Opinie użytkownika
Trzecia część powieści "Zanim wystygnie kawa" toczy się w innym miejscu ale o podobnym klimacie. Kawiarnia Donna Donna jest prowadzona przez matkę Nagare - Yukari, która niczym dobra wróżka pomaga innym ludziom. Są to kolejne historie o przenoszeniu się w czasie z różnych powodów. Ale łączy je jedna myśl nadrzędna - człowiek nie wie, ile będzie żył. Nikt nie może być...
więcej Pokaż mimo to
To są takie bajeczki dla dorosłych, ale nie twierdzę, że dorośli nie lubią tego typu literatury. Jest ona w pewien sposób pokrzepiająca, dodaje otuchy i sprawia, że zadajemy sobie pytania egzystencjalne. A jeśli książka nakłania nas do jakichkolwiek przemyśleń, to uważam, że zasługuje na miano literatury w szerokim tego słowa znaczeniu.
Bajeczki o przenoszeniu się w czasie...
Jest to dość krótkie opowiadanie (a liczyłam na coś więcej) o kobiecie, która co rok płynie na wyspę, na której pochowana jest jej matka i przy okazji spotyka różnych mężczyzn, z którymi nawiązuje bliższe relacje. Robi to ponieważ wydaje się być znudzona swoim życiem, małżeństwem i chyba sprawia jej to frajdę. W efekcie dochodzi do wniosku, że naśladuje swoją zmarłą matkę....
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toCiekawa książka w zasadzie na jedno popołudnie. Autor podróżuje po powojennych Niemczech. Odkrywa tam ludzi, którzy mieszkają w ciężkich warunkach, ludzi którzy jeszcze 4 lata wcześniej mieli być panami świata a stali się niewolnikami. Niewolnikami głodu, biedy, traumatycznych przeżyć z okresów bombardowań. Ci biedni Niemcy, którzy swego czasu uwierzyli Hitlerowi, po...
więcej Pokaż mimo to
Jest to znakomita powieść o ludziach z północy. Mieszkają na wyspie, która stanowi "miniaturowy kosmos". W trudnych warunkach starają się żyć, uprawiać ziemię, hodować zwierzęta, posyłać dzieci do szkoły, obchodzić święta.
Dotykają ich różne kataklizmy (potężne sztormy) i inne nieszczęścia (śmierć najbliższych). Nic nie jest im oszczędzone. Od najmłodszych lat mają...
Dobra powieść o życiu, o rodzinie w której wszyscy mają swoje tajemnice, a także o przemijaniu i miłości, która ma różne oblicza.
Mimo, że tematyka jest dość poważna nawet miejscami mroczna, książka wręcz kipi emocjami. I dlatego tak dobrze się ją czyta. I nie ma efektu znudzenia czy "zawieszenia".
Proza skandynawska ma swoje charakterystyczne cechy i one są dostrzegalne...
Nie wiedziałam czego spodziewać się po tej książce o tak intrygującym tytule. Jakie to będą blizny? I zaczęłam ją czytać zupełnie przypadkowo. A potem po prostu nie mogłam przestać i tak dobrnęłam do końca. To jest wielki plus tej powieści, że jest zwięzła a zarazem porusza bardzo poważne kwestie.
Egzystencja ludzka kryje w sobie wiele tajemnic. Szukamy celu naszego...
Po małej przerwie powróciłam do Harrego Hole.
Z początku jakoś nie za bardzo podobała mi się ta książka. Dużo w niej było o narkotykach, narkomanach i całym tym środowisku. Raczej odpychające. Ale potem powieść się rozkręciła. Harry wkroczył do akcji. I nagle zaczęło być ciekawiej, mogłam się bardziej wczuć w sytuację.
Co do zakończenia , to ... cicho sza. Ale na pewno...
Nie jest to może wybitna powieść, do której by się chciało wracać, ale ma w sobie jakiś urok, powab, czar. Choćby opisy miejsc, w których bywa Kai, główny bohater. Z pewną dozą nostalgii wspominam swoją podróż po Lazurowym Wybrzeżu i ta książka pod tym względem zajmuje u mnie specjalne miejsce. Nicea, Monte Carlo.... Ogólnie czyta się dość szybko. Ale wisienką na torcie...
więcej Pokaż mimo to
Moim zdaniem, ta część opowieści o rodzie Kippów jest najsłabsza. Taka trochę przeciągająca się agonia. Jana wyjeżdża na swoją wystawę do Sztokholmu, potem na wyspę, gdzie uczy się rzeźbiarstwa od ojca poznanej na wystawie Nikki.
Potem wraca do swojego gospodarstwa bo z Johnem nie jest dobrze. W tle obrazy z jej życia Stevenem Kingiem. Dla mnie to trochę taki groch z...
Drugi tom powieści o bliźniakach albinosach czyli Janie i Brorze Kippo. Pojechali na północ, do wsi z której pochodziła ich matka i tak naprawdę tam się rozgrywa cała akcja. Bror zostaje częścią Wspólnoty a Jana próbuje go z tego wyciągnąć. W międzyczasie dzieją się różne inne rzeczy (postać Magdaleny, relacja Jany i Jussiego).
Powieść dobrze się czyta, jest ciekawa i...
Wspaniała powieść o życiu Laury i jej najbliższych - rodziny, kochanków, znajomych na tle zmian zachodzących w Meksyku.
Jak każdy kto pisze historię swojego kraju, Fuentes jest bardzo dokładny i drobiazgowy. Jego opisy są takie realistyczne, że czytelnik wielokrotnie odnosi wrażenie, jakby sam się znajdował w danym miejscu.
Czytanie tej powieści to cudowna podróż jaką...
Z całą pewnością nie jest to najlepsze dzieło tego pisarza. Tak naprawdę ciężko się czyta tę książkę. Tytułowa bohaterka - Gam - podróżuje, wdaje się w jakieś dziwne relacje z różnymi mężczyznami. W sumie nie wiadomo, jaki jest cel tych podróży oraz tych relacji. Niewiele wiadomo o samej Gam.
Oczywiście jest tutaj wiele epickich obrazów, to typowe dla tego autora. I...
Lubię styl tego niemieckiego pisarza. Jest w nim melancholia, jest wiele ciekawych spostrzeżeń na temat życia w ogóle. Jest miłość, ale nie tylko ta między kobietą a mężczyzną, miłość do drugiego człowieka.
Autor odnosi się też do szczęścia. Jest ono w każdym z nas. Pokłady szczęścia znajdują się w każdej istocie ludzkiej. Ale nie każdy potrafi je w sobie odnaleźć oraz...
Po mistrzowsku napisany kryminał.
Pod koniec jednak trochę już mi się dłużył. Autor za bardzo rozwlekał końcowe sceny.
Wspaniała powieść E.E.Schmitta! Wnikliwa analiza ludzkich zachowań, charakterów. Jak zawsze u tego autora można się spodziewać ciekawej fabuły. Już sam pomysł na powieść jest fascynujący. Ludzie żyjący przy placu D'Arezzo otrzymują anonimy...I mimo, że treść listu jest zawsze taka sama, każdy inaczej na nią reaguje. Ile jest ludzi, każdy ma inne marzenia, oczekiwania, każdy...
więcej Pokaż mimo to
Na wstępie napiszę tylko, że brak rozbudowanej interpunkcji wprawia czytelnika w lekkie zaklopotanie, gdyż nieczęsto zdarza się, aby tekst nie posiadał przecinków, które od dziecka tak bardzo kochamy.
Nie należy się tym jednak za bardzo przejmować, gdyż z czasem przestajemy zwracać na to uwagę.
Liczy się bowiem treść a nie forma. A powieść ta ma bardzo szczególną i...
Ta powiastka filozoficzna wydaje się najsłabszą opowieścią Schmitta. Chociaż czyta się ją szybko (w zasadzie wystarczy jedno popołudnie), to niczego nie wnosi do naszego życia, niczym nie zaskakuje.
Bycie egoistą w dobrym tego słowa znaczeniu oznacza dbać o siebie, stawiać siebie na pierwszym miejscu i być asertywnym. To tzw. zdrowy egoizm. Gorzej, gdy zaczynamy sobie...
"Pentagram" to powieść, w której wiele się dzieje. Mamy do czynienia z kilkoma zabójstwami osób zupełnie że sobą nie powiązanych. Ale Harry nie byłby sobą, gdyby nie znalazł tej nici łączącej denatów.
Jednocześnie pracuje ze swoim wrogiem - Tomem, którego cały czas wini za śmierć Ellen. Niestety brak mu dowodów, co sprawia, że nasz komisarz Hole zaczyna powoli się staczać....