Dla mnie w dużej mierze to książka o filozofii nauki i tak ją zapamiętam. Nierówna - w większej części interesująca ale regularnie pojawiają się wątki, w których autor się zapętla, przez kilka stron dochodząc do tych samych wniosków. Wartościowa z dydaktycznego punktu widzenia - autor tłumaczy i objaśnia podstawy filozofii w prosty sposób, na zasadzie powszechnie rozumianych porównań.

Dla mnie w dużej mierze to książka o filozofii nauki i tak ją zapamiętam. Nierówna - w większej części interesująca ale regularnie pojawiają się wątki, w których autor się zapętla, przez kilka stron dochodząc do tych samych wniosków. Wartościowa z dydaktycznego punktu widzenia - autor tłumaczy i objaśnia podstawy filozofii w prosty sposób, na zasadzie powszechnie...

To klasyka amerykańskiej a może nawet światowej literatury. Gdyby nie to, że nie jest to mrożąca krew w żyłach historia obyczajowa, tylko cięży kaliber intelektualnie, to nie aż tylu fanów.

To klasyka amerykańskiej a może nawet światowej literatury. Gdyby nie to, że nie jest to mrożąca krew w żyłach historia obyczajowa, tylko cięży kaliber intelektualnie, to nie aż tylu fanów.

Czytałem kilka razy zamkazdym razem coś nowego

Czytałem kilka razy zamkazdym razem coś nowego

Myślę, że jest to dobra pozycja głównie dla osób, które są gotowe do aktywnego jej czytania i wyciągania własnych wniosków na bieżąco. Jeśli ktoś liczy, że zostanie mu podane wszystko na tacy, to się zrazi do tej książki. Momentami męcząca, ale wciąż uważam, że warto, gdyż prowokuje do zastanowienia się nad tym w jaki sposób żyjemy, jak działamy i stawiamy czoła problemom, jak myślimy.

Myślę, że jest to dobra pozycja głównie dla osób, które są gotowe do aktywnego jej czytania i wyciągania własnych wniosków na bieżąco. Jeśli ktoś liczy, że zostanie mu podane wszystko na tacy, to się zrazi do tej książki. Momentami męcząca, ale wciąż uważam, że warto, gdyż prowokuje do zastanowienia się nad tym w jaki sposób żyjemy, jak działamy i stawiamy czoła problemom,...

Za dużo analizy intelektualnej jak dla mnie.

Za dużo analizy intelektualnej jak dla mnie.

Bardzo trudno ocenić tę książkę.

Głównie dlatego, że wymyka się wszelkim kanonom. To powieść drogi, ale jednocześnie historia przeplatana jest filozoficznymi przemyśleniami autora, z biegiem czasu coraz bardziej formalnymi, coraz bardziej abstrakcyjnymi. Jakby tego było mało, czuje się w niektórych momentach powiew geniuszu, ale równocześnie książka ma tak specyficznie napisane pewne fragmenty, że nie wiedziałam w jaki sposób podsumować tak nierówną lekturę. Myślę, że odpowiedzią na to dlaczego odbiór tej książki może być tak ambiwalentny jest fakt, że sam pisarz cierpiał na schizofrenię i długo leczył się psychiatrycznie. Tak naprawdę więc, nie jestem pewna jaka część z bardziej abstrakcyjnych fragmentów nie jest po prostu... bełkotem szaleńca.

Fabularną oś stanowi historia podróży ojca (autora) z synem motorem po amerykańskich bezkresach i małych miasteczkach. Podróż opisaną poprawnie, ale minimalistycznie. Tak jakby była tylko pretekstem do przedstawienia filozofii wyznawanej i stworzonej przez autora. Mamy więc całe długie traktaty i wywody, które na pierwszy rzut oka mają głębokie podłoże. Pisarz żongluje abstrakcyjnymi terminami, wchodzi w coraz większe meandry
przemyśleń, tylko po to żeby za chwilę powiedzieć nam że jednak błądził i kieruje nas w zupełnie inne miejsca. Niektóre z jego rozważań są bardzo trafne i rzeczywiście mogły być rewolucyjne jak na swoje czasy. Oto, w wydanej w latach 70 książce autor stara się pogodzić i zrozumieć świat klasyczny z tzw. romantycznym, podsumowuje gorzko cały ruch hippisowski twierdząc, że wolność sama w sobie jest on żadną odpowiedzią ani rozwiązaniem, sam uważa się za klasyka, odkrywającego piękno w brzydocie techniki. Idąc dalej dowiadujemy się o dwoistej naturze bohatera, jego przeszłości i alter-ego Fajdrosowi, którego przemyślenia poznajemy następnie przez większą część powieści. I tak jak wspomniałam, chociaż część z nich jest bardzo ciekawa, to jednak część jest niestrawna dla (jak podejrzewam) większości czytelników.Czasem autor zahacza o poglądy jakiegoś innego filozofa lub myśliciela i wtedy można chociaż wyobrazić sobie, do czego zmierza, czasem jednak jego rozważania przypominają strumień świadomości, który niekoniecznie ma sens. A być może jest to po prostu nieumiejętność
przekazania do końca swojej wizji, w każdym razie są fragmenty które zamiast skłaniać do reflekji męczą (i jest ich dużo).

Doszłam do wniosku że z tego właśnie względu od pewnego momentu powieści, należy rozpatrywać ją jako studium popadania w chorobę psychiczną. Bohater (a raczej jego alter-ego) zatracił się w abstrakcyjnym świecie swojego umysłu do tego stopnia, że nic innego dla niego się nie liczyło. Widać że przez długi czas liczył się dla niego tylko on sam i obsesyjna chęć odpowiedzieć na pewne pytania. Czy udało mu się znaleźć rozwiązanie swoich dylematów?
Tego nie zdradzę, ale myślę, że to właśnie ta obsesja sprawiła, że trafia na oddział zamknięty.

Tak jak ciężko tę książkę ocenić, tak równie ciężko stwierdzić czy ją polecić. Między wierszami faktycznie można znaleźć prawdziwe perły, pewne
przemyślenia autora są naprawdę fantastyczne i myślę, że faktycznie mogą zainspirować do zmian w swoim życiu, szczególnie pod kątem jego jakości :),
pytanie tylko czy czytelnik jest w stanie tych pereł szukać na pięciuset stronach nierównej i specyficznej lektury.

Bardzo trudno ocenić tę książkę.

Głównie dlatego, że wymyka się wszelkim kanonom. To powieść drogi, ale jednocześnie historia przeplatana jest filozoficznymi przemyśleniami autora, z biegiem czasu coraz bardziej formalnymi, coraz bardziej abstrakcyjnymi. Jakby tego było mało, czuje się w niektórych momentach powiew geniuszu, ale równocześnie książka ma tak specyficznie...

Książka początkowo trochę mnie zmęczyła. Do tego stopnia, że po przeczytaniu 2/3 odłożyłam ją na półkę na późniejsze (nie)przeczytanie. Ale ostatnio choroba uwięziła mnie w domu i zabrałam się za zaległości. I dobrze. Ta książka rzeczywiście ma moc zmieniania życia. Bądźcie jednak cierpliwi. Olśnienie przychodzi w 3/4 jej objętości. Autor stawia diagnozę cywilizacji zachodniej, odnajduje praprzyczyny sposobu myślenia, reagowania, postrzegania świata, które czynią nas nieszczęśliwymi, a świat bylejakim... I wskazuje receptę. Jakość.

Książka początkowo trochę mnie zmęczyła. Do tego stopnia, że po przeczytaniu 2/3 odłożyłam ją na półkę na późniejsze (nie)przeczytanie. Ale ostatnio choroba uwięziła mnie w domu i zabrałam się za zaległości. I dobrze. Ta książka rzeczywiście ma moc zmieniania życia. Bądźcie jednak cierpliwi. Olśnienie przychodzi w 3/4 jej objętości. Autor stawia diagnozę cywilizacji...

Robert M. Prising zabiera czytelnika w autobiograficzną podróż motocyklem. Wyprawa ma dwojaki charakter, jest pełną przygód eskapadą, na którą autor wybrał się z synem oraz z najbliższymi przyjaciółmi, jak również pełną przemyśleń wewnętrzną podróżą w poszukiwaniu Jakości życia.
Pirsing w ciekawy, a jednocześnie łatwy sposób tłumaczy skomplikowane zagadnienia filozoficzne na przykładzie konserwacji i naprawy motocykla podczas swojej wyprawy. Opisuje relacje ze swoim synem oraz z przyjaciółmi w perspektywie filozoficznej rozprawy.
Polecam tę pozycję na długie wczesnowiosenne wieczory.

Robert M. Prising zabiera czytelnika w autobiograficzną podróż motocyklem. Wyprawa ma dwojaki charakter, jest pełną przygód eskapadą, na którą autor wybrał się z synem oraz z najbliższymi przyjaciółmi, jak również pełną przemyśleń wewnętrzną podróżą w poszukiwaniu Jakości życia.
Pirsing w ciekawy, a jednocześnie łatwy sposób tłumaczy skomplikowane zagadnienia filozoficzne...

Autobiograficzna. Autora, który doświadczył leczenia w psychiatryku elektrowstrząsami. Filozofa, który próbuje wprowadzić do filozofii całkowicie nowe, kluczowe (jego zdaniem) pojęcie.
Bardzo amerykańska (ze wszystkimi wadami). Nieco anachroniczna dziś. Skonstruowana przaśnie (w historię wyprawy motocyklowej powtykane retrospekcje).
Ale na swój sposób spójna. Studium popadania w chorobę psychiczną ciekawe. Uwagi na temat zmagań z techniką zabawne i trafne. Spojrzenie na filozofów antycznych przez pryzmat nowej kategorii - intrtesujące.
To był w swoim czasie wielki hicior w Ameryce. Dziś co prawda d... nie urywa, ale warto znać.

Autobiograficzna. Autora, który doświadczył leczenia w psychiatryku elektrowstrząsami. Filozofa, który próbuje wprowadzić do filozofii całkowicie nowe, kluczowe (jego zdaniem) pojęcie.
Bardzo amerykańska (ze wszystkimi wadami). Nieco anachroniczna dziś. Skonstruowana przaśnie (w historię wyprawy motocyklowej powtykane retrospekcje).
Ale na swój sposób spójna. Studium...

Z pewnością z własnej woli nie sięgnęłabym po nią, ale siła wyższa DKK.
Dla mnie ta pozycja była niezwykle trudna do czytania i pojmowania. Niestety nie zainteresowała mnie też pod względem filozoficzno - poznawczym, tym bardziej jest mi przykro, że jak to głosi napis na okładce, zainspirowała ona rzesze czytelników do zmiany swojego życia. Widocznie za wysoki poziom na moje możliwości percepcji.

To książka autobiograficzna o szerokim spektrum tematycznym, przede wszystkim zaś o relacji ojca z synem, o podróży przez Stany Zjednoczone Ameryki po drogach mało uczęszczanych, o środku transportu czyli motocyklu i o znajomych-towarzyszach podróży. O filozofii, pojęciu Jakości, o chorobie głównego bohatera, czyli schizofrenii i o drugiej tożsamości zwanej Fajdrosem.

Uważny i zainteresowany czytelnik pozna sztukę przygotowywania do podróży motocyklem, począwszy od dokładnego pakowania niezbędnych rzeczy, poprzez poznanie obsługi pojazdu i zaplanowanie trasy. Usłyszy także o różnorodnym podejściu do powyższego przez innych uczestników wyprawy.
Skorzysta ze szczegółowych opisów mijanych miejsc, widoków i spotkanych ludzi.
Może skorzysta też z rozważań filozoficznych o naturze człowieka, specyfice edukacji i jej ułomnościach, o połączeniach sztuki z techniką, przyswoi szeroko rozumianą wartość Jakości w życiu.
Cierpliwy czytelnik dowie się jak ułożyły się relacje ojca i syna i co owa podróż przyniosła każdemu z nich. Być może dotrwa do zakończenia, co może okazać się ciekawe.

To książka dla uważnych, cierpliwych, poszukujących, filozofujących, słowem pojmujących tok rozumowania autora.
To niełatwa książka o niełatwych losach człowieka, niemniej może być interesująca.
Tak na koniec, osobiście zastanawiało mnie, czy autor, chory na bardzo poważną chorobę, nie miał obaw przed podróżowaniem z dzieckiem. Kim była kobieta, która pozwoliła na taką podróż syna i jego nieobliczalnego ojca.

Z pewnością z własnej woli nie sięgnęłabym po nią, ale siła wyższa DKK.
Dla mnie ta pozycja była niezwykle trudna do czytania i pojmowania. Niestety nie zainteresowała mnie też pod względem filozoficzno - poznawczym, tym bardziej jest mi przykro, że jak to głosi napis na okładce, zainspirowała ona rzesze czytelników do zmiany swojego życia. Widocznie za wysoki poziom na...