Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Próbowałam, ale nie podołałam, Rhyme mi się nie podoba.

Próbowałam, ale nie podołałam, Rhyme mi się nie podoba.

Bardzo dobre! Każde opowiadanie jest inne, łączy je tylko to, jak doskonale autor zwodzi czytelnika. Pierwsze najlepsze, następne też niezłe.

Bardzo dobre! Każde opowiadanie jest inne, łączy je tylko to, jak doskonale autor zwodzi czytelnika. Pierwsze najlepsze, następne też niezłe.

Fatalna książka. Wielkim to jest dla mnie zaskoczeniem, bo autora czytam nie od dziś, spodziewałam się czegoś niezłego... a tu wielkie rozczarowanie.
Fabuła nie trzyma się kupy, jest naciągana do granic mozliwości, tylko po to, by po raz kolejny poruszyć ulubiony temat Cooka - drastyczne eksperymenty, mutacje, badania...
Szkoda czasu, ten pan napisał wiele lepszych rzeczy.

Fatalna książka. Wielkim to jest dla mnie zaskoczeniem, bo autora czytam nie od dziś, spodziewałam się czegoś niezłego... a tu wielkie rozczarowanie.
Fabuła nie trzyma się kupy, jest naciągana do granic mozliwości, tylko po to, by po raz kolejny poruszyć ulubiony temat Cooka - drastyczne eksperymenty, mutacje, badania...
Szkoda czasu, ten pan napisał wiele lepszych rzeczy.

Zdecydowanie najlepsza książka Cooka! Doskonała.
Im więcej ich czytam, tym bardziej mam wrażenie że są napisane na "jedno kopyto", schemat jest zawsze identyczny. Ta się wyróżnia.

Zdecydowanie najlepsza książka Cooka! Doskonała.
Im więcej ich czytam, tym bardziej mam wrażenie że są napisane na "jedno kopyto", schemat jest zawsze identyczny. Ta się wyróżnia.

Słabiutkie. Niby dobrze napisane, niby język dobry, ale treści to ze sobą zbyt wiele nie niesie. Żadnego napięcia, żadnych emocji, żadnej tajemnicy.
Pan X zamordował kilka osób. Trzeba złapać pana X. Złapaliśmy pana X. Koniec.

Słabiutkie. Niby dobrze napisane, niby język dobry, ale treści to ze sobą zbyt wiele nie niesie. Żadnego napięcia, żadnych emocji, żadnej tajemnicy.
Pan X zamordował kilka osób. Trzeba złapać pana X. Złapaliśmy pana X. Koniec.

Bardzo, bardzo dobre. Nietypowe. I końcówka to majstersztyk.

Bardzo, bardzo dobre. Nietypowe. I końcówka to majstersztyk.

W sumie czytało się dobrze, choć język był do bólu prosty (wydawnictwo Harlequin zobowiązuje?). Wyjaśnienie zagadki ciekawe, jednak w pewnych momentach skrajnie nielogiczne, niedopracowane. Jedna z osób będących kluczem do wyjaśnienia zagadki... nie istnieje! Brawo, autorko.

W sumie czytało się dobrze, choć język był do bólu prosty (wydawnictwo Harlequin zobowiązuje?). Wyjaśnienie zagadki ciekawe, jednak w pewnych momentach skrajnie nielogiczne, niedopracowane. Jedna z osób będących kluczem do wyjaśnienia zagadki... nie istnieje! Brawo, autorko.

Trochę jakby sztuka dla sztuki, ale za to jaka dobra sztuka!
Książka nie niesie wielkiego przesłania, nie ma nawet puenty, ale czyta się ją bardzo przyjemnie, język jest świetny i dobrze napisani bohaterowie.

Trochę jakby sztuka dla sztuki, ale za to jaka dobra sztuka!
Książka nie niesie wielkiego przesłania, nie ma nawet puenty, ale czyta się ją bardzo przyjemnie, język jest świetny i dobrze napisani bohaterowie.

Doskonała książka.

Doskonała książka.

Ze smutkiem muszę przyznać, że jestem bardzo rozczarowana. W tej książce wartościowe są tylko zdjęcia. Historii z podróży jest tam tyle co nic, wszystko się powtarza, pełno psychologicznych dyrdymałów i najgorsze ze wszystkiego - odcinanie kuponów od sławy. Kilkanaście przypisów głoszących, że "Ten motyw opisałam w mojej książce pt. >>Blondynka... (tutaj tytuł)

Ze smutkiem muszę przyznać, że jestem bardzo rozczarowana. W tej książce wartościowe są tylko zdjęcia. Historii z podróży jest tam tyle co nic, wszystko się powtarza, pełno psychologicznych dyrdymałów i najgorsze ze wszystkiego - odcinanie kuponów od sławy. Kilkanaście przypisów głoszących, że "Ten motyw opisałam w mojej książce pt. >>Blondynka... (tutaj tytuł)

Wolę Pawlikowską-podróżniczkę niż Pawlikowską-domorosłego psychologa.

Wolę Pawlikowską-podróżniczkę niż Pawlikowską-domorosłego psychologa.

Straszne, okropne. Długi ciąg bredni, poprzedzielanych od czasu do czasu przecinkiem albo wielokropkiem. Nie, dziękuję.

Straszne, okropne. Długi ciąg bredni, poprzedzielanych od czasu do czasu przecinkiem albo wielokropkiem. Nie, dziękuję.

Świetna. Emocjonująca, z żywymi opisami, bardzo wciągająca. Polecam.

Świetna. Emocjonująca, z żywymi opisami, bardzo wciągająca. Polecam.

Jestem bardzo rozczarowana, bo poprzednia książka Deaver'a bardzo mi się podobała. A ta... zupełnie jakby napisana przez kogoś innego. Nawet jej nie dokończyłam. Staram się nie porzucać książek i filmów w połowie, muszą mnie naprawdę bardzo zrazić, ale tutaj, po dwusetnej stronie, stwierdziłam, że marnuję czas. W książce nic się nie działo, opisy były nużące, bohaterowie bezbarwni, nie wzbudzali sympatii... Nie polecam.

Jestem bardzo rozczarowana, bo poprzednia książka Deaver'a bardzo mi się podobała. A ta... zupełnie jakby napisana przez kogoś innego. Nawet jej nie dokończyłam. Staram się nie porzucać książek i filmów w połowie, muszą mnie naprawdę bardzo zrazić, ale tutaj, po dwusetnej stronie, stwierdziłam, że marnuję czas. W książce nic się nie działo, opisy były nużące, bohaterowie...

Sięgnęłam po tę książkę, bo wcześniej czytałam inną z tej samej serii, ale o ile tamta mi się podobała tutaj się rozczarowałam. Mnóstwo ogólników oraz wielokrotne powtarzanie tych samych treści.

Sięgnęłam po tę książkę, bo wcześniej czytałam inną z tej samej serii, ale o ile tamta mi się podobała tutaj się rozczarowałam. Mnóstwo ogólników oraz wielokrotne powtarzanie tych samych treści.

Bardzo dobra, klimatyczna książka. Czyta się ją z przyjemnością, gama bohaterów szeroka, każdy inny a jednocześnie każdy wiarygodny. Fabuła wciągająca a zakończenie choć może nie szalenie oryginalne, to jednak nie banalne.

Bardzo dobra, klimatyczna książka. Czyta się ją z przyjemnością, gama bohaterów szeroka, każdy inny a jednocześnie każdy wiarygodny. Fabuła wciągająca a zakończenie choć może nie szalenie oryginalne, to jednak nie banalne.

Książka jakich wiele. Nic specjalnego. Ani dobra, ani zła, nie wnosi niczego nowego, nie porusza, nie wzbudza w sumie żadnych emocji.
Można przeczytać... ale po co?

Książka jakich wiele. Nic specjalnego. Ani dobra, ani zła, nie wnosi niczego nowego, nie porusza, nie wzbudza w sumie żadnych emocji.
Można przeczytać... ale po co?

Najlepsza z książek Dana Browna. Może dlatego, że oszczędzono nam borykania się z niezbyt rozgarniętym Langodem, a w zamian dostaliśmy parę inteligentnych bohaterów. Tak trzymać, panie Brown!

Najlepsza z książek Dana Browna. Może dlatego, że oszczędzono nam borykania się z niezbyt rozgarniętym Langodem, a w zamian dostaliśmy parę inteligentnych bohaterów. Tak trzymać, panie Brown!

Nie zdzierżałam do końca. Wszystko, z czym mają styczność bohaterowie pana Browna, jest naj - najlepsze, najnowocześniejsze, najtajniejsze. Ewentualnie może być też super - supernowoczesne, supertajne, superrozwinięte. Bleee.

Nie zdzierżałam do końca. Wszystko, z czym mają styczność bohaterowie pana Browna, jest naj - najlepsze, najnowocześniejsze, najtajniejsze. Ewentualnie może być też super - supernowoczesne, supertajne, superrozwinięte. Bleee.

Nie ma wątpliwości, że poruszone w książce wątki są fascynujące. Za to te siedem gwiazdek. Zasłużony bestseller, mimo beznadziejnych kreacji postaci.

Nie ma wątpliwości, że poruszone w książce wątki są fascynujące. Za to te siedem gwiazdek. Zasłużony bestseller, mimo beznadziejnych kreacji postaci.