„Magik i złodziejka” zauroczył mnie od pierwszych zdań – do tego stopnia, że musiałam porzucić czytanie pierwszego tomu trylogii, bo wiedziałam, że oczekiwanie na wydanie (wtedy jeszcze nieprzetłumaczonego) ostatniego tomu będzie dla mnie trudne. Jestem już jednak po lekturze wszystkich trzech tomów i, mimo pewnych uproszczeń fabularnych i stylistycznych związanych z tym, że książki te są przeznaczone dla młodszego odbiorcy, bawiłam się przy nich znakomicie :)

Akcja kolejnych powieści rozgrywa się w różnych miastach – kolejno w Helsinkach, Krakowie i Londynie, następują również dość mocne przeskoki czasowe. Autorka prowadzi narrację z perspektywy Miny (w pierwszym i trzecim tomie) oraz Wiktora (w tomie drugim). Co znamienne, prawie w ogóle nie ma tu punktu widzenia Toma, a spowodowane jest to tym, że to właśnie na jego tajemniczej postaci skupia się uwaga pozostałej dwójki bohaterów, a czytelnik odkrywa jego sekrety równocześnie z naszymi młodymi ludźmi.

Tom całkowicie podbił moje serce, a Mina, ze swoim sprytem i niezłomnością, bardzo mi się spodobała. Z dużym zainteresowaniem obserwowałam rozwój i perypetie ich, pozornie niemożliwego, związku, natomiast fabuła całej trylogii jest spójna, przemyślana, bardzo pomysłowa i niecodzienna. Niezmiernie ucieszyło mnie odkrycie, że jest to retelling jednej z najpiękniejszych, ale i najsmutniejszych baśni Hansa Andersena. Magia, wokół której oplecione są losy wszystkich głównych bohaterów, jest wyraźnie wyczuwalna – aż chciałoby się zobaczyć te wszystkie cuda na własne oczy ;)
Bardzo polecam, zwłaszcza młodzieży od 12 roku życia :)

„Magik i złodziejka” zauroczył mnie od pierwszych zdań – do tego stopnia, że musiałam porzucić czytanie pierwszego tomu trylogii, bo wiedziałam, że oczekiwanie na wydanie (wtedy jeszcze nieprzetłumaczonego) ostatniego tomu będzie dla mnie trudne. Jestem już jednak po lekturze wszystkich trzech tomów i, mimo pewnych uproszczeń fabularnych i stylistycznych związanych z tym,...