Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę czytałem pół roku, albo i dłużej. W końcu ją "wymęczyłem". Zapowiadała się dobrze, a potem było nieciekawie.

Książkę czytałem pół roku, albo i dłużej. W końcu ją "wymęczyłem". Zapowiadała się dobrze, a potem było nieciekawie.

Książkę czyta się bardzo przyjemnie, tematyka jest ciekawa i poruszajaca, czytalem wszystkie ksiazki tej Autorki, polecam ją wszystkim. Jednak trochę brakowalo mi jakiegoś wątku, klimatu, ...

Książkę czyta się bardzo przyjemnie, tematyka jest ciekawa i poruszajaca, czytalem wszystkie ksiazki tej Autorki, polecam ją wszystkim. Jednak trochę brakowalo mi jakiegoś wątku, klimatu, ...

Czworo przyjaciół wyjechało wypocząć w odludne miejsce w górach. Zamiast relaksujacego wypoczynku ich pobyt przechodził sie w horror z powodu ataku terrorystycznego. Ksiazka ta, choc na poczatku wydala mi się dość banalna, jednak wciągnęła mnie bardzo. Serdecznie polecam.

Czworo przyjaciół wyjechało wypocząć w odludne miejsce w górach. Zamiast relaksujacego wypoczynku ich pobyt przechodził sie w horror z powodu ataku terrorystycznego. Ksiazka ta, choc na poczatku wydala mi się dość banalna, jednak wciągnęła mnie bardzo. Serdecznie polecam.

Nie sądziłem, że Coben może napisać tak przeciętną książkę. Bardzo przyjemnie się ją czytało, ale w sumie, to nie wydarzyło się nic ciekawego. Liczyłem na napietą i zwrotną akcję, ale sie zawiodłem. Mam nadzieję, że kolejna książka bedzie lepsza. Liczę na Cobena!

Nie sądziłem, że Coben może napisać tak przeciętną książkę. Bardzo przyjemnie się ją czytało, ale w sumie, to nie wydarzyło się nic ciekawego. Liczyłem na napietą i zwrotną akcję, ale sie zawiodłem. Mam nadzieję, że kolejna książka bedzie lepsza. Liczę na Cobena!

"Są ludzie, po których coś zostaje, i są ludzie, po których nie zostaje nic"
Myslalem, że książka będzie bardziej rozrywkowa, ale okazała się mroczna, i dość przytłaczająca. Zakończenie było dla mnie zaskakujące. Książkę oceniam jako bardzo mocną!

"Są ludzie, po których coś zostaje, i są ludzie, po których nie zostaje nic"
Myslalem, że książka będzie bardziej rozrywkowa, ale okazała się mroczna, i dość przytłaczająca. Zakończenie było dla mnie zaskakujące. Książkę oceniam jako bardzo mocną!

Książka godna polecenia. Od samego początku trzymająca w napięciu, zakonczenie bardzo ciekawe.

Książka godna polecenia. Od samego początku trzymająca w napięciu, zakonczenie bardzo ciekawe.

" ... kiedy wszystko zrozumiałem, było już za późno" - właśnie to zdanie jest morałem tej książki. (jednak zawsze pozostaje jeszcze nadzieja).
Książkę musi przeczytac każdy miłośnik serii METRO, bo przecież od niej wszystko się zaczęło. Szczególnie podobało mi się zakończenie, które było zaskakujące, wzruszające i dające do myślenia. Naprawdę polecam!

" ... kiedy wszystko zrozumiałem, było już za późno" - właśnie to zdanie jest morałem tej książki. (jednak zawsze pozostaje jeszcze nadzieja).
Książkę musi przeczytac każdy miłośnik serii METRO, bo przecież od niej wszystko się zaczęło. Szczególnie podobało mi się zakończenie, które było zaskakujące, wzruszające i dające do myślenia. Naprawdę polecam!

Na początku czytania ksiazka jest ciekawa, potem przez dlugi czas dość nudna i na koniec bardzo przewrotny finał. Mimo, iz mam mieszane wrazenia po jej przeczytaniu, polecam wszystkim!
Byla to moja pierwsza książka tego autora i z chęcią sięgnę po kolejne!

Na początku czytania ksiazka jest ciekawa, potem przez dlugi czas dość nudna i na koniec bardzo przewrotny finał. Mimo, iz mam mieszane wrazenia po jej przeczytaniu, polecam wszystkim!
Byla to moja pierwsza książka tego autora i z chęcią sięgnę po kolejne!

Książka bardzo przeciętna. Przeczytalem do końca, bo liczylem na to, że wreszcie wydarzy się coś ciekawego - ??? Akcja nijaka. Bohaterowie pospolici. Chyłka i Zordon u Remigiusza Mroza, a tu Liza Langer i Orest - motyw ściągnięty!

Książka bardzo przeciętna. Przeczytalem do końca, bo liczylem na to, że wreszcie wydarzy się coś ciekawego - ??? Akcja nijaka. Bohaterowie pospolici. Chyłka i Zordon u Remigiusza Mroza, a tu Liza Langer i Orest - motyw ściągnięty!

W trakcie czytania tej książki można przenieść się w krainę marzeń, a o to przeciez chodzi. Opowieść magiczna, ale czy nierealna? W losach bohaterów można odnaleźć wiele głębokich wątków, wartych własnych przemyśleń. Styl pisania autorki bardzo mi odpowiada. Jestem zachwycony po raz kolejny!!!

W trakcie czytania tej książki można przenieść się w krainę marzeń, a o to przeciez chodzi. Opowieść magiczna, ale czy nierealna? W losach bohaterów można odnaleźć wiele głębokich wątków, wartych własnych przemyśleń. Styl pisania autorki bardzo mi odpowiada. Jestem zachwycony po raz kolejny!!!

Po przeczytaniu "Promyczka" z ogromnym zapałem przystąpiłem do "Gus-a". Jednak przedstawione w nim dalsze losy bohaterów "Promyczka" nie porwały mnie. Gus nie zachwycił mnie swoją osobowością. Przez pierwszą połowę książki tylko pił, palił i ćpał. W sumie nic ciekawego sie nie działo. W drugiej połowie pojawiła się Scout, która ożywiła nieco akcję, ale nadal nie działo się nic zaskakującego. Najlepsze fragmenty książki to te, które wspominają Promyczka - niezwykle pozytywną i niesamowicie urzekającą Kate Sedgwick. Przy tych fragmentach pojawia się błysk w oku czytelnika, a serce zaczyna bić szybciej. Dlatego właśnie warto przeczytać "Gus-a".

Po przeczytaniu "Promyczka" z ogromnym zapałem przystąpiłem do "Gus-a". Jednak przedstawione w nim dalsze losy bohaterów "Promyczka" nie porwały mnie. Gus nie zachwycił mnie swoją osobowością. Przez pierwszą połowę książki tylko pił, palił i ćpał. W sumie nic ciekawego sie nie działo. W drugiej połowie pojawiła się Scout, która ożywiła nieco akcję, ale nadal nie działo się...

Na "Zimową miłość" czekałem z niecierpliwością, gdyż o kilka dni opóźniła się jej premiera. Oczywiście Elżbieta Rodzeń nie zawiodła.
Książka przedstawia zawiłe losy Anny i Michała. Autorka w bardzo intrygujący sposób utrzymuje napięcie akcji. Oprócz chwil grozy i powagi nie brakuje tu odpowiedniej dawki humoru.

"Życie bywa czasem tak popieprzone, że nikt nawet nie wymyśliłby takiego scenariusza" - o tym właśnie jest ta książka.

Na "Zimową miłość" czekałem z niecierpliwością, gdyż o kilka dni opóźniła się jej premiera. Oczywiście Elżbieta Rodzeń nie zawiodła.
Książka przedstawia zawiłe losy Anny i Michała. Autorka w bardzo intrygujący sposób utrzymuje napięcie akcji. Oprócz chwil grozy i powagi nie brakuje tu odpowiedniej dawki humoru.

"Życie bywa czasem tak popieprzone, że nikt nawet nie...

Co zrobić ze swoim życiem wiedząc, że nieuchronnie nadchodzi jego koniec. Przed takim problemem staje bohaterka książki, zaledwie szesnastoletnia Tessa. Dowiedziawszy się o swojej śmiertelnej chorobie próbuje jak najlepiej wykorzystać ostatnie dni życia. Tworzy listę rzeczy, które chce zrobić przed śmiercią. Znajdują się na niej przede wszystkim "złe rzeczy".

Momentalnie banalna historia, ale niepozbawiona uroku i specyficznego klimatu. W trakcie czytania książka wywołuje emocje - łzy, radość, smutek, szczęście - na zmianę.

Polecam.

Co zrobić ze swoim życiem wiedząc, że nieuchronnie nadchodzi jego koniec. Przed takim problemem staje bohaterka książki, zaledwie szesnastoletnia Tessa. Dowiedziawszy się o swojej śmiertelnej chorobie próbuje jak najlepiej wykorzystać ostatnie dni życia. Tworzy listę rzeczy, które chce zrobić przed śmiercią. Znajdują się na niej przede wszystkim "złe rzeczy".

Momentalnie...

"Póki nas ktoś pamięta, wciąż żyjemy. Wspomnij mnie Danielu, choćby gdzieś w ciszy i potajemnie. Nie pozwól mi odejść".

Piękna powieść, napisana wyszukanym językiem, wielowątkowa, zagmatwana akcja, ale tak ujęta przez autora, że wszystko jest zrozumiałe.
Wciągająca. Chciałoby się przeczytać ją w ciągu jednego dnia.

Po przeczytaniu książki mam pewien niedosyt, męczy mnie ciekawość - o czym są książki Juliana Caraxa? Może ktoś z Was wie jak je zdobyć?

"Póki nas ktoś pamięta, wciąż żyjemy. Wspomnij mnie Danielu, choćby gdzieś w ciszy i potajemnie. Nie pozwól mi odejść".

Piękna powieść, napisana wyszukanym językiem, wielowątkowa, zagmatwana akcja, ale tak ujęta przez autora, że wszystko jest zrozumiałe.
Wciągająca. Chciałoby się przeczytać ją w ciągu jednego dnia.

Po przeczytaniu książki mam pewien niedosyt, męczy mnie...

Ksiazka ta jest dla mnie dużym zaskoczeniem, niestety negatywnym. Jest właściwie baśnią o lesie w wyobrażeniu autora. Napisana dość chaotycznie, niektóre wątki powtarzają się a niektóre są dziwnie zagmatwane. Autor przerobił fizjologię roślin, ekologię i hodowlę lasu na bajkę dla dzieci. W niektórych momentach zaprzecza sam sobie, np. pisze żeby za wszelką cenę nie wycinać drzew - a potem, że najlepsze wino jest z dębowych beczek, albo, że drewno jest najlepszym materiałem na instrumenty muzyczne ...
Mimo wszystko polecam tę książkę, ale radziłbym potraktować ja na luzie, a wtedy jest bardzo przyjemna.

Ksiazka ta jest dla mnie dużym zaskoczeniem, niestety negatywnym. Jest właściwie baśnią o lesie w wyobrażeniu autora. Napisana dość chaotycznie, niektóre wątki powtarzają się a niektóre są dziwnie zagmatwane. Autor przerobił fizjologię roślin, ekologię i hodowlę lasu na bajkę dla dzieci. W niektórych momentach zaprzecza sam sobie, np. pisze żeby za wszelką cenę nie wycinać...

Po książkę sięgnąłem po przeczytaniu kilku bardzo pozytywnych opinii o niej. I rzeczywiście nie zawiodłem się. Główna bohaterka Kate jest osobą, której nie da się nie polubić. Swój optymizm i radość przenosi na innych, choć sama nie ma zbyt wiele szczęścia w życiu...
Książka należy do tych, które na długo pozostają w pamięci czytelnika.

Po książkę sięgnąłem po przeczytaniu kilku bardzo pozytywnych opinii o niej. I rzeczywiście nie zawiodłem się. Główna bohaterka Kate jest osobą, której nie da się nie polubić. Swój optymizm i radość przenosi na innych, choć sama nie ma zbyt wiele szczęścia w życiu...
Książka należy do tych, które na długo pozostają w pamięci czytelnika.

Wcześniej przeczytałem "Noc świetlików", po której postanowiłem kontynuować swoją znajomość z autorką książki. Jednak "Dziewczyna o kruchym sercu" totalnie mnie rozbroiła. Nie spodziewałem się aż tak absorbującej lektury. Czytając ją zupełnie straciłem kontakt z rzeczywistością, przenosząc się w miejsce rozgrywających się losów Uli i Janka - głównych bohaterów. Niby zwykła opowieść, a jednak napisana w sposób niezwykle intrygujący, gdzie czysta jak łza miłość, cierpliwość, namiętność i ogromna chęć życia kontrastują z ciężką chorobą i walką o zwyczajne życie.
Po przeczytaniu tej książki nie sposób nie mieć wielu własnych przemyśleń na temat jej bohaterów, a także własnego życia.

Gratuluję i dziękuję Elżbietę Rodzeń za te niezwykłą książkę!
Jestem przekonany, że prędzej czy później historia ta zostanie zekranizowana, bo jest niesamowicie niezwykła.

Wśród opinii innych czytelników widziałem wiele cytatów z książki, więc i ja chciałbym przytoczyć jeden - ostatnie zdanie, od autorki: "Pragnę tez podziekowac moim Czytelnikom za czas jaki poświęcili na przeczytanie tej książki. Dopiero dzięki Wam ta historia ma sens".
Po prostu czuję się doceniony.

Serdecznie polecam tę książkę szczególnie tym, którzy myślą, że się nie wzruszą.

Wcześniej przeczytałem "Noc świetlików", po której postanowiłem kontynuować swoją znajomość z autorką książki. Jednak "Dziewczyna o kruchym sercu" totalnie mnie rozbroiła. Nie spodziewałem się aż tak absorbującej lektury. Czytając ją zupełnie straciłem kontakt z rzeczywistością, przenosząc się w miejsce rozgrywających się losów Uli i Janka - głównych bohaterów. Niby zwykła...