Jakiś czas temu recenzowałyśmy tom pierwszy niesamowitej książki od Wydawnictwo Dwukropek zatytułowanej „Magik i złodziejka”, a tu proszę…na horyzoncie pojawiła się druga część. I tę część pochłonęłyśmy z prawdziwą przyjemnością. Mimo konkretnych gabarytów zaliczamy ją do książek jedynych swoim rodzaju, o których można mówić i pisać bez końca, głównie dlatego, że po kilku miesiącach od przeczytania fabuła ciągle nam towarzyszy i tkwi gdzieś w zakamarkach pamięci nie pozwalając o sobie zapomnieć. Koniecznie musimy się nić podzielić. „Uczeń kuglarza” jest wprowadzeniem do cyklu i właśnie tam od podszewki poznajemy głównych bohaterów. Ach, co to za znajomość! Co za akcja umiejscowiona w klimatycznym, XIX-wiecznym Krakowie! Co za fabuła wbijająca w fotel! Wiktor Worowski (w pierwszym tomie to tajemniczy profesor, którego postać budzi w czytelniku pewien dystans, ciekawość i całe mnóstwo pytań) ma tutaj kilkanaście lat i wskutek nieszczęśliwego wypadku traci władzę w nogach. Życie ratuje mu Seweryn, wędrowny zegarmistrz i złota rączka i to właśnie on jest przypadkowym świadkiem wydarzeń pewnego nocnego wybuchu, podczas którego zmieni się życie wszystkich. Świat niepełnosprawnego chłopca nabiera sensu dzięki pojawieniu się Toma, postaci niezwykłej pod każdym względem. Nagle okazuje się, że osoba przykuta do wózka może przeżyć przygody, których pozazdrościłby niejeden. Trójka przyjaciół (właściwie czwórka, bo przecież jest jeszcze Zosia) robi wszystko, aby strzec tajemnicy Toma przy okazji odkrywa sekrety pewnego krakowskiego arystokraty. Czy młodym ludziom uda się uratować Toma? I czy przyjaźń łącząca od lat Wiktora i Zosię przetrwa w zetknięciu z ogromem tajemnic? Niebanalna fabuła, akcja, od której nie można się oderwać, ciekawe, zabawne dialogi i bohaterowie trafiający prosto do serca czytelnika oraz idealnie ukazany konflikt dobra ze złem stawiają tę powieść na piedestale czyniąc ją niesamowitą pod każdym względem. Tempo akcji nie jest zbyt szybkie, jednak dla tej powieści – idealne. Dzieje się wiele, momentów napięcia jest całe mnóstwo, a fantastyka, przygoda, kryminał, tajemnica, zemsta, miłość i magia przeplatają się wzajemnie tworząc w pełni dopracowaną całość, w której nie zmieniłoby się ani litery. Również wydanie przyciąga uwagę; przepiękna, ciemna, twarda okładka, na której wytłoczono złotymi literami tytuł, konkretne rozmiary, mnóstwo tekstu podzielonego na rozdziały i drukowanego standardowej wielkości czcionką przenosi nas w świat, jakiego nie znaliśmy. Polecamy bardzo, bardzo, zwłaszcza nieco starszym czytelnikom. I jak najbardziej dorosłym. Nie
możemy doczekać się kolejnej części!

Jakiś czas temu recenzowałyśmy tom pierwszy niesamowitej książki od Wydawnictwo Dwukropek zatytułowanej „Magik i złodziejka”, a tu proszę…na horyzoncie pojawiła się druga część. I tę część pochłonęłyśmy z prawdziwą przyjemnością. Mimo konkretnych gabarytów zaliczamy ją do książek jedynych swoim rodzaju, o których można mówić i pisać bez końca, głównie dlatego, że po kilku...

„Magik i złodziejka” zauroczył mnie od pierwszych zdań – do tego stopnia, że musiałam porzucić czytanie pierwszego tomu trylogii, bo wiedziałam, że oczekiwanie na wydanie (wtedy jeszcze nieprzetłumaczonego) ostatniego tomu będzie dla mnie trudne. Jestem już jednak po lekturze wszystkich trzech tomów i, mimo pewnych uproszczeń fabularnych i stylistycznych związanych z tym, że książki te są przeznaczone dla młodszego odbiorcy, bawiłam się przy nich znakomicie :)

Akcja kolejnych powieści rozgrywa się w różnych miastach – kolejno w Helsinkach, Krakowie i Londynie, następują również dość mocne przeskoki czasowe. Autorka prowadzi narrację z perspektywy Miny (w pierwszym i trzecim tomie) oraz Wiktora (w tomie drugim). Co znamienne, prawie w ogóle nie ma tu punktu widzenia Toma, a spowodowane jest to tym, że to właśnie na jego tajemniczej postaci skupia się uwaga pozostałej dwójki bohaterów, a czytelnik odkrywa jego sekrety równocześnie z naszymi młodymi ludźmi.

Tom całkowicie podbił moje serce, a Mina, ze swoim sprytem i niezłomnością, bardzo mi się spodobała. Z dużym zainteresowaniem obserwowałam rozwój i perypetie ich, pozornie niemożliwego, związku, natomiast fabuła całej trylogii jest spójna, przemyślana, bardzo pomysłowa i niecodzienna. Niezmiernie ucieszyło mnie odkrycie, że jest to retelling jednej z najpiękniejszych, ale i najsmutniejszych baśni Hansa Andersena. Magia, wokół której oplecione są losy wszystkich głównych bohaterów, jest wyraźnie wyczuwalna – aż chciałoby się zobaczyć te wszystkie cuda na własne oczy ;)
Bardzo polecam, zwłaszcza młodzieży od 12 roku życia :)

„Magik i złodziejka” zauroczył mnie od pierwszych zdań – do tego stopnia, że musiałam porzucić czytanie pierwszego tomu trylogii, bo wiedziałam, że oczekiwanie na wydanie (wtedy jeszcze nieprzetłumaczonego) ostatniego tomu będzie dla mnie trudne. Jestem już jednak po lekturze wszystkich trzech tomów i, mimo pewnych uproszczeń fabularnych i stylistycznych związanych z tym,...

7.5
Rok 1829, Kraków. Piętnastoletni Wiktor Worowski jest załamany po śmierci młodszego brata. Pewnej nocy chłopak przebywa na dachu swojego domu i roztrząsa niedawne wydarzenia. Właśnie wtedy dostrzega coś dziwnego. Wiktor udaje się nad rzekę, aby sprawdzić osobliwą łunę. Niedługo później dochodzi go wybuchu, który zmienia wszystko. Dzięki eksplozji Wiktor poznaje Toma oraz przeżywa równie ekscytujące co niebezpieczne przygody.

"Uczeń kuglarza" to kontynuacja "Magika i złodziejki", którą równocześnie możemy traktować jako wprowadzenie do serii, ponieważ poznajemy w niej historię spotkania Wiktora Worowskiego oraz Toma. Postać Tomasza Aleksandra bardzo polubiłam w pierwszym tomie, natomiast jeżeli chodzi o profesora Worowskiego to nie od początku zapałałam do niego sympatią, natomiast zaintrygował mnie już na starcie. Tym bardziej cieszę się, że autorka zdecydowała się stworzyć powieść, która bliżej przedstawia losy tej dwójki. Poza głównymi bohaterami w "Uczniu kuglarza" spotkamy świetnie wykreowane drugoplanowe postacie takie jak niosący bagaż ciężkich doświadczeń zegarmistrz Seweryn oraz charyzmatyczna Zosia, przyjaciółka Wiktora. Tym co nadaje książce oryginalności jest fabuła, która łączy XIX-wieczny Kraków oraz technologę z odległej przyszłości. Dodatkowo możemy się spodziewać przygody czy elementów związanych z kuglarskimi sztuczkami, ale w książce nie zabraknie również nieco mroczniejszych wątków, które narażą naszych bohaterów na niebezpieczeństwo. Całość daje naprawdę atrakcyje połączenie, które zapewnia świetną rozrywkę. Mam nadzieję, że autorka stworzy kolejne książki o losach bohaterów, z którymi się zżyłam.

7.5
Rok 1829, Kraków. Piętnastoletni Wiktor Worowski jest załamany po śmierci młodszego brata. Pewnej nocy chłopak przebywa na dachu swojego domu i roztrząsa niedawne wydarzenia. Właśnie wtedy dostrzega coś dziwnego. Wiktor udaje się nad rzekę, aby sprawdzić osobliwą łunę. Niedługo później dochodzi go wybuchu, który zmienia wszystko. Dzięki eksplozji Wiktor poznaje Toma...

"Co dzisiaj dowiedzione, kiedyś było wyobrażone." William Blake

Seria, która zdecydowanie ma w sobie coś, co sprawia, że chętnie się w niej zanurzamy. Przyciąga nie tylko sugestywnie odmalowanym klimatem przygody obracającej się w sferze fantastyki, ale również misternie utkaną intrygą, a także bogactwem frapujących postaci. Skierowana do młodzieży, zawiera wiele cennych treści, materiałów do refleksji i kierunków do przemyśleń. Traktuje czytelnika jako partnera do rozmyślań a nie biernego odbiorcę fabuły. Co prawda, w drugim tomie Anniina Mikama stawia bardziej na przygodę w sensacyjnych i kryminalnych barwach niż na rozmyślania, ale i tak podsuwa sporo inspiracji do rozważań. Ponadto, cofając się w czasie w stosunku do pierwszego tomu ("Magik i złodziejka"),zgrabnie i przekonująco pogłębia poznaną wcześniej i obecnie przeżywaną historię. Zwroty akcji nie należą do gwałtownych, jednak noszą tak wyczekiwany potencjał zaskoczenia.

Więcej na: https://bookendorfina.blogspot.com/2022/02/uczen-kuglarza.html

"Co dzisiaj dowiedzione, kiedyś było wyobrażone." William Blake

Seria, która zdecydowanie ma w sobie coś, co sprawia, że chętnie się w niej zanurzamy. Przyciąga nie tylko sugestywnie odmalowanym klimatem przygody obracającej się w sferze fantastyki, ale również misternie utkaną intrygą, a także bogactwem frapujących postaci. Skierowana do młodzieży, zawiera wiele cennych...

"Uczeń kuglarza" to drugi tom powieści Anniiny Mikamy
o magiku Tomie, profesorze Worowskim i ich przyjaciołach,
ale opowiada o czasach wcześniejszych niż tom pierwszy "Magik i złodziejka",
Przed lekturą tego tomu koniecznie trzeba poznać poprzedni.

Tym razem autorka przenosi bohaterów do Krakowa,
do roku 1829 - kiedy Wiktor Worowski był chłopcem.
Dowiadujemy się, w jakich okolicznościach stracił władzę w nogach
i jak poznał Toma - zbuntowanego żołnierza z przyszłości.
Poznajemy jego pierwszego nauczyciela - mistrza wielu zawodów,
ale przede wszystkim zegarmistrza i kuglarza.

Po pierwszej części powieści wiemy już jak to się skończy,
ale pisarka umiejętnie łechce naszą ciekawość od samego początku.

Ta część też ma ponad 500 stron, ale każde zdanie jest tu potrzebne!
Przez pierwszą połowę lektury myślałam, że jest spokojniej i mniej zaskakująco niż poprzednio,
a potem akcja ruszyła z kopyta i ani się obejrzałam, gdy wzruszona zamknęłam tylną okładkę!

"Uczeń kuglarza" to bardzo oryginalna i niesamowita książka!
Znów łączy przeszłość z przyszłością i technikę ze sztuczkami.
Jest tu nieszczęśliwa historia miłosna, jest pierwsze zakochanie,
wielka przyjaźń, wielkie straty, olbrzymia radość życia,
kłamstwa, marzenia, plany, zaufanie i zdrada.
A także złość, strach, wzruszenie.
I zaskoczenie ;-)

Premiera za kilka dni,
a ja już czekam na tom trzeci!


https://bajdocja.blogspot.com/2021/09/uczen-kuglarza.html

"Uczeń kuglarza" to drugi tom powieści Anniiny Mikamy
o magiku Tomie, profesorze Worowskim i ich przyjaciołach,
ale opowiada o czasach wcześniejszych niż tom pierwszy "Magik i złodziejka",
Przed lekturą tego tomu koniecznie trzeba poznać poprzedni.

Tym razem autorka przenosi bohaterów do Krakowa,
do roku 1829 - kiedy Wiktor Worowski był chłopcem.
Dowiadujemy się, w...