Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lekka, przyjemna, a przy tym wcale nie naiwna opowieść. Idealna, gdy ktoś chce się odprężyć i odciąć od problemów szarej rzeczywistości.

Lekka, przyjemna, a przy tym wcale nie naiwna opowieść. Idealna, gdy ktoś chce się odprężyć i odciąć od problemów szarej rzeczywistości.

Lubię styl Schmitta, więc większość jego opowiadań czytam z ogromną przyjemnością. Tak samo było w przypadku "Trucicielki". Niesamowicie wdzięcznie przedstawione relacje międzyludzkie, nierzadko trudne i niejednoznaczne, głęboki portret psychologiczny bohaterów i ciekawe fabularne rozwiązania to elementy, które najbardziej mnie oczarowały.

Lubię styl Schmitta, więc większość jego opowiadań czytam z ogromną przyjemnością. Tak samo było w przypadku "Trucicielki". Niesamowicie wdzięcznie przedstawione relacje międzyludzkie, nierzadko trudne i niejednoznaczne, głęboki portret psychologiczny bohaterów i ciekawe fabularne rozwiązania to elementy, które najbardziej mnie oczarowały.

Tytuł i okładka może przywodzić na myśl "Dziewczynę z pociągu". Ale to nie jest powieść pokroju "Dziewczyny z pociągu". Jest to powieść w swej pozornej prostocie niesamowicie oryginalna i intrygująca. Sięgając po nią, spodziewałam się czegoś zupełnie innego, ale nie mogę powiedzieć, bym była rozczarowana. Raczej bardzo przyjemnie zaskoczona. Podobał mi się punkt widzenia, z jakiego prowadzona jest narracja, gdyż wnosi wiele do psychologii postaci. Zaskoczenie zaskakujące, co uważam za ogromny plus.

Tytuł i okładka może przywodzić na myśl "Dziewczynę z pociągu". Ale to nie jest powieść pokroju "Dziewczyny z pociągu". Jest to powieść w swej pozornej prostocie niesamowicie oryginalna i intrygująca. Sięgając po nią, spodziewałam się czegoś zupełnie innego, ale nie mogę powiedzieć, bym była rozczarowana. Raczej bardzo przyjemnie zaskoczona. Podobał mi się punkt widzenia, z...