Informację o śmierci twórcy w jego domu na Florydzie potwierdziła żona autora, amerykańsko-urugwajska pisarka Isabel Fonseca. Jak zauważa we wspomnieniu pisarza „The Guardian”, Martin Amis należał, obok Salmana Rushdiego, Iana McEwana i Juliana Barnesa, do twórców, których prace definiowały brytyjską scenę literacką w latach 80. XX wieku. „The Times” napisał z kolei, że Amis, dawniej enfant terrible, zmarł jako jeden z największych gigantów wśród brytyjskich pisarzy. W rozmowie z Michałem Nogasiem dla „Książek. Magazynu do Czytania” z 2021 roku autor zapowiedział, że jego autobiograficzna książka „Opowieść wtajemniczonego” będzie ostatnią w jego dorobku. Dlaczego? Według Amisa pisarze umierają dwa razy – „Żyjemy coraz dłużej, dziś średnio ponad 70 lat, dlatego zanim pisarz umrze, zwykle zdąży go opuścić jego talent”. Śmierć pisarza zbiegła się z premierą filmu na podstawie jego powieści „Strefa interesów”, znajdującej się pod patronatem Lubimyczytać. Dzieło w reżyserii Jonathana Glazera doczekało się 6-minutowej owacji na stojąco podczas pokazu na festiwalu w Cannes.

Komedia, intelektualizm i kontrowersje

Swojego kolegę po fachu pożegnał w artykule dla „New York Timesa” Salman Rushdie, który nazwał Amisa „synem trzech ojców” – tego biologicznego, Kingsleya Amisa (który również był pisarzem), ale również Vladimira Nabokova i Saula Bellowa. Po Kingsleyu Martin odziedziczył, jak zauważa Rushdie, umiłowanie do komedii, „czasem tej niskich lotów, jak w przypadku psa szczekającego przekleństwami (a właściwie jednym konkretnym) w »Lionelu Asbo«”, od Nabokova miał natomiast Amis przejąć pewien rodzaj „wysokiego intelektualizmu” i pisanie w taki sposób, by czytelniczki i czytelnicy mniej utożsamiali się z bohaterem książki, a bardziej z autorem, który zmagał się z procesem pracy nad książką. Pisarza pożegnał również w swoich mediach społecznościowych Dom Wydawniczy REBIS, którego nakładem, poza „Opowieścią wtajemniczonego”, ukazały się również: „Lionel Asbo. Raport o stanie państwa”, „Nocny pociąg”, Strefa interesów” i „Martwe dzieci”.

Martin Amis urodził się 25 sierpnia 1949 roku w Oksfordzie, uczył się w szkołach w Anglii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii – ukończył oksfordzki Exeter College. Jak przyznawał w wywiadach, to macocha, pisarka Elizabeth Jane Howard, zaraziła go miłością do literatury, gdy jeszcze był nastolatkiem. Gdy podrzuciła mu „Dumę i uprzedzenie”, wrócił po godzinie do jej gabinetu, mówiąc, że musi się dowiedzieć, czy Elizabeth poślubiła Darcy’ego. Pierwsza powieść Amisa, „The Rachel Papers”, ukazała się w roku 1973, a kolejna, „Martwe dzieci”, parodia kryminałów Agathy Christie rozgrywających się na prowincji, została opublikowana w roku 1975. Trzecią opublikowaną przez Amisa powieścią był „Sukces”. Ważną książką w jego dorobku jest również „Doświadczenie” (2000), w której autor przedstawia historię rodziny Amisów, w centrum umieszczając swojego ojca. Martin żałował, że nie stworzył względem rodzica-pisarza „większego dystansu”, a jego twórczość często była oceniana właśnie przez pryzmat twórczości Kingsleya.

W roku 2006 Martina Amisa oskarżono o islamofobię, gdy powiedział on, że „społeczność muzułmańska będzie musiała cierpieć do czasu, aż nie zaprowadzi porządku w swoim domu”. W wywiadzie z roku 2020 dla „Guardiana” stwierdził natomiast, że pożałował tych słów już wieczorem tego dnia, gdy je wypowiedział. Inną kontrowersją wywołaną przez Amisa był jego pomysł postawienia na brytyjskich ulicach budek, w których można by przeprowadzać eutanazję – miałby to być sposób na poradzenie sobie z problemem starzejącego się społeczeństwa.

Martin Amis w Lubimyczytać

W serwisie Lubimyczytać dodanych zostało 17 książek tego autora. Użytkowniczki i użytkownicy portalu najwyżej ocenili najnowsze książki Amisa: „Opowieść wtajemniczonego” (średnia ocen 7,8/10) oraz „Doświadczenie” (7,3/10), a także wydaną po raz pierwszy w 1993 roku „Strzałę czasu albo naturę występku”. Jak napisała o ostatniej z nich czytelniczka Justyna Wydra: