Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Czy uwolniła się już Pani od Beksińskich?" - to pytanie, kogoś z publiczności, do Pani Magdy podczas spotkania autorskiego wróciło do mnie, po tym jak skończyłam czytać tę książkę. Mam ochotę zadać je sobie teraz sama.

Książka, którą zaczęłam czytać ze względu na uwielbienie do twórczości Zdzisława, a skończyłam wchłonięta przez jeden organizm jaki tworzyli Beksińscy. Nie ma znaczenia kto będzie punktem wyjściowym do tej literatury Zdzisław, Tomasz, czy Zofia, w miarę upływu stron zauważamy jak bardzo są nierozłączni. Jak bardzo nie ma Ciebie beze mnie, czy mnie bez Ciebie. Mimo całego uwikłania jest to relacja z której nikt nie ma ochoty się uwolnić. Nie ma znaczenia też kwestionowanie, czy jest to wynik skrajnej uległości, oddania, niepokoju, czy miłości, jestem urzeczona i nie mam ochoty uwolnić się od Beksińskich.

"Czy uwolniła się już Pani od Beksińskich?" - to pytanie, kogoś z publiczności, do Pani Magdy podczas spotkania autorskiego wróciło do mnie, po tym jak skończyłam czytać tę książkę. Mam ochotę zadać je sobie teraz sama.

Książka, którą zaczęłam czytać ze względu na uwielbienie do twórczości Zdzisława, a skończyłam wchłonięta przez jeden organizm jaki tworzyli Beksińscy. Nie...

Pierwsza książka tego autora, którą czytam i pierwsze co mnie uderza to genialny sposób narracji, który pochłonął mnie przez wszystkie strony. Nie miałam poczucia, że się gubię, chociaż czasami wyczuwałam myślowe manowce bohatera. Może po prostu podobny chaos myślowy jest dla mnie normalnością. Znowu mam poczucie, że rozumiem bohatera. Widzę fenomen i specyfikę powrotów do domu, których sama doświadczam. Rozbicie pomiędzy 'ja teraz', 'ja wtedy' i próbę ulepienia 'ja' z jak najlepszej gliny i jak najbliżej alternatywnej, pociągającej wersji nas samych; wszystko opatrzone masą nieporadnych gestów.

Pierwsza książka tego autora, którą czytam i pierwsze co mnie uderza to genialny sposób narracji, który pochłonął mnie przez wszystkie strony. Nie miałam poczucia, że się gubię, chociaż czasami wyczuwałam myślowe manowce bohatera. Może po prostu podobny chaos myślowy jest dla mnie normalnością. Znowu mam poczucie, że rozumiem bohatera. Widzę fenomen i specyfikę powrotów do...

Kolejna świetna książka tego autora. Co na to wpływa? Specyficzny, bardzo dobry w odbiorze sposób narracji to jedno co przewija się w jego wszystkich książkach. Tym co szczególnie dodatnio prezentuję tę pozycję to mocno wyczuwalny bezpośredni kontakt autora z otoczeniem. Nie mówi o nim z dystansu, jedynie z pozycji biernego obserwatora, który poddaje coś ocenie. Wchodzi on w środowisko o którym mówi, nawiązuje z nim bezpośrednią relację chociażby przez wiele przypadkowych i mniej przypadkowych spotkań. Myślę, że to właśnie ogromny walor tej książki. Dodatkowo konkretne fragmenty z tych rozmów wybrzmiewają jako świetny akcent humorystyczny. Czasami jesteśmy świadkiem tak paradoksalnego, ale masowo obowiązującego rozumowania, że realnym odruchem jest śmiech.

Kolejna świetna książka tego autora. Co na to wpływa? Specyficzny, bardzo dobry w odbiorze sposób narracji to jedno co przewija się w jego wszystkich książkach. Tym co szczególnie dodatnio prezentuję tę pozycję to mocno wyczuwalny bezpośredni kontakt autora z otoczeniem. Nie mówi o nim z dystansu, jedynie z pozycji biernego obserwatora, który poddaje coś ocenie. Wchodzi on...