Góry trzeba pokonywać przy możliwie najmniejszym wysiłku i bez nadmiernej gorliwości. Twoja własna natura powinna ci podpowiedzieć szybkość wspinaczki. Jeżeli ogarnia cię niepokój - przyspieszaj. Jeżeli dostajesz krótkiego oddechu - zwolnij. Wszystko powinno odbywać się w stanie pośrednim pomiędzy niepokojem, a wyczerpaniem. Odtąd, kiedy już przestajesz wybiegać myślą daleko naprzód, każdy twój krok nie będzie już jedynie nastawiony na dotarcie do celu, będzie sam w sobie wydarzeniem. (...) Życie nastawione wyłącznie na jakiś przyszły cel jest płycizną. To na stokach góry, a nie na jej szczycie utrzymuje się ono. To tutaj coś wyrasta.

Góry trzeba pokonywać przy możliwie najmniejszym wysiłku i bez nadmiernej gorliwości. Twoja własna natura powinna ci podpowiedzieć szybkość ...

Jednomyślnie doszliśmy do przekonania, iż najlepszym wyjściem będzie przyjąć założenie, że się przepadnie, a następnie pracować według swoich najlepszych możliwości.

Jednomyślnie doszliśmy do przekonania, iż najlepszym wyjściem będzie przyjąć założenie, że się przepadnie, a następnie pracować według swoic...

Jeżeli uznamy całość ludzkiej wiedzy za jedną potężną budowlę o strukturze hierarchicznej, to wyżyny myśli ludzkiej sytuują się na samym jej szczycie, na poziomie najbardziej ogólnym i abstrakcyjnym. Niewielu ludzi tam dociera - pobyt na tych wysokościach nie przynosi wymiernych korzyści. Jednak podobnie jak wysokie góry świata fizycznego obszar ten cechuje surowe piękno, które wielu ludziom kompensuje trudy wędrówki. Przebywając na wyżynach umysłu, trzeba się przyzwyczaić do rozrzedzonego powietrza niepewności i bezmiaru pytań i odpowiedzi. Przestrzenie, które otwierają się przed myślą, są tak olbrzymie, iż trudno je ogarnąć, więc umysł ma obawy, że się zagubi i już nigdy nie odnajdzie drogi.

Jeżeli uznamy całość ludzkiej wiedzy za jedną potężną budowlę o strukturze hierarchicznej, to wyżyny myśli ludzkiej sytuują się na samym jej...