Urke Nachalnika, złodzieja recydywistę, poznajemy gdy ten odsiaduje wyrok najpierw w łomżyńskim Czerwoniaku, a później na warszawskim Mokotowie. Podczas wcześniejszych pobytów w więzieniu nauczył się czytać i pisać. Pokochał literaturę na tyle mocno, że napisał m.in. autobiografię "Życiorys własny przestępcy" i właśnie "Żywe grobowce". Opisuje brutalną więzienną rzeczywistość - codzienne życie więźniów, marzenia o wolności, układy pomiędzy więźniami a dozorcami, próby ucieczki, które wielu dają nadzieję i trzymają przy życiu. .

Gdy w końcu ta upragniona wolność przychodzi, czy są na nią przygotowani? Czy świat wita ich z otwartymi ramionami? Jakie mają perspektywy na normalne życie, pracę, akceptację społeczeństwa? Czy odrzuceni i pozostawieni sami sobie nie są skazani na powrót do przestępczej działalności?

Książka napisana z polotem i bez upiększeń, pokazuje rzeczywistość taką jak widzi ją Nachalnik, jak ją przeżywa. Dialogi prowadzone grypserą mogą niekiedy sprawiać trudność w zrozumieniu, ale zdecydowanie oddają więzienny klimat. Świetna książka.

Urke Nachalnika, złodzieja recydywistę, poznajemy gdy ten odsiaduje wyrok najpierw w łomżyńskim Czerwoniaku, a później na warszawskim Mokotowie. Podczas wcześniejszych pobytów w więzieniu nauczył się czytać i pisać. Pokochał literaturę na tyle mocno, że napisał m.in. autobiografię "Życiorys własny przestępcy" i właśnie "Żywe grobowce". Opisuje brutalną więzienną...