Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest klasyfikowana, jako biografia Hannibala. Jednak nie jest to stricte biografia, a raczej opis historyczny kultury, wojskowości i stosunków społecznych w państwie punickim przed i w trakcie rządów Hannibala. Oczywiście o samym Hannibalu również jest wiele informacji, które najczęściej są przedstawiane w jakimś szerszym kontekście. Taka forma ma swoje wady i zalety. Wadą jest niestety to, że lektura wymaga dużego skupienia, bo pojawiają się dość obszerne wtrącenia, po których autor wraca do głównego wątku. Zaleta książki to spora ilość ciekawych informacji o samym państwie punickim i wielkiej rywalizacji o dominację w basenie Morza Śródziemnego. Osobiście dowiedziałem się wielu rzeczy o tamtych czasach, jednak czytało mi się tę publikację dość ciężko, dlatego taka ocena. Dla zainteresowanych tematem mimo wszystko polecam.

Książka jest klasyfikowana, jako biografia Hannibala. Jednak nie jest to stricte biografia, a raczej opis historyczny kultury, wojskowości i stosunków społecznych w państwie punickim przed i w trakcie rządów Hannibala. Oczywiście o samym Hannibalu również jest wiele informacji, które najczęściej są przedstawiane w jakimś szerszym kontekście. Taka forma ma swoje wady i...

Pomimo dość małej objętości książka wyjątkowo dobrze wyczerpuje historię sabotażu, przeprowadzanego przez komandosów norweskich i brytyjskich, w fabryce ciężkiej wody w Vemork. Autor zawarł wszystkie istotne fakty o tej brawurowej akcji. Nie ma w niej zbędnych opisów, które często pojawiają się w tego rodzaju publikacjach. Można powiedzieć, że jest samo "gęste". Wydaje mi się, że lepiej nie można było opisać tego wydarzenia, które miało ogromny wpływ na powstrzymanie niemieckiego programu atomowego. Polecam każdemu zainteresowanemu operacjami specjalnymi z okresu II wojny światowej, szczególnie osobom, chcącym poznać kulisy działalności podziemia norweskiego i oddziałów dywersyjnych działających na terenie Norwegii.

Pomimo dość małej objętości książka wyjątkowo dobrze wyczerpuje historię sabotażu, przeprowadzanego przez komandosów norweskich i brytyjskich, w fabryce ciężkiej wody w Vemork. Autor zawarł wszystkie istotne fakty o tej brawurowej akcji. Nie ma w niej zbędnych opisów, które często pojawiają się w tego rodzaju publikacjach. Można powiedzieć, że jest samo "gęste"....

Niestety wydaje mi się, że adaptacja filmowa była lepsza niż książka. Autor po prostu nawarstwił zbyt wiele wątków. Oprócz biografii Percy’ego Fawcetta, rysu historycznego dotyczącego odkryć geograficznych i archeologicznych w Amazonii, dodał jeszcze opis własnej podróży śladem tego niezwykłego odkrywcy. Wszystkie te wątki się przeplatały i powodowały chaos w lekturze. Wyglądało to tak, jakby autor chciał po prostu wypełnić jakiś wymóg redakcyjny, co do liczby stron jakie ma zawierać książka i dodawał kolejne elementy do swojej publikacji, by ten wymóg spełnić. Myślę, że jakby książka była skoncentrowana tylko na biografii Fawcetta lub na opisie własnej wyprawy autora, śladem tego podróżnika, to byłaby o wiele lepsza w odbiorze. Oczywiście nie jest to zła publikacja, bo dostarcza bardzo interesujących informacji o ostatnim wiktoriańskim podróżniku oraz o samej Amazonii i czyhających na jej obszarze niebezpieczeństwach. Język i styl także bez zastrzeżeń, więc jest jak najbardziej warta polecenia. Brakuje w niej tylko tej spójności i tajemniczości, którą zawiera adaptacja filmowa.

Niestety wydaje mi się, że adaptacja filmowa była lepsza niż książka. Autor po prostu nawarstwił zbyt wiele wątków. Oprócz biografii Percy’ego Fawcetta, rysu historycznego dotyczącego odkryć geograficznych i archeologicznych w Amazonii, dodał jeszcze opis własnej podróży śladem tego niezwykłego odkrywcy. Wszystkie te wątki się przeplatały i powodowały chaos w lekturze....

Wyjątkowo wciągająca powieść.
Planowałem ją czytać przed snem miesiąc, zważywszy na brak czasu, ale pochłonąłem ją w tydzień, tak mnie wciągnęła historia łucznika Hooka. Opisy autora są moim zdaniem wybitne, bo już dawno nie uruchomiłem tak swojej wyobraźni, by mieć przed oczyma obrazy średniowiecznego świata. Na plus należy zaliczyć ukazanie jak ciężkie było rzemiosło łucznika, do którego trzeba było się szkolić latami. Wcześniej myślałem, że łucznikami zostawali ludzie, których nie stać było na lepsze wyposażenie, jednak autor zmienił u mnie ten obraz przedstawiając, na przykładzie głównego bohatera, skąd się oni wywodzili i jak trudno było ich zastąpić nowym rekrutem.
Niektórym może się nie spodobać przewidywalność fabuły, ale dla mnie to nie był problem i samo zakończenie także, tego oczekiwałem. A jeszcze informacja dla kogoś kto myśli, że to jest fabularyzowany opis bitwy pod Azincourt, bo na to by wskazywał tytuł, jednak o samej bitwie jest dopiero w ostatnim rozdziale. Dlatego jak ktoś chce przeczytać książkę o samej bitwie, to raczej nie jest to ta publikacja.

Wyjątkowo wciągająca powieść.
Planowałem ją czytać przed snem miesiąc, zważywszy na brak czasu, ale pochłonąłem ją w tydzień, tak mnie wciągnęła historia łucznika Hooka. Opisy autora są moim zdaniem wybitne, bo już dawno nie uruchomiłem tak swojej wyobraźni, by mieć przed oczyma obrazy średniowiecznego świata. Na plus należy zaliczyć ukazanie jak ciężkie było rzemiosło...

Bardzo dobre opracowanie historii starożytnego Egiptu.
Autor nie rozdrabniał się w opisach poszczególnych lat, dekad i wieków, ale przedstawił najważniejsze wydarzenia z dziejów Państwa Faraonów. Najciekawsze momenty, takie jak: czasy budowniczych piramid, rządy największych faraonów oraz początek i schyłek państwa egipskiego są oczywiście bardziej szczegółowo opisane. Książka zawiera wiele ciekawostek i informacji dotyczących życia mieszkańców Doliny Nilu. W publikacji nie brakuje zdjęć i rycin przedstawiających działa sztuki i architektury starożytnych Egipcjan. Zwarto także szereg map, które ukazują rozwój imperium egipskiego. Moim zdaniem bardzo ciekawa lektura, która poszerza wiedzę na temat tej niezwykłej cywilizacji i ukazuje jej spuściznę, która wbrew pozorom trwa dalej.

Bardzo dobre opracowanie historii starożytnego Egiptu.
Autor nie rozdrabniał się w opisach poszczególnych lat, dekad i wieków, ale przedstawił najważniejsze wydarzenia z dziejów Państwa Faraonów. Najciekawsze momenty, takie jak: czasy budowniczych piramid, rządy największych faraonów oraz początek i schyłek państwa egipskiego są oczywiście bardziej szczegółowo opisane....

Moim zdaniem wybitna powieść, nie tylko o przyjaźni trzech weteranów wojennych, ale także o pięknej i tragicznej miłości. Po lekturze dochodzi się do wniosku, że w życiu najważniejsze jest by mieć kogoś bliskiego obok siebie, który będzie cię wpierał i który spowoduje, że życie staje się piękne i wartościowe, bez względu na przeciwności losu.

Moim zdaniem wybitna powieść, nie tylko o przyjaźni trzech weteranów wojennych, ale także o pięknej i tragicznej miłości. Po lekturze dochodzi się do wniosku, że w życiu najważniejsze jest by mieć kogoś bliskiego obok siebie, który będzie cię wpierał i który spowoduje, że życie staje się piękne i wartościowe, bez względu na przeciwności losu.

Bardzo dobra książka, ukazująca historię podboju bieguna południowego.

Autor przedstawił chronologicznie każdą wyprawę odkrywczą w okolice Antarktyki i do samego jej centrum, opisując wyjątkowo barwnie zmagania śmiałków, mierzących się z niezwykłymi trudnościami, jakie czekały ich na tamtym obszarze. Lektura jest bardzo wciągająca, bo autor starał się wprowadzić przygodową formę narracji, dzięki czemu nie jest to tylko sucha zbitka danych. W publikacji nie brakuje opisów niezwykle heroicznych czynów, ale też tragedii osobistych polarników, którzy na zawsze spoczęli w wodach i lodach Antarktyki. Książka zawiera wiele map, rycin i zdjęć, co pozwala zorientować się w zakresie danej wyprawy oraz zobaczyć autentyczne obrazy z bieguna południowego. Dla mnie była to bardzo udana lektura, która poszerzyła wiedzę na temat mroźnego kontynentu i jego podboju przez ludzi. Każdy zainteresowany tym tematem powinien jak najbardziej sięgnąć po książkę "Zdobywcy Białego Lądu".

Bardzo dobra książka, ukazująca historię podboju bieguna południowego.

Autor przedstawił chronologicznie każdą wyprawę odkrywczą w okolice Antarktyki i do samego jej centrum, opisując wyjątkowo barwnie zmagania śmiałków, mierzących się z niezwykłymi trudnościami, jakie czekały ich na tamtym obszarze. Lektura jest bardzo wciągająca, bo autor starał się wprowadzić...

Na początek nie polecam oglądać adaptacji filmowej, a potem czytać książkę, bo efekt emocjonalny nie będzie taki sam. Ja niestety prędzej obejrzałem film i wywarł na mnie ogromne wrażenie. Książka okazała się jednak wybitna, bo mimo znajomości fabuły, wzruszałem się wielokrotnie. Trudno mi nawet sobie wyobrazić co bym czuł jakbym prędzej przeczytał książkę.
Mroczna sceneria, brutalna rzeczywistość upadku cywilizacji, zdziczali ludzie walczący o każdy dzień życia, a pośród tego wszystkiego ojciec i syn starają się zachować ostatki człowieczeństwa. Cormac doskonale ukazał instynkt przetrwania człowieka, który w stosunku do obcych jest w stanie wygenerować najgorsze zachowania, a w odniesieniu do najbliższych maksymalny altruizm. Nie przypominam sobie innej książki, którą czytałem, by była tak depresyjna i tak grająca na emocjach. Pod tym względem niewątpliwie arcydzieło światowe.

Na początek nie polecam oglądać adaptacji filmowej, a potem czytać książkę, bo efekt emocjonalny nie będzie taki sam. Ja niestety prędzej obejrzałem film i wywarł na mnie ogromne wrażenie. Książka okazała się jednak wybitna, bo mimo znajomości fabuły, wzruszałem się wielokrotnie. Trudno mi nawet sobie wyobrazić co bym czuł jakbym prędzej przeczytał książkę.
Mroczna...

Jako, że to ostatnia książka serii to dodam opinię na temat całego cyklu.

Seria "Wespazjan", przypadła mi do gustu i z chęcią sięgałem po kolejne tomy. Autor dobrze zbudował fabułę, która była spójna i wciągająca. Bohaterowie byli wyraziści, których dało się polubić i zapamiętać. Tło historyczne także bez zastrzeżeń - można było odczuć atmosferę tamtych czasów. Jedyny minus to rozbudowane wątki spiskowe, w których autor ustami bohaterów powieści wyjaśniał czytelnikowi, dlaczego ktoś tak postąpił a nie inaczej. Dosyć irytujące były też momenty, w których ludzie tuż przed śmiercią wyjaśniają swoje motywy działania, co przypominało klasyczne sceny filmowe, gdzie "czarny charakter" zawsze wypowiada jakiś monolog mierząc z pistoletu do głównego bohatera, zamiast go po prostu wykończyć.
Ogólnie jednak przyjemna lektura, pozwalająca oderwać się od codzienności i przeżyć ciekawą historię Wespazjana, na tle walk pałacowych, szalonych i brutalnych cesarzy, wojen z dzikimi plemionami, sporów religijnych oraz walki o codzienny byt mieszkańców Starożytnego Rzymu.

Jako, że to ostatnia książka serii to dodam opinię na temat całego cyklu.

Seria "Wespazjan", przypadła mi do gustu i z chęcią sięgałem po kolejne tomy. Autor dobrze zbudował fabułę, która była spójna i wciągająca. Bohaterowie byli wyraziści, których dało się polubić i zapamiętać. Tło historyczne także bez zastrzeżeń - można było odczuć atmosferę tamtych czasów. Jedyny...

Mam dosyć mieszane odczucia w stosunku do tej książki. Ogólnie jest dość chaotyczna, jak dla mnie i bardzo często się gubiłem - nie wiedziałem o jakie miejsce i czas chodzi, gdy autor opisywał jakąś potyczkę. Podczas lektury czułem się jak niemieccy generałowie, którzy ujrzeli desant powietrzny na ich stanowiska sztabowe... Być może ten chaos w książce musiał tak zostać przedstawiony przez autora, bo tak wyglądała ta bitwa naprawdę. Mapy pojawiają się tylko chyba w dwóch miejscach i są dość nieczytelne, co zwiększało dodatkowo poziom chaosu. To moim zdaniem jest największy mankament książki. Jako pozytywy to obiektywne spojrzenie oczami Niemców na operację Market Garden i ogólnie przedstawienie strategii i organizacji wojsk niemieckich podczas tej bitwy.

Mam dosyć mieszane odczucia w stosunku do tej książki. Ogólnie jest dość chaotyczna, jak dla mnie i bardzo często się gubiłem - nie wiedziałem o jakie miejsce i czas chodzi, gdy autor opisywał jakąś potyczkę. Podczas lektury czułem się jak niemieccy generałowie, którzy ujrzeli desant powietrzny na ich stanowiska sztabowe... Być może ten chaos w książce musiał tak zostać...

Bardzo dobra książka, przedstawiająca historię wikingów.
Autor udanie zebrał w całość wszystkie najważniejsze informacje o jednych z najbardziej przerażających wojowników w dziejach. Kolejne rozdziały są ułożone w chronologiczne ramy, opatrzone mapami, które doskonale ukazują określone podboje Wikingów. Jak ktoś chciałby poznać, w miarę przystępnie, historię i świat ludzi północy, to książka jest jak najbardziej polecana przeze mnie.

Bardzo dobra książka, przedstawiająca historię wikingów.
Autor udanie zebrał w całość wszystkie najważniejsze informacje o jednych z najbardziej przerażających wojowników w dziejach. Kolejne rozdziały są ułożone w chronologiczne ramy, opatrzone mapami, które doskonale ukazują określone podboje Wikingów. Jak ktoś chciałby poznać, w miarę przystępnie, historię i świat ludzi...

Książka opisuje 300 lat walki Słowian połabskich z Germanami. Autorka połączyła beletrystykę z fragmentami kronik historycznych, co niekiedy powodowało, że gubiłem chronologię zdarzeń. Język też nie należy do łatwych. Jednak mimo tych mankamentów publikacja bardzo wartościowa. Można się z niej dowiedzieć z czego wynika poczucie wyższość Niemców nad Słowianami, i że nie narodziło się ono w ciągu ostatniego wieku, ale sięga początków formowania się zarówno państwowości niemieckiej jak i krajów na wschód od Łaby. W książce Zofii Kossak znajdują się także spore fragmenty odnoszące się do początków Polski i wyjaśniające jak ważne były decyzje ówczesnych władców piastowskich, które zdecydowały o jej losie na wieki. "Troja Północy" jest przez to swego rodzaju negatywnym opisem tego, co by się stało z nami, gdyby nie tacy władcy jak Mieszko I, Bolesław Chrobry czy Bolesław II Śmiały. Ogólnie dla zainteresowanych początkami Polski i szerzej okresem wczesnego średniowiecza, będzie to bardzo interesująca lektura.

Książka opisuje 300 lat walki Słowian połabskich z Germanami. Autorka połączyła beletrystykę z fragmentami kronik historycznych, co niekiedy powodowało, że gubiłem chronologię zdarzeń. Język też nie należy do łatwych. Jednak mimo tych mankamentów publikacja bardzo wartościowa. Można się z niej dowiedzieć z czego wynika poczucie wyższość Niemców nad Słowianami, i że nie...

Jeśli ktoś chce zobaczyć przyszłość ludzkości, to powinien czytać antyutopie.
Książka Zajdla "Paradyzja" to w zasadzie opis systemu kredytu społecznego funkcjonujący obecnie w Chinach. Gdy ktoś czytał tę powieść w dniu wydania, to jest w 1984 roku, myślał pewnie, że takie coś nie może powstać, a przynajmniej nie powstanie, w najbliższym stuleciu. Minęło zaledwie 40 lat a technologia umożliwia kontrolę ludzi w skali porównywalnej do "Paradyzji" i wiele systemów współcześnie stosowanych jest jakby żywcem wyjęta z książki. Czy chcesz błogostanu, doskonałego zorganizowania społecznego, gdzie nie liczy się wolność jednostki, a dobro ogółu? Czy może wolisz życie w wolności, które wiąże się z ryzykiem i niebezpieczeństwami? Na ten dylemat to już musi sobie każdy odpowiedzieć, a pomóc w tym może książka Zajdla "Pradyzja".

Jeśli ktoś chce zobaczyć przyszłość ludzkości, to powinien czytać antyutopie.
Książka Zajdla "Paradyzja" to w zasadzie opis systemu kredytu społecznego funkcjonujący obecnie w Chinach. Gdy ktoś czytał tę powieść w dniu wydania, to jest w 1984 roku, myślał pewnie, że takie coś nie może powstać, a przynajmniej nie powstanie, w najbliższym stuleciu. Minęło zaledwie 40 lat a...

Spojrzenie na wojnę secesyjną w USA, oczami dowódców i żołnierzy - tak może streścić całą trylogię, której ostatnim tomem jest książka "Żywi i polegli".

Jeff Shaar skoncentrował się na biografiach najważniejszych postaci i po przez ich osobiste relacje przedstawia największe bitwy wojny secesyjnej. Dowódcy tacy jak Lee, Grant, Jackson „Stonewall” byli nie tylko doskonałymi strategami, ale także cieszącymi się ogromnym szacunkiem osobami dla których wielu oddało życie.

Shaar starał się przedstawić obie strony konfliktu obiektywnie. Nie ma podziału na dobrych "jankesów" i złych "konfederatów". Opisy bitew są dość szczegółowe, opatrzone szeregiem map, dzięki temu czytelnik może się zorientować w sytuacji taktycznej. Czytając książki byłem w stanie śledzić rozwój wydarzeń strategicznych i ruchy wojsk, od samego początku trylogii, aż do jej końca. Jednak najbardziej mnie zachwyciły opisy dowódców i przedstawienie ich, jako normalnych ludzi, którzy mają chwile zwątpienia, słabości, cierpienia. Są ukazani jak zwykli żołnierzy, a nie jacyś niezwykli bohaterowie, z tą różnicą, że musieli podejmować decyzje o życiu innych.

Uważam, że książka jest godna polecenia, dla każdego kto chciałby poznać biografie najważniejszych dowódców wojny secesyjnej i poznać przebieg konfliktu, bez zbędnego rozdrabiania się na kwestie liczb, oddziałów i poszczególnych mniej istotnych kampanii.

Spojrzenie na wojnę secesyjną w USA, oczami dowódców i żołnierzy - tak może streścić całą trylogię, której ostatnim tomem jest książka "Żywi i polegli".

Jeff Shaar skoncentrował się na biografiach najważniejszych postaci i po przez ich osobiste relacje przedstawia największe bitwy wojny secesyjnej. Dowódcy tacy jak Lee, Grant, Jackson „Stonewall” byli nie tylko doskonałymi...

Przyznam na początku, że książkę przeczytałem przez przypadek i nigdy wcześniej nie sięgałem po literaturę tego typu. Zawsze wydawało mi się, że tego rodzaju tematyka postapo bywa banalna, czerpiąca wiele z thrillerów i horrorów, których zbytnio nie lubię. Jednak po lekturze "Na skraju strefy" Haladyna zmieniłem na jej temat zdanie. Autor potrafi budować napięcie, które nie przytłacza oraz dobrze kreuje bohaterów, których można polubić. Elementy czarnego humoru doskonale pasowały do sytuacji i wiele razy wywołały u mnie uśmiech. Zakończenie wyjątkowo zaskakujące, bo spodziewałem się całkiem czego innego. Ogólnie nie mam się do czego przyczepić, bo historia Soldata jest wciągająca, a i otoczenie Zony ciekawe. Pewnie ci co przeczytali więcej książek z tej tematyki, będą mieli lepsze rozeznanie, co było dobre, a co trochę gorsze, dla laika postapo, jak ja, lektura na plus.

Przyznam na początku, że książkę przeczytałem przez przypadek i nigdy wcześniej nie sięgałem po literaturę tego typu. Zawsze wydawało mi się, że tego rodzaju tematyka postapo bywa banalna, czerpiąca wiele z thrillerów i horrorów, których zbytnio nie lubię. Jednak po lekturze "Na skraju strefy" Haladyna zmieniłem na jej temat zdanie. Autor potrafi budować napięcie, które nie...

Książka może nie jest z tych wybitnych, ale i tak przyjemnie spędziłem czas przy lekturze. Lubię klimaty starożytnego Rzymu i co nieco orientuję się w tamtym okresie historycznym i mogę przyznać, że autor bardzo dobrze przedstawił realia tamtego świata i to jest największym atutem książki. Fabuła jest dość przewidywalna, ale mimo wszystko wciągająca. Bohaterowie posiadają dobrze zarysowane cechy osobowe i łatwo ich zapamiętać, a z niektórymi nawet utożsamić. Jako jeden z istotniejszych minusów to zwroty akcji, które są przewidywalne i można od razu odgadnąć ich finał. Mimo wszystko dla mnie książka na plus, bo pozwoliła na chwilę relaksu, oderwanie od codzienności i poznanie ciekawej historii opartej na dziejach jednego z bardziej interesujących cesarzy starożytnego Rzymu.

Książka może nie jest z tych wybitnych, ale i tak przyjemnie spędziłem czas przy lekturze. Lubię klimaty starożytnego Rzymu i co nieco orientuję się w tamtym okresie historycznym i mogę przyznać, że autor bardzo dobrze przedstawił realia tamtego świata i to jest największym atutem książki. Fabuła jest dość przewidywalna, ale mimo wszystko wciągająca. Bohaterowie posiadają...

Książkę można streścić, jako: Kompleksowa i przystępna analiza katastrofy w Czarnobylu i energetyki jądrowej w ZSRR.

Wydawać by się mogło, że tak szerokie zagadnienie, w którym przez wiele lat narosła niezliczona ilość mitów, wymagać będzie skomplikowanych rozważań i przydługich analiz. Jednak Adam Higginbotham udowodnił, że zrozumienie katastrofy czarnobylskiej może być dostępne dla każdego. Przyznam, że to moja pierwsza książka z tej tematyki, ale dostarczyła mi ona więcej wiedzy niż wcześniej oglądane filmy dokumentalne o Czarnobylu. Osobiście jestem bardzo pozytywnie zaskoczony lekturą i polecam ją każdemu zainteresowanemu tym tematem.

Książkę można streścić, jako: Kompleksowa i przystępna analiza katastrofy w Czarnobylu i energetyki jądrowej w ZSRR.

Wydawać by się mogło, że tak szerokie zagadnienie, w którym przez wiele lat narosła niezliczona ilość mitów, wymagać będzie skomplikowanych rozważań i przydługich analiz. Jednak Adam Higginbotham udowodnił, że zrozumienie katastrofy czarnobylskiej może być...

Bitwa stalingradzka była punktem zwrotnym II wojny świtowej. To po niej trzeźwo myślący generałowie III Rzeszy ostatecznie doszli do wniosku, że wojna dla Niemiec jest przegrana. Natomiast po stronie radzieckiej zwycięstwo wywołało poczucie dumy i wiarę we własne siły.

Antony Beevor mając na uwadze, że bitwa stalingradzka (jak zresztą każda inna) była prowadzona dzięki poświęceniu i odwadze zwykłych żołnierzy, napisał książkę, w której starał się przedstawić najbardziej obiektywnie to starcie. Nie ma w niej złych Niemców i dobrych Rosjan, są źli i dobrzy ludzie, którzy zostali skierowani do walki przez bezdusznych polityków, dla których ich los się nie liczył. Oczywiście autor nie próbuje nikogo "wybielać" czy usprawiedliwiać, w początkowych rozdziałach jest przedstawiony dokładny rys historyczny, w którym nie pominięto współpracy radziecko niemieckiej, zbrodni dokonanych przez obie strony i ogólnej dość szeroko nakreślonej genezy wybuchu II wojny światowej.
Kwestie globalne i strategiczne są na bardzo dobrym poziomie, choć brakowało mi większej liczby map (najlepiej przed każdym rozdziałem), by lepiej zorientować się w kwestii taktycznej. Lektura książki przypadła akurat na luty, gdy w Polsce panował niewidziany od wielu lat mróz, który był niczym przy tym jaki był wówczas w Stalingradzie. Ten zbieg okoliczności przyczynił się dodatkowo do wzmocnienia odczuć i emocji jakie związane były z lekturą, bo pozwolił choć minimalnie wczuć się w to co odczuwali tamci żołnierze.

Podsumowując, średnia wysoka ocena książki jest w pełni uzasadniona i wydaje mi się, że już lepiej nie można przedstawić tego starcia w formie pisemnej, by zawrzeć tak obrazowo i dosadnie na przykładzie niezliczonych listów i pamiętników obraz cierpienia obu stron tego starcia. Polecam każdemu zainteresowanemu tematem II wojny świtowej i ogólnej wojskowości.

Bitwa stalingradzka była punktem zwrotnym II wojny świtowej. To po niej trzeźwo myślący generałowie III Rzeszy ostatecznie doszli do wniosku, że wojna dla Niemiec jest przegrana. Natomiast po stronie radzieckiej zwycięstwo wywołało poczucie dumy i wiarę we własne siły.

Antony Beevor mając na uwadze, że bitwa stalingradzka (jak zresztą każda inna) była prowadzona dzięki...

Nie powinno nikogo dziwić, że na podstawie tej książki powstał kultowy serial o tym samym tytule. Historia Kompani E aż prosiła się o ekranizację. Wielka chwała dla autora, że podjął się tego tematu z tak doskonałym skutkiem.

Jako, że serial oglądałem bardzo dawno, to lektura "Kompani braci" była dla mnie świeżym spojrzeniem na tę historię, ale wywołała równie wiele emocji co serial. Było mnóstwo uśmiechu, gdy autor przytaczał różnego rodzaju zabawne sytuacje z życia żołnierzy, ale też wzruszenie i podziw, gdy opisywał trudne momenty walk i związaną z nimi śmierć. To właśnie umiejętne połączenie tych kwestii tworzy realny obraz ludzi, którzy mieli momenty radości i chwile załamania. Autor starał się przedstawić możliwie najlepiej historię żołnierzy, którzy byli zwykłymi obywatelami zanim nastała wojna. Każdy z nich przed pójściem do wojska miał rodzinę, bliskich, jakieś plany. Jednak dopiero wojna spowodowała, że odnaleźli braci, którzy tak samo jak oni musieli znosić trudy życia frontowego. Najsilniejszym czynnikiem łączącym ich wszystkich razem, była wzajemna zależność w sytuacji zagrożenia życia i to ona stworzyła najlepszą ówczesną jednostkę armii amerykańskiej - "Kompanię Braci".

Bardzo polecam każdemu lekturę książki, będącej w najwyższym topie wojennej literatury faktu.

Nie powinno nikogo dziwić, że na podstawie tej książki powstał kultowy serial o tym samym tytule. Historia Kompani E aż prosiła się o ekranizację. Wielka chwała dla autora, że podjął się tego tematu z tak doskonałym skutkiem.

Jako, że serial oglądałem bardzo dawno, to lektura "Kompani braci" była dla mnie świeżym spojrzeniem na tę historię, ale wywołała równie wiele...

Bardzo dobra powieść przedstawiająca obraz wypraw krzyżowych, a dokładnie schyłkowy okres Królestwa Jerozolimskiego pod rządami Baldwina IV.

Pierwsza część trylogii "Krzyżowcy", którą przeczytałem, była dla mnie ogromnym pozytywnym zaskoczeniem. Kolejna część jaką jest "Król trędowaty", wywołała równie wiele emocji i pozwoliła na ponowne dołączenie w wyobraźni do tamtego okresu dziejów. To właśnie dzięki doskonałym zdolnością pisarskim autorki, świat krucjat staje się światem autentycznym, żywym, który jest się w stanie wyobrazić i poczuć. Nie ma zbędnych opisów, zbędnych słów, nic nie nudzi, a to co zawierają kolejne strony wzmacnia tylko ciekawość pod względem wydarzeń jakie nastąpią. Postacie są z zarysowanymi wyraźnie cechami osobowymi, gdzie obok silnych, honorowych i uczciwych, są słabe, egoistyczne i złe. To co kroniki pomijają i pozostawiają na rzecz domysłów, autorka wykorzystała do zbudowania spójnego obrazu tego okresu krucjat. Co prawda jest sporo zniekształceń dotyczących pochodzenia niektórych postaci, czy innych uproszczeń faktograficznych, jednak mimo wszystko to właśnie historyczne fakty, są bazą dla powieści. Dlatego jest ona dla mnie książką, która oprócz emocji dostarczyła sporej ilości wiedzy o wydarzeniach i postaciach z tamtego okresu dziejów i zasługuje na wysoką ocenę z mojej strony.

Bardzo dobra powieść przedstawiająca obraz wypraw krzyżowych, a dokładnie schyłkowy okres Królestwa Jerozolimskiego pod rządami Baldwina IV.

Pierwsza część trylogii "Krzyżowcy", którą przeczytałem, była dla mnie ogromnym pozytywnym zaskoczeniem. Kolejna część jaką jest "Król trędowaty", wywołała równie wiele emocji i pozwoliła na ponowne dołączenie w wyobraźni do tamtego...