Skończyłem czytać trylogię Czas żelaza, która bardzo mi się spodobała, więc zabrałem się od razu do czytania następnej serii Watsona. Myślałem, że ciężko będzie się oderwać autorowi i wymyśleć coś oryginalnego, ale udało się znakomicie. O ile Czas żelaza ociekał czarnym humorem, to ta książka jest przezabawna. W poprzedniej serii bardziej Watson opierał się na historii rzymskiej inwazji na Brytanie, to praktycznie w tym cyklu, nic nie wiemy co się działo w tamtych czasach, więc jest jazda bez trzymanki i ogromna wyobraźnia autora, od tradycji, wierzeń, magii po plemiona i
nazwy (jedni np. są wychowani w przeświadczeniu, że im więcej przeklinają tym bardziej okazują męstwo).
Więcej tutaj fantastyki, świetnie wykreowane postacie bohaterów ale taż postaci drugoplanowych. Książka wciąga od początku i ciężko się oderwać, wartka akcja i ten humor,
chociaż tak jak w Czasie żelaza nie brakuje brutalności i trup pada często i jest krwawo, ciężko przestać dobrze się bawić i śmiać, z rozterek życiowych głównych bohaterów, ich nieporadności, pecha i niespełnionej miłóści.

Skończyłem czytać trylogię Czas żelaza, która bardzo mi się spodobała, więc zabrałem się od razu do czytania następnej serii Watsona. Myślałem, że ciężko będzie się oderwać autorowi i wymyśleć coś oryginalnego, ale udało się znakomicie. O ile Czas żelaza ociekał czarnym humorem, to ta książka jest przezabawna. W poprzedniej serii bardziej Watson opierał się na historii...