GAJE SŁOŃCEM OTULONE

Toskania to jedna z tych krain, które rozbudzają wyobraźnię, a jednocześnie dają poczucie sielkości i swobody. Słoneczna, pełna winnic i oliwnych gajów, pełna urzekających miasteczek i nasycona kulturą. A jaka jest Toskania widziana oczami Elżbiety Sęczykowskiej?

Jacek jest inżynierem, a z zamiłowania obieżyświatem. Kiedy Kinga, przyjaciółka jego żony, przedstawia mu propozycję wyjazdu do Włoch i wyremontowania pałacu, po początkowych wątpliwościach, wyraża zgodę. Perspektywa pracy w Toskanii, pośród bajecznych krajobrazów, wydaje mu się niesamowitą przygodą i okazją do podreperowania domowego budżetu. Wyruszają we trójkę ; Kinga, Jacek i Władek, robotnik z Mazur, na spotkanie z wyzwaniem, które okaże się dla nich solidną szkołą życia... Czy wśród pachnących lawendą łąk intensyfikują się doznania? Jakie przeszkody należy pokonać, by odnaleźć swoje miejsce?

„Toskania. W cieniu Amiaty” to niespotykane połączenie historii obyczajowej z przewodnikiem turystycznym. Sęczykowska w bogaty, bardzo nasycony, sposób przedstawia nam Toskanię – krainę spokoju, piękna i ciszy, ale także mocno osadzoną w historii i kulturze. Piękne są opisy tej krainy. Autorka włożyła wiele serca w to, by ukazać nam fenomen tej krainy. Amiata – majestatyczny, wygasły wulkan, niczym strażnik przeszłości góruje nad okolicą. Jest swoistym drogowskazem i serecem tej okolicy. U jego stóp rozpościera się pachnąca ziołami, gorąca i dająca ukojenie duszy okolica. Toskania, miejsce, w którym można spełnić marzenia, ale także stracić bardzo wiele... Widziana oczami żyjących tam Polaków jest miejscem, które zmieniło ich życie, dało nowe szanse i marzenia, ale także wielekrotnie okrutnie doświadczyło. Pełna aromatów włoskiej kuchni : pachnąca świeżym pieczywem, pastą i oliwkami. Kraina przepysznych win i doskonałych serów. Kraj naznaczony sztuką nawybitniejszych artystów w dziejach – Michała Anioła i Leonardo Da Vinci. Miejsce, gdzie starożytna kultura przenika się ze współczesnością. Być może jedno z ostatnich na świecie miejsc, gdzie lokalna sztuka, kuchnia i historia kultywowane są w maleńkich zakładach rzemieślniczych, ludowej tradycji i ludzkich sercach. Toskania jest miejscem, gdzie można rozpocząć nowe życie lub stracić wszystko... Historia naszych bohaterów pokazuje nam, że nie zawsze jest to kolorowy raj...

Wyjątkowo dobrze czyta się tę książkę. Elżbieta Sęczykowska niczym malarka obdarzona wybitnym wyczuciem smaku pokazuje nam Toskanię prawdziwą. Imponujące opisy przyrody, kuchni i miast pozwalają nam przenieść się tam i chłonąć atmosferę tych miejsc. Bardzo plastycznie napisana książka, która intensywnie rozbudza wyobraźnię. Czujemy to słońce, kamienne uliczki lokalnych miasteczek i kojący chłód muzeów. Cudownie jest to napisane. Niezwykle głęboko i żywo. Wątek obyczajowy nadaje książce ton. Dzięki perypetiom Jacka, Władzia i Kingi możemy wczuć się w klimat włoskiej prowincji. Poznać różnice kulturowe i spojrzeć okiem obserwatora na losy Polaków za granicami państwa. Wplecione w narrację opowieści Jacka dają możliwość zainteresowania się historią włoskiej sztuki. Niestety, tym co mnie przeszkadzało, była postać Kingi : infantylna, naiwna i oderwana od rzeczywistości, której decyzje i życiowe wybory są po prostu irracjonalne. W poszukiwaniu miłości i akceptacji kobieta zatraca własne ja, a kosztem zaspokojenia swoich potrzeb wystawia na ciężką próbę relacje łączące ją z pozostałymi uczestnikami wyprawy. Być może pisarka na skrajnym przykładzie chciała zaprezentować pewne niszczycielskie mechanizmy, jednakże uważam, że mocno przesadziła. Nie przekonuje mnie ta postać i dość mocno działa na nerwy.

„Toskania. W cieniu Amiaty” to idealna powieść dla osób, które kochają podróże, a Toskania jest ich marzeniem. Niespotykanie doskonale przedstawiony klimat i fascynujące opisy. Widoczny jest ogrom serca i radości włożony w tę książkę. Polecam, ponieważ to naprawdę smakowita podróż. Ach i te kulinaria ! Włoskie wędliny, wyśmienite makarony i pachnące obłędnie pieczywo. Autorka tak sugestywnie opowiada, że wręcz czujemy te smaki i aromat. Toskania oczami Sęczykowskiej to kraina piękna, ale i niepozbawiona wad. Miejsce, które rozbudza zmysły i na pewno lektura tej książki może stanowić przyczynek do zwiedzenia tej jakże urokliwej krainy. A cień rzucany przez nobliwą Amiatę na pewno da ukojenie strudzonemu wędrowcowi. Diabeł poleca gorąco.

GAJE SŁOŃCEM OTULONE

Toskania to jedna z tych krain, które rozbudzają wyobraźnię, a jednocześnie dają poczucie sielkości i swobody. Słoneczna, pełna winnic i oliwnych gajów, pełna urzekających miasteczek i nasycona kulturą. A jaka jest Toskania widziana oczami Elżbiety Sęczykowskiej?

Jacek jest inżynierem, a z zamiłowania obieżyświatem. Kiedy Kinga, przyjaciółka jego...