Jak na 350 stron, to ta książka jest żałosna. Gdyby ta sama historia zawarta by była w stu stronach, uznałabym ją za dobrą.
Banały sypią się jak cukier z kilogramowej rozerwanej paczki, opisów brak, akcja za akcją, ale nic z żadnej z nich nie wynika. Po prostu nagle, kabum, trzeba kogoś zaciukać i dziwnym trafem często jest to ktoś bliski jednemu z wielu głównych bohaterów. No to rozterki i takie tam, idą, zabijają, obrażenia i te sprawy, a to wszystko jest po prostu...kiepskie. Płaskie. Spodziewałam się rozwinięcia wątku z ojcem Triny, bo można by to było o niebo lepiej poprowadzić, wątek Addie jakiś taki niedorzeczny...oprócz tego niekonsekwencje czasowe...ojciec Triny wg. moich obliczeń powinien żyć co najmniej osiemdziesiąt lat, jeśliby miał to wszystko zrealizować...dużo wątków naciąganych, ostatecznie wyrzuconych gdzieś na bok, bo stały się niepotrzebne. Jakieś tam były nieścisłości jak chodzi o Imogenę, miała umrzeć chyba ze trzy razy, ale nic z tego. Levi jest uroczą postacią, ale jednocześnie jest jakiś taki...mięczakowaty i niezaradny.Wątek Forest też urywa się w pół bez zakończenia połowy spraw...Mam wrażenie, ze autorka celowo odsunęła Jessiego na drugi plan, bo przestał jej być potrzebny, tak samo jak po bitwie ojca Triny z resztą pojawiła go z nikąd, bo akurat jej się tam przydał...
Ech, nie polecam.

Jak na 350 stron, to ta książka jest żałosna. Gdyby ta sama historia zawarta by była w stu stronach, uznałabym ją za dobrą.
Banały sypią się jak cukier z kilogramowej rozerwanej paczki, opisów brak, akcja za akcją, ale nic z żadnej z nich nie wynika. Po prostu nagle, kabum, trzeba kogoś zaciukać i dziwnym trafem często jest to ktoś bliski jednemu z wielu głównych...