Jeśli potencjalnie mógłbym mieć jakikolwiek szacunek do Freuda, chociażby jako prekursora psychoanalizy, to po tym pierwszym spotkaniu rozwiały się na to wszelkie szanse. Freud niczym Kolumb: chciał odkryć coś prostego, ale przypadkiem trafił na zupełnie „Nowy świat”, w który wkroczył z mapą sporządzoną jeszcze w domu przed wyruszeniem w podróż. Że nie pasuje? Kto by się tam przejmował.

Dzięki Bogu, że swoją przygodę z psychoanalizą zacząłem od psychologii analitycznej Junga, bo gdybym zaczął od tych wynaturzeń Freuda, to bym się daleko odbił i ciężko byłoby mnie nakłonić, do ponownej próby.

Sama treść zbyt rozwleczona i topornie jednostronna. Obleśny redukcjonizm i prezentowanie jeszcze niesprawdzonych hipotez jako o-c-z-y-w-i-s-t-y-c-h oczywistości. Zaczyna się dość rozsądnie od „nieświadomego”, ale szybko atmosfera robi się dziwna i naciągana już przy „pomyłkach” (freudowskich), przy snach od naciągania zaczyna trzeszczeć (to już chyba senniki mają więcej sensu), aż przy seksualności rozpęka żenadą i kretyństwem. Chwała fallusowi w waginie! Wszystko co istnieje, od tego pochodzi! Wszystko jest imitacją narządów rodnych! Stosunek analny? Wiadomo: odbyt zastępuje waginę. Pocałunek? Wiadomo: jedne usta to męski członek, a drugie usta to srom (tak, pocałunek to akt perwersji XD). Dziecko ssie pierś matki? Zgadliście: imitacja stosunku. XD XD XD

Dość! Dość!

Cokolwiek można tu znaleźć wartego uwagi, nie jest warte wysiłku. „Wstęp do psychoanalizy” ma wartość wyłącznie historyczną. Co do samej psychoanalizy, lepiej poczytać dalszych kontynuatorów.

Właściwie nie żałuję lektury, bo postać Freuda jest ikoniczna, a miałem okazję przekonać się osobiście o jego „zasługach”. Jung na jego tle wydał mi się jeszcze większym tytanem i odtąd zamierzam pouczać każdego, kto bezmyślnie rzuci hasłem: „Jung był uczniem Freuda”. Freud do pięt mu nie dorastał.

Jeśli potencjalnie mógłbym mieć jakikolwiek szacunek do Freuda, chociażby jako prekursora psychoanalizy, to po tym pierwszym spotkaniu rozwiały się na to wszelkie szanse. Freud niczym Kolumb: chciał odkryć coś prostego, ale przypadkiem trafił na zupełnie „Nowy świat”, w który wkroczył z mapą sporządzoną jeszcze w domu przed wyruszeniem w podróż. Że nie pasuje? Kto by się...