Fajna odskocznia od długich fabuł. Mimo że opowiadania były krótsze, to dużo z nich było całkiem ciekawych. Na plus pojawienie się Sachs i Rhyme w jednym z opowiadań, od razu przywiodło mi to inne książki, które wspominam dobrze. Tak naprawdę nie ma co się rozpisywać, bo opowiadań jest kilka - jedne lepsze, drugie trochę mniej - ale ogólnie warto sięgnąć po tę pozycję.

Fajna odskocznia od długich fabuł. Mimo że opowiadania były krótsze, to dużo z nich było całkiem ciekawych. Na plus pojawienie się Sachs i Rhyme w jednym z opowiadań, od razu przywiodło mi to inne książki, które wspominam dobrze. Tak naprawdę nie ma co się rozpisywać, bo opowiadań jest kilka - jedne lepsze, drugie trochę mniej - ale ogólnie warto sięgnąć po tę pozycję.

Opowiadania mnie nie przekonały. Były zdecydowanie zbyt krótkie bym mogła się wciągnąć, a zakończenia zbyt naciągane by mogły budzić we mnie emocje. Niestety dość szybko doszukałam się schematu w każdym z nich. Autor nie pokazał nawet połowy swoich umiejętności.

Opowiadania mnie nie przekonały. Były zdecydowanie zbyt krótkie bym mogła się wciągnąć, a zakończenia zbyt naciągane by mogły budzić we mnie emocje. Niestety dość szybko doszukałam się schematu w każdym z nich. Autor nie pokazał nawet połowy swoich umiejętności.

Mam w biblioteczce wiele książek Deaver’a i dwa zbiory opowiadań.
Kolejna powędrowała na prawą stronę regałów czyli przeczytane.
Jak to bywa w przypadku krótkich form literackich są lepsze i gorsze.
Na szczęście tych pierwszych jest zdecydowanie więcej.
Plusy:
- dość dobry zbiór 16 opowiadań w wykonaniu mistrza thrillera;
- poruszenie wielu współczesnych tematów, uprowadzeń, morderstw małżonków, niewierności, stalkerstwa maniaków i wielu innych;
- każde opowiadania posiada niespodziewane zakończenie;
- wiele zwrotów akcji, intrygujących fabuł oraz wszelkiego rodzaju intryg;
- nic nie jest takie, jakim się wydaje w przewrotnym świecie Deavera, banalne sprawy okazują się całkiem czym innym;
- ciekawe opowiadanie o detektywie Lincolnie Rhyme i Amelii Sachs – „Prezent na Boże Narodzenie”;
- dla mnie Rhyme zawsze będzie miał twarz Denzela Washingtona;
- jak dla mnie najlepsze opowiadania to „Punkt widzenia”, „Frajer” oraz „Klęczący żołnierz”.
Minusy:
- dość przewidywalna i schematyczna konstrukcja większości opowiadań;
- słabe opowiadania to „Trójkąt” oraz „Świat cały jest sceną”.
Ogółem książka dobra.

Mam w biblioteczce wiele książek Deaver’a i dwa zbiory opowiadań.
Kolejna powędrowała na prawą stronę regałów czyli przeczytane.
Jak to bywa w przypadku krótkich form literackich są lepsze i gorsze.
Na szczęście tych pierwszych jest zdecydowanie więcej.
Plusy:
- dość dobry zbiór 16 opowiadań w wykonaniu mistrza thrillera;
- poruszenie wielu współczesnych tematów,...

Wyśmienite to pierwsze słowo które przychodzi mi na myśl po przeczytaniu Spirali Strachu.
Książka jest zbiorem krótkich opowiadań o mordercach, złodziejach i wielu innych niezbyt przyjemnych postaciach.
Każde opowiadanie posiada nieoczekiwane zakończenie, intrygującą fabułę oraz element zaskoczenia coś czego nikt się nie spodziewa nawet jeżeli autor w znany tylko sobie sposób potrafi podsuwa nam rozwiązanie którego nie sposób jest dostrzec.
Nie sposób jest wyróżnić którąkolwiek z z historii, każda trzyma bardzo wysoki poziom a sam repertuar tematów jest różnorodny.

Wyśmienite to pierwsze słowo które przychodzi mi na myśl po przeczytaniu Spirali Strachu.
Książka jest zbiorem krótkich opowiadań o mordercach, złodziejach i wielu innych niezbyt przyjemnych postaciach.
Każde opowiadanie posiada nieoczekiwane zakończenie, intrygującą fabułę oraz element zaskoczenia coś czego nikt się nie spodziewa nawet jeżeli autor w znany tylko sobie...

Utwierdziłam się w przekonaniu, że opowiadania to nie jest odpowiednia dla mnie forma literacka. Jakos tak mobilizowałam sie codziennie, zeby przeczytac kilka opowiadan, ale marnie mi to szło. Nie ma to jak powiesc, w ktorej dokladnie poznaję bohaterow, żyję ich życiem, ich problemami, nie mogę się doczekac, co sie wydarzy... W opowiadaniu wszystko trwa za krótko i dzieje się zbyt szybko. Ledwie poznam bohaterow - juz musze ich pożegnać.

Co do samego autora - nie mam zastrzeżeń. To naprawdę świetne opowiadania - dla pasjonatów tej formy pisanej. Trzymają w napięciu od początku do końca, sa tak przewrotnie skonstruowane, ze nie sposob sie domyslic co sie wydarzy. Autor pisze m.in. o planowanych morderstwach, kiedy to do planujacego powraca tzw.karma. Pisze o tym, ze zemste trzeba bardzo dobrze zaplanowac, by nie zaliczyc wpadki i by faktycznie byla to "słodka zemsta". Wszystkie te historie byly dobre. Naprawde nie umiem wskazac takiego opowiadania, ktore mi sie nie podobalo.

Opowiadaniom zatem mowie nie, ale z p.Deaverem chcialabym sie jeszcze kiedyś spotkać ;)

Utwierdziłam się w przekonaniu, że opowiadania to nie jest odpowiednia dla mnie forma literacka. Jakos tak mobilizowałam sie codziennie, zeby przeczytac kilka opowiadan, ale marnie mi to szło. Nie ma to jak powiesc, w ktorej dokladnie poznaję bohaterow, żyję ich życiem, ich problemami, nie mogę się doczekac, co sie wydarzy... W opowiadaniu wszystko trwa za krótko i dzieje...

Świetna!

Świetna!

Dobry zbiór opowiadań, choć arcydziełem nie jest. Są one wciągające i pełne zaskakujących zwrotów akcji. Najlepsze z nich to w moim przekonaniu: "Na ryby", "Klęczący żołnierz" i "Punkt widzenia".

Dobry zbiór opowiadań, choć arcydziełem nie jest. Są one wciągające i pełne zaskakujących zwrotów akcji. Najlepsze z nich to w moim przekonaniu: "Na ryby", "Klęczący żołnierz" i "Punkt widzenia".

Każde opowiadanie, z pozoru niewinne ....aż do zakończenia które zwala z nóg. Wieje grozą od początku do końca. Polecam tylko odważnym !!

Każde opowiadanie, z pozoru niewinne ....aż do zakończenia które zwala z nóg. Wieje grozą od początku do końca. Polecam tylko odważnym !!

Bardzo w moim klimacie ;)

Bardzo w moim klimacie ;)

Przyjemne zaskakujące opowiadania, jednak w pewnym momencie robi się nieco schematycznie

Przyjemne zaskakujące opowiadania, jednak w pewnym momencie robi się nieco schematycznie