Mdławe i trochę trącące myszką wspominki przedwojennego przestępcy.

Mdławe i trochę trącące myszką wspominki przedwojennego przestępcy.

Jedna z szybciej przeczytanych książek. Bardzo inne spojrzenie na świat i na innych ludzi.

Jedna z szybciej przeczytanych książek. Bardzo inne spojrzenie na świat i na innych ludzi.

Wspomnienia polskiego żyda, który miał zostać rabinem, jednak losy jego tak się potoczyły, że został złodziejem. Książka napisana prostym językiem, czyta się jednym tchem. Zawiera wiele regionalizmów, elementy gwary złodziejskiej i żydowskiej, czytałem książkę pobraną z serwisu WolneLektury, gdzie bogate przypisy wyjaśniały znaczenie tych słów.  Przygody barwne, zastanawiam się jak dalece podbarwione. Możemy zapoznać się nie tylko z życiem złodziei, ale też żydów. Poznajemy też kulisy pobytu w więzieniu. Powieść zaczyna się na początku XX w., a kończy się wydarzeniem dość przełomowym, co skłania do sięgnięcia po inne pozycje autora.

Wspomnienia polskiego żyda, który miał zostać rabinem, jednak losy jego tak się potoczyły, że został złodziejem. Książka napisana prostym językiem, czyta się jednym tchem. Zawiera wiele regionalizmów, elementy gwary złodziejskiej i żydowskiej, czytałem książkę pobraną z serwisu WolneLektury, gdzie bogate przypisy wyjaśniały znaczenie tych słów.  Przygody barwne, zastanawiam...

Zaskoczenie totalne. Spodziewałam się pamiętnika w stylu "jak zostałem gangsterem", a dostałam wspaniały opis żydowskiej społeczności z czasów przedwojennych, drogę młodego chłopaka z domu rodzinnego, przez szkołę dla rabinów, az do wiezienia. A potem sinusoida - z wiezienia na wolność i z powrotem.
Książka jest dość nudna, ale nieprawdopodobnie wartościowa - nie spotkałam się z publikacją tego typu pisaną przez zwykłego człowieka. Zwykłego złodzieja, któego "życie zmusiło do wkroczenia na drogę przestępstwa.

PS. Napisałam też recenzję, w której opisałam całą książkę dość dokładnie, ale tu już Was nie chcę zanudzać. Dla zainteresowanych : https://nakanapie.pl/recenzje/zlodziejska-sinusoida-zyciorys-wlasny-przestepcy

Zaskoczenie totalne. Spodziewałam się pamiętnika w stylu "jak zostałem gangsterem", a dostałam wspaniały opis żydowskiej społeczności z czasów przedwojennych, drogę młodego chłopaka z domu rodzinnego, przez szkołę dla rabinów, az do wiezienia. A potem sinusoida - z wiezienia na wolność i z powrotem.
Książka jest dość nudna, ale nieprawdopodobnie wartościowa - nie spotkałam...

Pozycja ciekawa nie tylko w warstwie kryminalnej, ale i społeczno-religijnej, gdyż poznajemy tu autobiografię reprezentanta zamożnej żydowskiej rodziny z obszaru Judeopolonii, wbrew własnym przekonaniom kształconego na rabina - która to wmuszana edukacja doprowadziła do fatalnego w skutkach spaczenia jego charakteru.

Pozycja ciekawa nie tylko w warstwie kryminalnej, ale i społeczno-religijnej, gdyż poznajemy tu autobiografię reprezentanta zamożnej żydowskiej rodziny z obszaru Judeopolonii, wbrew własnym przekonaniom kształconego na rabina - która to wmuszana edukacja doprowadziła do fatalnego w skutkach spaczenia jego charakteru.

Zaskakująco sprawnie napisana powieść-wspomnienie. Krok po kroku opisana droga demoralizacji autora, do tego całkiem sugestywnie przedstawione przestępcze środowisko w jakim się obracał . Jednak obok zalet znalazłoby się parę wad. Przede wszystkim dosyć obłudny i, sam w sobie, ciężko strawny dydaktyzm. Nachalnik bardzo sprawnie zrzuca z siebie odpowiedzialność za swoje czyny, opowiadając jak to chciał dobrze, ale zawsze coś go pchało do kontynuowania przestępczego procederu (zwykle kobiety). A zakończenie, z nagłym odkryciem w sobie gorącego polskiego patriotyzmu, jest wręcz komiczne.

Zaskakująco sprawnie napisana powieść-wspomnienie. Krok po kroku opisana droga demoralizacji autora, do tego całkiem sugestywnie przedstawione przestępcze środowisko w jakim się obracał . Jednak obok zalet znalazłoby się parę wad. Przede wszystkim dosyć obłudny i, sam w sobie, ciężko strawny dydaktyzm. Nachalnik bardzo sprawnie zrzuca z siebie odpowiedzialność za swoje...

Urke napisał książkę o sobie samym. Poznajemy historię jego życia, od dzieciństwa, kiedy to spełniając oczekiwania matki uczy się na rabina (a może i cadyka),a nie widząc siebie w takiej roli zaczyna smakować życia, które zwykle bezpieczne i prawe nie jest. Często przewijającym się motywem są kobiety, które niejednokrotnie wpływają negatywnie na jego wybory i działania.

Urke napisał książkę o sobie samym. Poznajemy historię jego życia, od dzieciństwa, kiedy to spełniając oczekiwania matki uczy się na rabina (a może i cadyka),a nie widząc siebie w takiej roli zaczyna smakować życia, które zwykle bezpieczne i prawe nie jest. Często przewijającym się motywem są kobiety, które niejednokrotnie wpływają negatywnie na jego wybory i działania.

Gdyby spojrzeć na przekrój autorów przedwojennych i sprawdzić którego z nich książki są czytane i co więcej wznawiane w druku to pośród tych najbardziej znanych znaleźlibyśmy przedwojennego przestępcę Icka Farbarowicza - szerzej znanego pod pseudonimem Urke Nachalnik. Za namową Stanisława Kowalskiego, więziennego pedagoga postanowił spisać swoje wspomnienia. To niebywałe wydarzenie literackie II RP było ewenementem wykraczającym poza skalę kraju... Nachalnik odniósł życiowy sukces, który zapewnił mu miejsce w ludzkiej pamięci, a nam pewne pojęcie o przestępczym światku. Jednak ta lektura daje nam coś jeszcze więcej, mianowicie na tym przykładzie widzimy jak łatwo jest dać się zapędzić w życiowy, kozi róg. Niezależnie od majątku i przyzwoitości rodziców, czy dobrych wyników w nauce, los człowieka potrafi zależeć od jednorazowych wyborów, krótkich momentów i płytkich uniesień. Dodam, że brałem poprawkę na relacje autora, niektórzy koledzy po fachu zarzucali mu zbytnie koloryzowanie. Niemniej jednak, moim zdaniem, warto przeczytać.

Gdyby spojrzeć na przekrój autorów przedwojennych i sprawdzić którego z nich książki są czytane i co więcej wznawiane w druku to pośród tych najbardziej znanych znaleźlibyśmy przedwojennego przestępcę Icka Farbarowicza - szerzej znanego pod pseudonimem Urke Nachalnik. Za namową Stanisława Kowalskiego, więziennego pedagoga postanowił spisać swoje wspomnienia. To niebywałe...

po co komuś jakiś Szapiro Twardocha skoro jest Nachalnik?

po co komuś jakiś Szapiro Twardocha skoro jest Nachalnik?

Cudny opis realiów drugiej RP. Urke to złodziej, którego da się lubić.

Cudny opis realiów drugiej RP. Urke to złodziej, którego da się lubić.