" — Skąd mam wiedzieć że mogę ci ufać? - spytała wreszcie.
— O to właśnie chodzi w zaufaniu. - Rozgryzł kostkę lodu. — Nigdy nie masz pewności."

🌻 Małe miasteczko, parne lato, grupa przyjaciół, brak nadziei na przyszłość oraz niebezpieczna gra - Panika 🌻

Tę książkę znam od bardzo dawna, postanowiłam przeczytać ją znów i kolejny raz bawiłam się wspaniale. Uwielbiam książki w tym stylu. Troszeczkę przypomina Igrzyska Śmierci, ale z drugiej strony jest bardziej przyziemna. Samym klimatem miasteczka kojarzy mi się z serialem "Ostre przedmioty".

"Panika" to młodzieżówka opowiadająca o grupce przyjaciół, którzy biorą udział w corocznej grze, a jej stawką jest olbrzymia suma pieniędzy. Gra jest ściśle ukrywana przed władzami miasta i kontrolowana przez anonimowych sędziów, a sam udział w niej może być podstawą do aresztowania.

Uwielbiam tę książkę, pewnie też dlatego, że mam do niej ogromny sentyment. Fabuła mnie pochłonęła za pierwszym jak i za drugim czytaniem oraz trzymała w napięciu do samego końca. Na przestrzeni lat jednak widzę, że nie jest ona idealna i ma swoje niedociągnięcia. Boli mnie serce, że niektóre wątki nie zostały w pełni wyjaśnione..., a końcówka pozostawiła mnie z głosem w głowie "ale jak to? to tyle?".

Mimo to strasznie spodobał mi się pomysł z grą i zaintrygowały mnie historie bohaterów, którzy łatwo w życiu nie mieli i co chwilę dopadały ich kłopoty.

" — Skąd mam wiedzieć że mogę ci ufać? - spytała wreszcie.
— O to właśnie chodzi w zaufaniu. - Rozgryzł kostkę lodu. — Nigdy nie masz pewności."

🌻 Małe miasteczko, parne lato, grupa przyjaciół, brak nadziei na przyszłość oraz niebezpieczna gra - Panika 🌻

Tę książkę znam od bardzo dawna, postanowiłam przeczytać ją znów i kolejny raz bawiłam się wspaniale. Uwielbiam książki...

121/2023

121/2023

Książka na prawdę w porządku. Co prawda nie czytałam jej z zapartym tchem, nie czekałam co będzie następne i nie byłam zbytnio zaskoczona (być może dlatego, że pierw obejrzałam serial),ale bardzo miło się ją czytało. Podobała mi się (mało rozwinięta, niestety) postać Bishopa, choć pod koniec trochę zmarniał. Mam też wrażenie, jakby brakowało kilka ostatnich stron, końcówka napisana w kilku zdaniach, jakby pospiesznie.

Książka na prawdę w porządku. Co prawda nie czytałam jej z zapartym tchem, nie czekałam co będzie następne i nie byłam zbytnio zaskoczona (być może dlatego, że pierw obejrzałam serial),ale bardzo miło się ją czytało. Podobała mi się (mało rozwinięta, niestety) postać Bishopa, choć pod koniec trochę zmarniał. Mam też wrażenie, jakby brakowało kilka ostatnich stron, końcówka...

"Panika" czyli o zmarnowanym potencjale.
Lubię Lauren Oliver, ma fajne pomysły i lekkie pióro. Jednak tym razem coś poszło nie tak.
Pomysł na "Panikę" był dobry, jednak jego wykonanie pozostawiało wiele do życzenia. Główni bohaterzy, których ciężko polubić, podejmujący słabo uzasadnione i skrajnie głupie decyzje. Może gdyby autorka skupiła się na jednej z tych postaci i rozwinęła ją skrupulatnie i sensownie, zamiast traktować wszystkich po łebkach książka miałaby szansę być bardzo dobra. Niestety wyszedł bardzo przeciętny średniak.
"Panika" ani mnie nie porwała, ani nie przywołała ciarek na skórze, raczej znużenie i myśl, ile zostało do końca. Czasem miałam wrażenie, że sama autorka męczyła się pisząc tą książkę.
Wielka szkoda.

"Panika" czyli o zmarnowanym potencjale.
Lubię Lauren Oliver, ma fajne pomysły i lekkie pióro. Jednak tym razem coś poszło nie tak.
Pomysł na "Panikę" był dobry, jednak jego wykonanie pozostawiało wiele do życzenia. Główni bohaterzy, których ciężko polubić, podejmujący słabo uzasadnione i skrajnie głupie decyzje. Może gdyby autorka skupiła się na jednej z tych postaci i...

Wpłacasz wpisowe i czekasz... Nie wiesz kiedy, jak i gdzie, będziesz mieć do wykonanie nie jedno zadanie, a ludzie będą po kolei odpadać, bo gdy zaglądasz strachowi w oczy może to mieć różne konsekwencje. Gra "Panika" stała się popularna, bo dzięki niej możesz wygrać duże pieniądze, a sędziowie czuwają, ale niekoniecznie reagują na zasady, bo tu może wydarzyć się wszystko. Ryzykujesz życiem na własne życzenie.

Heather traci swojego ukochanego chłopaka, on wybiera inną, by zwrócić na siebie uwagę postanawia zagrać w Panikę, działa pod wpływem impulsu, chce odreagować, zająć myśli czymś innym, w dodatku jej problemy rodzinne nawarstwiają się i jej celem jest wygranie pieniędzy by móc wyrwać się z miasteczka i zapewnić opiekę siostrze. Podpisuje również pakt ze swoją przyjaciółką by w razie czego podzielić się wygraną. Czy dziewczyny wywiążą się z umowy i będą działać wspólnie?

Nat pragnie sławy i pieniędzy. Wie, że ma wdzięk i czar, a dzięki urodzie może zawojować świat, tylko musi wydostać się z tego miasteczka, bo ta dziura jej tego nie zagwarantuje. Jest cwana i chytra, bo nie dość, że obiecuje pakt Heather to jeszcze angażuje w to wszystko Dodge, myśli, że dzięki jego sile i determinacji mogą zwyciężyć. Czy jednak dotrzymają wspólnych przyrzeczeń?

Dodge zaślepia zemsta, chce wygrać ponieważ jego siostrze przez grę stała się krzywda, jeździ na wózku, nie ma czucia w nogach. Chce utrzeć nosa i wymierzyć karę. Zadurza się w Nat, nie wie jednak, że jest pionkiem i ruchy które wykonuje nie koniecznie są zgodne z jego planem. Czy wyrwie się ze snu i pokona rywali? Czy będzie działał wspólnie z dziewczynami, by uzyskać sukces?

Nie muszę chyba dodawać, że Panika wyzwala w uczestnikach najgorsze instynkty, gdzie zaciera się człowieczeństwo, a na wierz wychodzi zwierzęce zachowanie i chęć przetrwania, nawet za cenę czyjegoś życia, układy, pakty, podchody, kłamstwa i zdrady. Czy w tym świecie może liczyć się przyjaźń? Czy można sobie ufać? Czy można zatracić się dla pieniędzy?

Wpłacasz wpisowe i czekasz... Nie wiesz kiedy, jak i gdzie, będziesz mieć do wykonanie nie jedno zadanie, a ludzie będą po kolei odpadać, bo gdy zaglądasz strachowi w oczy może to mieć różne konsekwencje. Gra "Panika" stała się popularna, bo dzięki niej możesz wygrać duże pieniądze, a sędziowie czuwają, ale niekoniecznie reagują na zasady, bo tu może wydarzyć się wszystko....

Póki co najgorsza książka tej autorki w moich oczach. Ogólnie średnie to wszystko, fabuła, dialogi, bohaterowie, akcja.
Miało być strasznie i z dreszczykiem emocji, a wyszło dość płasko i nudnawo. Każdy jest na swój sposób irytujący i nie rozumiem tej końcówki- dzielmy się dobrem z ludźmi, którzy przyłożyli się do mojej krzywdy. Jestem zdenerwowana.
Ale da się to przeczytać i to dość szybko, więc nie jest tak źle. I okładka bardzooo mi się podoba.

Póki co najgorsza książka tej autorki w moich oczach. Ogólnie średnie to wszystko, fabuła, dialogi, bohaterowie, akcja.
Miało być strasznie i z dreszczykiem emocji, a wyszło dość płasko i nudnawo. Każdy jest na swój sposób irytujący i nie rozumiem tej końcówki- dzielmy się dobrem z ludźmi, którzy przyłożyli się do mojej krzywdy. Jestem zdenerwowana.
Ale da się to...

Panika. Niebezpieczna gra rozpoczynająca się skokiem z klifu. Mimo że gra w Panikę, w której biorą udział chętni spośród rocznika kończącego liceum, w zeszłych latach kończyła się tragicznymi wypadkami, nastolatkowie nie zamierzają jej przerwać. Do czego jeszcze może doprowadzić ta ryzykowna rozgrywka?

Od początku, pomimo młodzieżowej konwencji, uderzyło mnie pewne podobieństwo do "Squid Game". Spodziewałam się raczej dystopii, zbliżonej do serii "Delirium" tej samej autorki lub do "Igrzysk śmierci". Tymczasem historia dotyczy ludzi zdesperowanych, często z trudnych, lub nawet patologicznych rodzin, którzy decydują się zaryzykować swój udział w grze, przyciągnięci ogromną kwotą możliwej wygranej.

Uważam nawet, że motywy bohaterów wypadły tutaj lepiej niż w "Squid Game"! Wynika to z tego, że pobudki głównego bohatera tego serialu były dla mnie bardzo niewiarygodne. Ponadto w "Squid Game" zabrakło mi tego, co pojawiło się tutaj, a więc skupienia się na postaciach sędziujących i na ich pobudkach. Ale wystarczy już tych porównań.

Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie, styl Lauren Oliver po raz kolejny do mnie trafił. Pomimo prostej linii fabularnej, autorka zaserwowała nam kilka zaskakujących rozwiązań. Czuć było ciężar tego, co robią bohaterowie; jak skrajnie nieodpowiedzialne jest ich zachowanie i do czego może doprowadzić. Jednocześnie wiem, że nastolatkowie byliby zdolni do takich rzeczy, więc poza jednym dość dziwnym wątkiem z pewnymi dzikimi zwierzętami, w tę fabułę da się uwierzyć.

Kolejne aspekty, które naprawdę były udane to prostota wątku romantycznego oraz motyw zemsty - okazuje się, że gra w Panikę staje się wygodną okazją do wyrównania pewnych rachunków.

"Panika" okazała się więc dla mnie bardzo udanym, komfortowym powrotem do lubianej autorki.

Panika. Niebezpieczna gra rozpoczynająca się skokiem z klifu. Mimo że gra w Panikę, w której biorą udział chętni spośród rocznika kończącego liceum, w zeszłych latach kończyła się tragicznymi wypadkami, nastolatkowie nie zamierzają jej przerwać. Do czego jeszcze może doprowadzić ta ryzykowna rozgrywka?

Od początku, pomimo młodzieżowej konwencji, uderzyło mnie pewne...

Szybka i przyjemna książka, taka dla chwili relaksu.

Szybka i przyjemna książka, taka dla chwili relaksu.

Fajna książka, prosta fabuła, ale mimo tego w jakiś sposób wciąga - dobra i klimatyczna lektura, kiedy szukamy czegoś lekkiego do poczytania, czegoś, od czego ciężko się oderwać i ciekawi nas co będzie dalej. Fajnie skonstruowane postacie, wzbudza jakieś tam emocje, myślę, że warto przeczytać.

Fajna książka, prosta fabuła, ale mimo tego w jakiś sposób wciąga - dobra i klimatyczna lektura, kiedy szukamy czegoś lekkiego do poczytania, czegoś, od czego ciężko się oderwać i ciekawi nas co będzie dalej. Fajnie skonstruowane postacie, wzbudza jakieś tam emocje, myślę, że warto przeczytać.

Średnie takie... Sam pomysł spoko, ale autorka mogła powiedzieć na o niej więcej. Bohaterowie są nawet spoko opisani, ale szczerze to szybko domyśliłam się kto jest kim. Najbardziej brakuje mi paniki w tej panice i opisania ostatniego etapu trochę jest to olane moim zdaniem. Ale spoko można przeczytać.

Średnie takie... Sam pomysł spoko, ale autorka mogła powiedzieć na o niej więcej. Bohaterowie są nawet spoko opisani, ale szczerze to szybko domyśliłam się kto jest kim. Najbardziej brakuje mi paniki w tej panice i opisania ostatniego etapu trochę jest to olane moim zdaniem. Ale spoko można przeczytać.