🎲 Zabierając się za „Wybranego” miałam niewielkie oczekiwania – ta książka wpadła mi w ręce przypadkiem, więc liczyłam jedynie na to, że będzie „w porządku” jednak dzieło Tarana Matharu pozytywnie mnie zaskoczyło i zapewne gdybym była trochę młodsza oraz miała etap na książki typowo dla nastolatków, to ta skradłaby moje serce, jednak przechodząc do samej recenzji;

🎲 Postacie w tej książce mnie niezbyt porwały i gdybym miała wskazać jej najsłabszy punkt, to byłoby to chyba to. Charaktery pierwszo- i drugoplanowych nieprzypadły mi do gustu. Na początku sam główny bohater – Cade Carter mnie delikatnie irytował, kiedy był niczym encyklopedia pełna historycznych ciekawostek i faktów, które nie brzmiały jak coś, co człowiek by wyrecytował z pamięci. Dodatkowo pozostałe postacie są dość płaskie i można ich opisać pozycją, jaką pełnią w grupie, często zlewając się ze sobą.

🎲 Fabuła muszę przyznać, że mi się podobała – prowadzona w lekki sposób, płynąca może odrobinę za szybko, ale na pewno się nie wlecze. Gdyby nie była to „gra” to miałabym zastrzeżenia do tego, że akcja zbyt pędzi, jednak w tej sytuacji jest to zrozumiałe.

🎲 Świat został wykreowany na moje oko w całkiem fajny sposób, jednak sposób jego opisu niezbyt oddziaływał na moją wyobraźnię, a fragmenty cytowane jak z encyklopedii w tym nie pomagały. Jednak na pewno plusem jest to, jak wiele na pozór kompletnie różnych elementów autor włożył w jedno miejsce i dograł tak, że do siebie pasowały.

🎲 Co do zakończenia – ostatnie strony podobały mi się najbardziej z całego „Wybranego”, są ciekawym połączeniem tego, czego się można było spodziewać i tego, o czym nawet się nie myślało.

🎲 Podsumowując – moim zdaniem jest to ciekawa książka, ale skierowana bardziej do starszych nastolatków oraz może takich, którzy zaczynają swoją przygodę z czytaniem. Mnie osobiście nie porwała, ale była przyjemną lekturą, choć nie miała w sobie niczego wyjątkowego.

🎲 Zabierając się za „Wybranego” miałam niewielkie oczekiwania – ta książka wpadła mi w ręce przypadkiem, więc liczyłam jedynie na to, że będzie „w porządku” jednak dzieło Tarana Matharu pozytywnie mnie zaskoczyło i zapewne gdybym była trochę młodsza oraz miała etap na książki typowo dla nastolatków, to ta skradłaby moje serce, jednak przechodząc do samej recenzji;

🎲...