Książka jest klasyfikowana, jako biografia Hannibala. Jednak nie jest to stricte biografia, a raczej opis historyczny kultury, wojskowości i stosunków społecznych w państwie punickim przed i w trakcie rządów Hannibala. Oczywiście o samym Hannibalu również jest wiele informacji, które najczęściej są przedstawiane w jakimś szerszym kontekście. Taka forma ma swoje wady i zalety. Wadą jest niestety to, że lektura wymaga dużego skupienia, bo pojawiają się dość obszerne wtrącenia, po których autor wraca do głównego wątku. Zaleta książki to spora ilość ciekawych informacji o samym państwie punickim i wielkiej rywalizacji o dominację w basenie Morza Śródziemnego. Osobiście dowiedziałem się wielu rzeczy o tamtych czasach, jednak czytało mi się tę publikację dość ciężko, dlatego taka ocena. Dla zainteresowanych tematem mimo wszystko polecam.

Książka jest klasyfikowana, jako biografia Hannibala. Jednak nie jest to stricte biografia, a raczej opis historyczny kultury, wojskowości i stosunków społecznych w państwie punickim przed i w trakcie rządów Hannibala. Oczywiście o samym Hannibalu również jest wiele informacji, które najczęściej są przedstawiane w jakimś szerszym kontekście. Taka forma ma swoje wady i...

Nie wiem do końca, jak mam tą książkę ocenić,ponieważ główny tytuł "Hannibal" jest wg. mnie, można powiedzieć mylący.
Dlatego tak uważam,ponieważ autor przeznaczył około połowę książki na wojny punickie,o ojcu Hannibala,czyli Hamilkarze Barkasie,i Hazdrubalu Starszym...i wiele też innych zagadnień(ciekawych).
Tytuł książki powinien być inny,z dodaniem podtytułu o Hannibalu.

Co do Hannibala:
Pochodził ze starożytnego,i bogatego rodu Barkidów.
Zapatrzony i wielbiący Aleksandra Wielkiego,studiował sztukę wojenną,stając się doskonałym dowódcą,i wybitnym strategiem.
Przez 16 lat tłukł bez przerwy rzymian,trzymając w szyku liczne tłumy pod ścisłą kontrolą.
Do walki prowadził ludzi różnych narodowości,dzięki swojemu autorytetowi,i zdolnością przywódczym,potrafił stworzyć silne,bezwzględne,zwarte oddziały gotowe na wszystko.

Tytus Liwiusz 0 Hannibalu:

"Cechowało go nieludzkie okrucieństwo i wiarołomność więcej niż punicka; nic nie było dla niego rzetelnie, nic święte, ani bogobojność, ani przysięga, ani wiara".

Hannibal popełnił samobójstwo prawdopodobnie, w roku 183 p.n.e.,wypijając truciznę.
Na stałe zapisał się na kartach historii,jako zdobywca ogromnych terenów ziemskich.

Jeśli chcecie poczytać tylko o Hannibalu,wybierzcie inną książkę.
Jednak uważam,że to dobra książka.

Nie wiem do końca, jak mam tą książkę ocenić,ponieważ główny tytuł "Hannibal" jest wg. mnie, można powiedzieć mylący.
Dlatego tak uważam,ponieważ autor przeznaczył około połowę książki na wojny punickie,o ojcu Hannibala,czyli Hamilkarze Barkasie,i Hazdrubalu Starszym...i wiele też innych zagadnień(ciekawych).
Tytuł książki powinien być inny,z dodaniem podtytułu o...

Ta książka do tego stopnia mnie pochłonęła że postać Kartagińskiego wodza Hannibala na zawsze zawładneła moją wyobraźnią.
Odtąd zaczeła się moja fascynacja kulturą Kartaginy i jej konfliktem z Rzymem ( trzy wojny punickie )
Obowiązkowa lektura.

Ta książka do tego stopnia mnie pochłonęła że postać Kartagińskiego wodza Hannibala na zawsze zawładneła moją wyobraźnią.
Odtąd zaczeła się moja fascynacja kulturą Kartaginy i jej konfliktem z Rzymem ( trzy wojny punickie )
Obowiązkowa lektura.

Hannibala kojarzy się - dość niesłusznie - głównie z przeprowadzeniem słoni przez Alpy, bardziej wtajemniczeni wiedzą coś może o II wojnie punickiej i Kannach. Książka Gilberta Charles-Picarda prezentuje postać kartagińskiego wodza z zupełnie innej perspektywy. Głównym punktem rozważań Autora nie jest wcale starcie z Rzymem, nie rozpisuje się on na temat różnych wariantów przekroczenia Alp i nie poświęca dziesiątek stron na opis bitew pod Kannami czy pod Zamą. Czytelnik dowie się natomiast dużo o gospodarczych podstawach Rzymu i Kartaginy, o działalności Barkidów w Hiszpanii i o korzystnym wpływie, jaki - paradoksalnie - wywarł Hannibal na Rzymian. Opisując politykę Hannibala, Autor nieraz przedstawia też problemy ustrojowe Kartaginy i walki frakcyjne, jakie się w niej toczyły. Czerpie też z mało w Polsce znanego utworu "Punica" autorstwa rzymskiego senatora Syliusza Italikusa. Szkoda, że książka jest tak krótka, bo jest w niej miejsce jeszcze na wiele dobrej, historycznej narracji. Zdecydowanie warta przeczytania biografia.

Tomasz Babnis

Hannibala kojarzy się - dość niesłusznie - głównie z przeprowadzeniem słoni przez Alpy, bardziej wtajemniczeni wiedzą coś może o II wojnie punickiej i Kannach. Książka Gilberta Charles-Picarda prezentuje postać kartagińskiego wodza z zupełnie innej perspektywy. Głównym punktem rozważań Autora nie jest wcale starcie z Rzymem, nie rozpisuje się on na temat różnych wariantów...