasami aż za bardzo), dzięki czemu można przez nią przebrnąć dosyć szybko i jeszcze szybciej o niej zapomnieć.

Po przeczytaniu wielu pochlebnych komentarzy nie mogłam się doczekać aż przeczytam Malowanego Człowieka. Niestety po przeczytaniu dwóch tomów nie potrafię o tej książce powiedzieć nic lepszego niż to, że jest przeciętna. Połowa pierwszego tomu skupia się na życiu miłosnym dwunastolatków i szczerze mówiąc, w pewnych momentach miałam wrażenie, że autor jest gimnazjalistą,...