Panika

Wpłacasz wpisowe i czekasz... Nie wiesz kiedy, jak i gdzie, będziesz mieć do wykonanie nie jedno zadanie, a ludzie będą po kolei odpadać, bo gdy zaglądasz strachowi w oczy może to mieć różne konsekwencje. Gra "Panika" stała się popularna, bo dzięki niej możesz wygrać duże pieniądze, a sędziowie czuwają, ale niekoniecznie reagują na zasady, bo tu może wydarzyć się wszystko. Ryzykujesz życiem na własne życzenie.

Heather traci swojego ukochanego chłopaka, on wybiera inną, by zwrócić na siebie uwagę postanawia zagrać w Panikę, działa pod wpływem impulsu, chce odreagować, zająć myśli czymś innym, w dodatku jej problemy rodzinne nawarstwiają się i jej celem jest wygranie pieniędzy by móc wyrwać się z miasteczka i zapewnić opiekę siostrze. Podpisuje również pakt ze swoją przyjaciółką by w razie czego podzielić się wygraną. Czy dziewczyny wywiążą się z umowy i będą działać wspólnie?

Nat pragnie sławy i pieniędzy. Wie, że ma wdzięk i czar, a dzięki urodzie może zawojować świat, tylko musi wydostać się z tego miasteczka, bo ta dziura jej tego nie zagwarantuje. Jest cwana i chytra, bo nie dość, że obiecuje pakt Heather to jeszcze angażuje w to wszystko Dodge, myśli, że dzięki jego sile i determinacji mogą zwyciężyć. Czy jednak dotrzymają wspólnych przyrzeczeń?

Dodge zaślepia zemsta, chce wygrać ponieważ jego siostrze przez grę stała się krzywda, jeździ na wózku, nie ma czucia w nogach. Chce utrzeć nosa i wymierzyć karę. Zadurza się w Nat, nie wie jednak, że jest pionkiem i ruchy które wykonuje nie koniecznie są zgodne z jego planem. Czy wyrwie się ze snu i pokona rywali? Czy będzie działał wspólnie z dziewczynami, by uzyskać sukces?

Nie muszę chyba dodawać, że Panika wyzwala w uczestnikach najgorsze instynkty, gdzie zaciera się człowieczeństwo, a na wierz wychodzi zwierzęce zachowanie i chęć przetrwania, nawet za cenę czyjegoś życia, układy, pakty, podchody, kłamstwa i zdrady. Czy w tym świecie może liczyć się przyjaźń? Czy można sobie ufać? Czy można zatracić się dla pieniędzy?

Wpłacasz wpisowe i czekasz... Nie wiesz kiedy, jak i gdzie, będziesz mieć do wykonanie nie jedno zadanie, a ludzie będą po kolei odpadać, bo gdy zaglądasz strachowi w oczy może to mieć różne konsekwencje. Gra "Panika" stała się popularna, bo dzięki niej możesz wygrać duże pieniądze, a sędziowie czuwają, ale niekoniecznie reagują na zasady, bo tu może wydarzyć się wszystko....

Póki co najgorsza książka tej autorki w moich oczach. Ogólnie średnie to wszystko, fabuła, dialogi, bohaterowie, akcja.
Miało być strasznie i z dreszczykiem emocji, a wyszło dość płasko i nudnawo. Każdy jest na swój sposób irytujący i nie rozumiem tej końcówki- dzielmy się dobrem z ludźmi, którzy przyłożyli się do mojej krzywdy. Jestem zdenerwowana.
Ale da się to przeczytać i to dość szybko, więc nie jest tak źle. I okładka bardzooo mi się podoba.

Póki co najgorsza książka tej autorki w moich oczach. Ogólnie średnie to wszystko, fabuła, dialogi, bohaterowie, akcja.
Miało być strasznie i z dreszczykiem emocji, a wyszło dość płasko i nudnawo. Każdy jest na swój sposób irytujący i nie rozumiem tej końcówki- dzielmy się dobrem z ludźmi, którzy przyłożyli się do mojej krzywdy. Jestem zdenerwowana.
Ale da się to...

Panika. Niebezpieczna gra rozpoczynająca się skokiem z klifu. Mimo że gra w Panikę, w której biorą udział chętni spośród rocznika kończącego liceum, w zeszłych latach kończyła się tragicznymi wypadkami, nastolatkowie nie zamierzają jej przerwać. Do czego jeszcze może doprowadzić ta ryzykowna rozgrywka?

Od początku, pomimo młodzieżowej konwencji, uderzyło mnie pewne podobieństwo do "Squid Game". Spodziewałam się raczej dystopii, zbliżonej do serii "Delirium" tej samej autorki lub do "Igrzysk śmierci". Tymczasem historia dotyczy ludzi zdesperowanych, często z trudnych, lub nawet patologicznych rodzin, którzy decydują się zaryzykować swój udział w grze, przyciągnięci ogromną kwotą możliwej wygranej.

Uważam nawet, że motywy bohaterów wypadły tutaj lepiej niż w "Squid Game"! Wynika to z tego, że pobudki głównego bohatera tego serialu były dla mnie bardzo niewiarygodne. Ponadto w "Squid Game" zabrakło mi tego, co pojawiło się tutaj, a więc skupienia się na postaciach sędziujących i na ich pobudkach. Ale wystarczy już tych porównań.

Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie, styl Lauren Oliver po raz kolejny do mnie trafił. Pomimo prostej linii fabularnej, autorka zaserwowała nam kilka zaskakujących rozwiązań. Czuć było ciężar tego, co robią bohaterowie; jak skrajnie nieodpowiedzialne jest ich zachowanie i do czego może doprowadzić. Jednocześnie wiem, że nastolatkowie byliby zdolni do takich rzeczy, więc poza jednym dość dziwnym wątkiem z pewnymi dzikimi zwierzętami, w tę fabułę da się uwierzyć.

Kolejne aspekty, które naprawdę były udane to prostota wątku romantycznego oraz motyw zemsty - okazuje się, że gra w Panikę staje się wygodną okazją do wyrównania pewnych rachunków.

"Panika" okazała się więc dla mnie bardzo udanym, komfortowym powrotem do lubianej autorki.

Panika. Niebezpieczna gra rozpoczynająca się skokiem z klifu. Mimo że gra w Panikę, w której biorą udział chętni spośród rocznika kończącego liceum, w zeszłych latach kończyła się tragicznymi wypadkami, nastolatkowie nie zamierzają jej przerwać. Do czego jeszcze może doprowadzić ta ryzykowna rozgrywka?

Od początku, pomimo młodzieżowej konwencji, uderzyło mnie pewne...

Szybka i przyjemna książka, taka dla chwili relaksu.

Szybka i przyjemna książka, taka dla chwili relaksu.

Fajna książka, prosta fabuła, ale mimo tego w jakiś sposób wciąga - dobra i klimatyczna lektura, kiedy szukamy czegoś lekkiego do poczytania, czegoś, od czego ciężko się oderwać i ciekawi nas co będzie dalej. Fajnie skonstruowane postacie, wzbudza jakieś tam emocje, myślę, że warto przeczytać.

Fajna książka, prosta fabuła, ale mimo tego w jakiś sposób wciąga - dobra i klimatyczna lektura, kiedy szukamy czegoś lekkiego do poczytania, czegoś, od czego ciężko się oderwać i ciekawi nas co będzie dalej. Fajnie skonstruowane postacie, wzbudza jakieś tam emocje, myślę, że warto przeczytać.

Średnie takie... Sam pomysł spoko, ale autorka mogła powiedzieć na o niej więcej. Bohaterowie są nawet spoko opisani, ale szczerze to szybko domyśliłam się kto jest kim. Najbardziej brakuje mi paniki w tej panice i opisania ostatniego etapu trochę jest to olane moim zdaniem. Ale spoko można przeczytać.

Średnie takie... Sam pomysł spoko, ale autorka mogła powiedzieć na o niej więcej. Bohaterowie są nawet spoko opisani, ale szczerze to szybko domyśliłam się kto jest kim. Najbardziej brakuje mi paniki w tej panice i opisania ostatniego etapu trochę jest to olane moim zdaniem. Ale spoko można przeczytać.

Nikt nie wie kto wymyślił Panikę, jednak każdy wie czym ona jest. To niebezpieczna gra, która musi trwać. Pewne jest jedno, wygra tylko jedna osoba. Gra właśnie się zaczęła.

Heather nigdy nie chciała brać udziału w Panice, aż do dnia kiedy coś w niej pękło i postanowiła pokazać byłemu chłopakowi, że ma czego żałować. Jednak Heather miała być tylko kibicem swojej przyjaciółki Nat, której nie podoba się to, że dziewczyna bierze udział. Staje się jej rywalką udając, że są w jednej drużynie. Bishop, przyjaciel obu dziewczyn powtarza Heather, żeby się wycofała. Dochodzi do serii niebezpiecznych wypadków. Jednak co jeśli pobudki dziewczyny się zmieniły i jeśli chce uratować siebie i młodsza siostrę musi wygrać? Jaka cenę trzeba zapłacić w grze?

Nikt nie wie kto wymyślił Panikę, jednak każdy wie czym ona jest. To niebezpieczna gra, która musi trwać. Pewne jest jedno, wygra tylko jedna osoba. Gra właśnie się zaczęła.

Heather nigdy nie chciała brać udziału w Panice, aż do dnia kiedy coś w niej pękło i postanowiła pokazać byłemu chłopakowi, że ma czego żałować. Jednak Heather miała być tylko kibicem swojej...

"Panika" to moje pierwsze zetknięcie z twórczością Lauren Oliver. Czy udane?

Nie ukrywam, że do przeczytania tej powieści przyciągnął mnie opis fabuły. Mamy pogrążone w beznadziei miasteczko, postać dziewczyny, która chce się z niego wyrwać oraz motyw rywalizacji. Brzmi ciekawie. I choć przyznam, że pomysł autorka miała nietuzinkowy to wykonanie mogłoby być trochę lepsze.

Heather i Dodge, z perspektywy których toczy się akcja książki, biorą udział w grze nazywanej Paniką, w której do wygrania są pieniądze na lepsze życie. Wszystko fajnie przemyślane tylko dlaczego bohaterowie są mi całkowicie obojętni? Zabrakło przekazu emocji. Mam wrażenie, że autorka skupiła się na samej fabule pomijając przy tym uczucia, emocje.

Co do samej treści to spodziewałam się czegoś bardziej wciągającego i zaskakującego. Bez trudu mogłam oderwać się od książki i zamknąć ją na wiele dni.

To co mi się podobało to bogate słownictwo L. Oliver, która w bardzo poetycki sposób tworzyła opisy przyrody. Książkę czytało się przyjemnie pod względem językowym. Doceniam autorkę również za konstrukcję dialogów.

Podsumowując, „Panika” według mnie to przeciętna młodzieżówka, o której łatwo się zapomina. Nie zostaje w głowie na dłużej, ale z kolei jest lekką formą oderwania się od rzeczywistości.

"Panika" to moje pierwsze zetknięcie z twórczością Lauren Oliver. Czy udane?

Nie ukrywam, że do przeczytania tej powieści przyciągnął mnie opis fabuły. Mamy pogrążone w beznadziei miasteczko, postać dziewczyny, która chce się z niego wyrwać oraz motyw rywalizacji. Brzmi ciekawie. I choć przyznam, że pomysł autorka miała nietuzinkowy to wykonanie mogłoby być trochę...

Powieść opowiada o uczniach, którzy biorą udzial w niebezpiecznej grze. Uważam, że jest to dobra książka, która zainteresuje osobę w każdym wieku. Lekko napisana, ale nie oklepana. Zaciekawiła mnie od pierwszej strony. Myślę, że dodała mi odwagi do zrobienia rzeczy, których kiedyś się w pewnien sposób bałam. Róbmy coś na co mamy naprawdę ochotę i co spowoduje, że będziemy szczesliwi:)

Powieść opowiada o uczniach, którzy biorą udzial w niebezpiecznej grze. Uważam, że jest to dobra książka, która zainteresuje osobę w każdym wieku. Lekko napisana, ale nie oklepana. Zaciekawiła mnie od pierwszej strony. Myślę, że dodała mi odwagi do zrobienia rzeczy, których kiedyś się w pewnien sposób bałam. Róbmy coś na co mamy naprawdę ochotę i co spowoduje, że będziemy...

Bardzo mnie wciągnęła, chociaż ze względu na pewne zachowania bohaterów i ich postawy a także główny wątek, czyli Panikę (który uważam za najsłabszy i najgłupszy), nie mogłam jej brać na serio i zdarzyło mi się przewrócić oczami w pewnych momentach. Jednak nie jest to najgorsze YA, po jakie można sięgnąć, zakończenia wątków i związane z nimi nauczki, jakie ponoszą bohaterowie uważam za całkiem sprawnie i mądrze zrealizowane. Spodziewałam się gorszej pozycji po pierwszej połowie, potem było już lepiej :)

Bardzo mnie wciągnęła, chociaż ze względu na pewne zachowania bohaterów i ich postawy a także główny wątek, czyli Panikę (który uważam za najsłabszy i najgłupszy), nie mogłam jej brać na serio i zdarzyło mi się przewrócić oczami w pewnych momentach. Jednak nie jest to najgorsze YA, po jakie można sięgnąć, zakończenia wątków i związane z nimi nauczki, jakie ponoszą...