Dziewczyna w walizce
6,6 / 10
- Tytuł oryginału:
- Dias Perfeitos
- Data wydania:
- 2016-06-15
- Data 1. wyd. pol.:
- 2016-06-15
- Liczba stron:
- 300
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788380751057
- Tłumacz:
- Jacek Konieczny
- Wydawnictwo:
- Filia
- Tagi:
- Jacek Konieczny
- Tytuł oryginału:
- Dias Perfeitos
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Data wydania:
- 2016-06-15
- Liczba stron:
- 300
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788380751057
- Tłumacz:
- Jacek Konieczny
- Seria:
- Mroczna strona
- Tagi:
- Jacek Konieczny
Droga do szczęśliwej miłości rzadko przebiega bez komplikacji.
Teo Avelar to samotnik. Mieszka w Rio de Janeiro ze swoją sparaliżowaną matką i jej psem. Nie lubi ludzi, są zbyt chaotyczni. Jedyne prawdziwie ludzkie uczucia okazuje w obecności zwłok, które przydzielono mu na uczelni w ramach zajęć.
Tak wygląda jego życie, dopóki nie poznaje Clarice. Dziewczyna jest jego przeciwieństwem – egzotyczna, przebojowa i nie bojąca się mówić, co myśli. Aspiruje do miana scenarzystki i pisze tekst pod tytułem „Cudowne dni” opowiadający historię trojga znajomych, którzy w pogoni za miłością wyruszają w podróż po Brazylii.
Tak rodzi się obsesja. Teo zaczyna śledzić Clarice – najpierw chodzi za nią na uczelnię, później do jej domu – jednak ona odrzuca jego uczucia. Teo, czując, że nie ma wyboru, porywa dziewczynę i zabiera ją w pokręconą odyseję szlakiem bohaterek jej scenariusza. Cóż, po prostu muszą spędzić ze sobą trochę czasu. Clarice na pewno się do niego przekona.
No dobrze, skuł Clarice kajdankami i spakował ją do walizki jak jakiś bagaż, po czym okłamał jej bliskich co do charakteru tej podróży. Ale to wszystko dla jej dobra.
W miarę jak podróż postępuje, Teo konsekwentnie dąży do tego, by nic ich rozdzieliło. Już nigdy.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Recenzje oficjalnych recenzentów
Nasze chore namiętności
Co… Co się właśnie stało?
Z niedowierzaniem odłożyłam książkę na półkę. Może ja coś źle zapamiętałam? Może nie zrozumiałam tego tak, jak powinnam? Jednak nie, czarno na białym tekst opowiada tę samą historię, którą poznałam za pierwszym razem. Wiem to, ale i tak jakoś nie ufam swojemu osądowi. Chyba brakuje mi pierwiastka czystego szaleństwa, który pozwoliłby mi przekuć to, czego się dowiedziałam w to, co mogłabym zrozumieć. Dreszcze przemykają po skórze, gdy bezskutecznie próbuje się otrząsnąć po wynurzeniu z upiornej historii stworzonej przez Raphaela Montesa. Nie takiej reakcji się spodziewałam, gdy sięgałam po „Dziewczynę w walizce“.
A czego się spodziewałam?
Przyznajcie się, wszyscy oczekujemy tego samego po kolejnej powieści z dziewczyną w tytule, szczególnie jeśli to thriller. Jednak w tym przypadku nasze skojarzenia są autorowi bardzo na rękę, a pomysłodawca polskiego tytułu manipuluje nami aż miło. Pozory tej dziewczyny mylą, o czym przekonujemy się wraz z Teo, studentem medycyny, który na jednej z imprez poznaje Clarice. Będąca jego przeciwieństwem, śmiała i towarzyska młoda kobieta szybko zdobywa jego serce, co do tej pory nie udało się zbyt wielu osobom. Jest tylko jeden problem: uczucia są najwyraźniej nieodwzajemnione. Jednak Teo ma plan, by rozkochać w sobie Clarice – romantyczna podróż we dwoje powinna załatwić sprawę. Potrzeba tylko kajdanek, knebla i środka nasennego…
Trudno mówi się o „Dziewczynie w walizce“, bo to, co w tej powieści najlepsze jest jednocześnie tym, o czym nie mogę zbyt wiele powiedzieć, bo zdradziłabym ważne informacje i zepsułabym przyjemność z lektury. Przede wszystkim Montes stworzył fantastyczne zakończenie. Przerażające, dziwaczne, pokręcone jak umysł głównego bohatera. Jedyną sensowną reakcją po skończeniu lektury jest powtarzanie w kółko słowa „nie”. Nie, bo nie do tego przywykliśmy, nie, bo nasze trzeźwe myślenie nie pozwala nam przyjąć do wiadomości takiego obrotu spraw. Autor przesuwa granice, żonglując nawiązaniami do „Psychozy“ Hitchcocka czy „Misery“ Reinera, i zagłębia się w mrok. Klimat powieści przypomina nieco film „Głosy“ w reżyserii Marjane Satrapi. Montes znalazł sobie miejsce gdzieś pomiędzy czarną komedią a krwawym thrillerem psychologicznym – w tej samej chwili możemy śmiać się (jednym z powodów jest chęć zmniejszenia dyskomfortu) i krzywić, starając się nie wyobrażać sobie zbyt dokładnie tego, co opisuje autor. Zdumienie i szok przeplatają się z odrazą i rozbawieniem.
Teo jest psychopatą i nie myśli tak, jak myślą normalni ludzie, co udało się Montesowi bardzo dobrze oddać. Uchwycił na kartach powieści psychikę, która budzi nasz niepokój, czujemy się nieswojo obcując z nią. To, jak mężczyzna postrzega rzeczywistość, jak interpretuje zachowania innych i sytuacje, w których się znalazł, przekonuje nas, że nie mamy do czynienia z kimś, kto zdaje sobie sprawę ze swojego zepsucia i przesuwa granice dla własnej perwersyjnej przyjemności, ale z kimś, kto nie jest świadomy swojego szaleństwa – za to jest przekonany, że postępuje normalnie. A nie ma chyba nic bardziej przerażającego niż szaleniec przekonany o słuszności swoich działań. Pokręcony umysł bohatera, który nie odróżnia dobra od zła (choć myśli, że odróżnia), twierdzi, że postępuje normalnie i racjonalnie (jest od tego tak daleki, jak to tylko możliwe) oraz bezbłędnie odczytuje motywy kryjące się za zachowaniem innych (nie… po prostu nie), tworzy wir, który wciąga czytelnika. Obłęd Teo wgryza się w nasze mózgi i to dzięki naszemu trzeźwemu myśleniu lektura „Dziewczyny w walizce“ od czasu do czasu staje się nieznośna. Nie dlatego, że to zła książka, ale dlatego, że w tym świecie szaleńców trudno czytelnikowi wytrzymać z własną normalnością. Też chcemy oszaleć, żeby zrozumieć, co się właściwie dzieje. Poza tym trudno znieść myśl, że ofiara, nawet jeśli jest fikcyjna, musi przeżywać takie piekło.
Beznamiętna, wyprana z emocji narracja idzie pod rękę z zamiłowaniem autora do konkretu. Jest to zaleta powieści, bo idealnie łączy się z psychiką obłąkanego Teo, który nie odczuwa tak, jak zdrowy człowiek i tam, gdzie normalnie emocje powinny sięgać zenitu, u niego trudno doszukać się chociażby drgnięcia. Jednak na tej samej płaszczyźnie autor igra z ogniem. Im bliżej końca jesteśmy, tym mocniej doskwiera nam prostota stylu oraz skłonność Montesa do opowiadania pokrótce o tym, co inni pisarze woleliby dokładnie pokazać. Niektóre rozdziały sprawiają wrażenie streszczenia, które oferuje nam osoba chcąca opowiedzieć o niedawno widzianym filmie. Pojawiają się sceny, które wręcz proszą się o barwniejsze, soczyste opisy i stopniowanie napięcia, zamiast wykładania całej historii ot tak. Suspens nie pojawia się tam, gdzie powinien, choć Montes sam kreuje sobie niejedną okazję na jego wykorzystanie.
Trzeba trochę oszaleć, żeby podążyć za wyobraźnią Raphaela Montesa. Trochę, bo całkowite szaleństwo warto pozostawić sobie na koniec lektury. Przyda wam się. „Dziewczyna w walizce“ to jedna z najbardziej chorych historii miłosnych (sic!), jaką miałam okazję poznać. Autor musi jeszcze popracować nad stylem i kreowaniem klimatu, ale gdy już osiągnie odpowiedni poziom, to wraz ze swoją fantazją będzie w stanie śmiertelnie przerazić i zbulwersować wszystkich. Już teraz świetnie sobie radzi, więc nie pozostaje nic innego, jak tylko zawieszać poprzeczkę coraz wyżej.
A wy macie już bilety na romantyczną podróż do centrum szaleństwa? Tylko… Nie zapomnijcie zabrać ze sobą walizek.
Natalia Lena Karolak
66 Popieram
Link do recenzji
2652
268
84
Oceny
Dyskusje
Książka na półkach
- 1 923
- 1 551
- 307
- 46
- 40
- 37
- 23
- 22
- 19
- 18
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
Nie jesz, nie palisz, mało pijesz... Teo, porąbało cię czy co?
Zobacz więcejRelacja z drugim człowiekiem musi osiągnąć pewien poziom intymności, aby można było przy nim płakać.
Zobacz więcej
Teo podszedł do Clarice i uderzył ją w dłonie. Odczuwał mieszaninę niepokoju i gniewu. Spoliczkował ją.
- Mówiłem ci przecież, że nigdy nie wyrządziłbym ci krzywdy! Naprawdę myślałaś, ...
Zobacz więcej
Artykuły
45 
Opinie [282]
Kiedy sięgałam po tą powieść oczekiwałam wciągającej historii. A co dostałam... Trudno jest mi to opisać. W każdym bądź razie książka mnie w ogóle nie wciągnęła czekałam na koniec, a kiedy Clarice była w śpiączce przewidywałam, że okaże się, że straci pamięć. Powieść jest dla mnie nie do ogarnięcia, uważam, że autor nie przemyślał fabuły i wymyślał wszystko na poczekaniu.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toCzytając tytuł i opis książki spodziewałam się czego innego. Po przeczytaniu mogę tylko wierzyć, że nie natknę się na takich psychopatów w swoim życiu. Sama książka wciągająca - im dalej, tym bardziej nie można się oderwać.
Pokaż mimo toLubię od czasu do czasu przeczytać jakiś mocniejszy kryminał, jednak tego co zastałam w tej książce, z pewnością się nie spodziewałam. Opowieść od pierwszych stron trzyma w napięciu a im człowiek bardziej się w nią zagłębia, tym bardziej przeżywa losy bohaterki. Trzeba przyznać, że książka jest pokręcona, a bardziej to główny bohater jest mega pokręcony, przez co miałam...
więcejBardzo fajny kryminał w dodatku trochę psychologii jak to można sobie cos wbić do głowy i nie zwracać uwagi na żadne argumenty. Bardzo fajne zakończenie.
Pokaż mimo to"Miłość tylko wtedy jest piękna, kiedy uda nam się znaleźć kogoś, kto wyzwoli w nas to, co najlepsze" Mario Quintana
Pokaż mimo toTylko cytat wyzwolił co najlepsze.
Theo to 22-letni, wyobcowany i samotny student medycyny. Jego wolny czas wypełnia nauka i opieka nad sparaliżowaną po wypadku matką.
więcejTheo nie ma przyjaciół ani dziewczyny. Uważa ludzi za istoty małostkowe, głupie i niedoceniające tego, co mają w zasięgu ręki.
On sam nie kocha nikogo i z nikim nie czuje się z związany. Wszystkie jego emocje to tylko bardzo przemyślana...
Wow to jest dopiero sztosik, książka należy do nieprzewidywalnych i trzymających w napięciu do ostatniej strony. Bardzo szybko i przyjemnie się czyta z zaciekawieniem przeczytałam i mogę jak najbardziej polecić. Kryminał dziewczyna w walizce trzyma cały czas na dystans z głównym bohaterem, krwawe sceny opisane przyszłego lekarza miażdżą w fotel. Jego ofiara nie pozostaje mu...
więcejOjeju, że też komuś się chciało to wydawać...
Pokaż mimo toGłównym bohaterem jest Teo, który ma 22 lata i mieszka ze swoją niepełnosprawną, poruszającą się na wózku inwalidzkim matką oraz psem Samsonem. Stwierdziłabym, że chłopak od samego początku wywołuje swoją osobą niepokojące odczucia. Pewnego dnia wybiera się na barbecue, gdzie poznaje Clarice. Clarice ma 24 lata i od razu imponuje chłopakowi charakterem, swobodą i emanującą...
więcejNie wiem jak ocenić tę książkę.... Dosyć dziwna. Morderstwo Brenona, okaleczenie Clarice, a na koniec ślub i ciąża i tak naprawdę szczęśliwe zakończenie. Ta książka to była strata czasu...
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to