Dosłownie połknęłam tę powieść z zapartym tchem. Towarzyszyły mi duże emocje podczas czytania tej książki.
Czytało się bardzo płynnie,przyjemnie.
Cudowną powieść autorka stworzyła warto było po nią sięgnąć.

Dosłownie połknęłam tę powieść z zapartym tchem. Towarzyszyły mi duże emocje podczas czytania tej książki.
Czytało się bardzo płynnie,przyjemnie.
Cudowną powieść autorka stworzyła warto było po nią sięgnąć.

To książka, w której dużą rolę odgrywa motyw przetrwania, wyścigu z czasem, rodziny i poświęcenia się dla drugiej osoby. Jestem pewna, że może spodobać się ona fanom "Igrzysk śmierci", do których idzie odnaleźć tu trochę podobieństw. Subtelne pióro autorki sprawia, że kolejne strony powieści znikają w mig. To lektura kierowana raczej do nastoletniego grona odbiorców, fabuła nie jest zbyt złożona i chwilę zajmuje, żeby na dobre się rozkręciła.

O ile pomysł na Piekielny Wyścig z niesamowitą nagrodą do zgarnięcia nie jest zbyt odkrywczy, o tyle wątek pandor - specjalnych, poniekąd magicznych zwierzątek - jest dosyć ciekawy i fajnie urozmaica fabułę. Akcja dzieje się w różnych miejscach - ocean, góry, pustynia i dżungla, gdzie na uczestników wyścigu czyhają liczne zagrożenia i próby. Pomimo tego, że książka ta nie jest zbyt złożona i wymagająca, miło spędziłam z nią czas. Ale nie da się nie zauważyć pewnych błędów logicznych czy kilku mało rzeczywistych momentów, gdzie np. główna bohaterka zostaje ranna, a mimo to zachowuje się tak, jakby uraz w niczym jej nie przeszkadzał (co w realnym życiu możliwe by nie było).

Kolejnym minusem jest główna bohaterka. Tella jest po prostu irytująca. Jej postawa, podejmowane decyzje i rozterki są momentami strasznie dziecinne, ale to w końcu nastolatka, więc przymknęłam na to trochę oko. Do tego mam mieszane uczucia co wątku miłosnego. Trochę schematyczny, trochę nijaki, poniekąd wziął się z niczego. Jak dla mnie, mogłoby go w ogóle nie być. Na szczęście jest on na tyle subtelny, że nie przyćmiewa głównej fabuły.

Chętnie przeczytam drugi tom, aby poznać zakończenie całej historii, ale nie sądzę, żebym kiedyś miała wrócić do tej serii. 

To książka, w której dużą rolę odgrywa motyw przetrwania, wyścigu z czasem, rodziny i poświęcenia się dla drugiej osoby. Jestem pewna, że może spodobać się ona fanom "Igrzysk śmierci", do których idzie odnaleźć tu trochę podobieństw. Subtelne pióro autorki sprawia, że kolejne strony powieści znikają w mig. To lektura kierowana raczej do nastoletniego grona odbiorców, fabuła...

📖🐲
DNF 14 str. !!!!
No powiem Wam, że to chyba mój rekord, ale nie zdzierżę tej bohaterki ani sekundy dłużej. Tella jest wg mnie ciężką idiotką i mam ochotę ja trzepnąć z liścia. Jak można ładować do książki dla młodzieży tyle toksycznych bzdur na temat dbania o wygląd? Trzy strony na temat fryzury, ze spojlerów wiem, że laska przed wyścigiem, w którym chodzi o życie jej brata, robi sobie najpierw makijaż i dobiera ciuszki, żeby wyglądać na wysportowaną, a potem jakoś to przecież będzie. Przepraszam, ale czy można być już bardziej pustym i zwyczajnie głupim? Snując taką opowieść, autorka podkreśla, że młode dziewczyny muszą zawsze wyglądać, a nie być albo robić. Że wygląd to absolutnie najważniejsza sprawa w Twoim życiu. Ja się sprzeciwiam takiemu podejściu, bo to absolutnie ryje psychikę młodych dziewczyn porównujących się potem z glonojadami z Instagrama z rzęsami z futerka norek (tak, te "lepsze", naturalnie wyglądające rzęsy robi się, obdzierając norki ze skóry). Dlatego ja mówię stanowcze NIE I przestrzegam przed dawaniem takich głupot do czytania dorastającym dziewczynom. Wygląd to tylko element Waszego ja, a nie jego esencja.

📖🐲
DNF 14 str. !!!!
No powiem Wam, że to chyba mój rekord, ale nie zdzierżę tej bohaterki ani sekundy dłużej. Tella jest wg mnie ciężką idiotką i mam ochotę ja trzepnąć z liścia. Jak można ładować do książki dla młodzieży tyle toksycznych bzdur na temat dbania o wygląd? Trzy strony na temat fryzury, ze spojlerów wiem, że laska przed wyścigiem, w którym chodzi o życie jej...

Ciekawy pomysł, ale to tyle. Sporo niekonsekwencji, co mementami wyjątkowo drażni.

Ciekawy pomysł, ale to tyle. Sporo niekonsekwencji, co mementami wyjątkowo drażni.

Zdecydowanie lepsza wersja igrzysk śmierci. Choć fabuła mniej skomplikowana, to zdecydowanie lepiej bawiłam się przy tej pozycji. Główna bohaterka skradła moje serce (no może pomijając jej zamiłowanie do swojego wyglądu :P)

Zdecydowanie lepsza wersja igrzysk śmierci. Choć fabuła mniej skomplikowana, to zdecydowanie lepiej bawiłam się przy tej pozycji. Główna bohaterka skradła moje serce (no może pomijając jej zamiłowanie do swojego wyglądu :P)

długo się rozwijała fabuła, ale wciągęła mnie ta historia. Polecam,
Przypomina igrzyska śmierci

długo się rozwijała fabuła, ale wciągęła mnie ta historia. Polecam,
Przypomina igrzyska śmierci

Książka bardzo fajna - Bardzo przypomina swoją treścią igrzyska śmierci

Książka bardzo fajna - Bardzo przypomina swoją treścią igrzyska śmierci

Według mnie książka schematyczna. Wątek miłosny - zaczyna się od nienawiści do miłości. Praktycznie nie ma opisane co się z tą relacją działo w międzyczasie, jak to się stało. Cały ten wątek jest mega oklepany, autorka chyba usiłowała wpleść tu wątek z romansu. Cóż, nie wyszło. Relacje z innymi - Tella nienawidziła Harper, Guy nienawidził Telli? To był jedyny raz, kiedy to zostało stwierdzone. Przez całą książkę tego nie okazywali, nawet na samym początku. Urazy - No kurde, dwa razy skręciła sobie kostkę w ciągu całej książki. I co? Tylko stwierdzenie faktu. Bohaterka zachowywała się jak gdyby nigdy nic, nawet nie utykała. Była w stanie biec i wspinać się mając do tego jeszcze otwartą ranę brzucha. Nikt jej nawet tego nie opatrzył. I pytam się co z tą krwią. Na początku pomyślałam, że ma hemofobię, ale ta krew raz przeszkadza, raz nie. Przeszkadzało mi również jaką beksą była, ale to już tylko indywidualne odczucie. Ogółem fabuła dość oklepana

Według mnie książka schematyczna. Wątek miłosny - zaczyna się od nienawiści do miłości. Praktycznie nie ma opisane co się z tą relacją działo w międzyczasie, jak to się stało. Cały ten wątek jest mega oklepany, autorka chyba usiłowała wpleść tu wątek z romansu. Cóż, nie wyszło. Relacje z innymi - Tella nienawidziła Harper, Guy nienawidził Telli? To był jedyny raz, kiedy to...

Osobiście jestem zachwycona, uwielbiam takie historie i nie rozumiem negatywnych komentarzy, no ale cóż, każdy z nas szuka i oczekuje czegoś innego od książki, ja dostałam to na co liczyłam.

Osobiście jestem zachwycona, uwielbiam takie historie i nie rozumiem negatywnych komentarzy, no ale cóż, każdy z nas szuka i oczekuje czegoś innego od książki, ja dostałam to na co liczyłam.

To miała być przyjemna, odmóżdżająca lektura – okazała się bardzo odmóżdżająca, ale nie bardzo przyjemna. Tania podróbka „Igrzysk śmierci” z nielogiczną fabułą i denerwującymi bohaterami. Nasza główna bohaterka jest niby taka dzielna i rezolutna, a wciąż myśli tylko o kosmetykach, włosach i tym, jak wypada w oczach miejscowego przystojniaka. Romans – bo to chyba jasne, że romans się rozwija – toczy się według straszliwie irytującego schematu: chłop bez żadnego powodu pomaga dziewczynie od pierwszej strony, w zasadzie za rączkę ją prowadzi, a ona wcale tego nie zauważa i bez wyjaśnienia stwierdza, że ten ma „twarz seryjnego zabójcy”, po czym zaczyna adorować jego muskuły i kamienne oblicze. Och, ci pozorni twardziele o nieruchomej twarzy, dramatycznej historii i ogromnych pokładach czułości. Miało być wzruszające i dramatyczne – wyszło miałkie i bez sensu. Ale doczytałam do końca bez wielkiego bólu (prócz bólu żenady) więc za to uczciwe trzy.

To miała być przyjemna, odmóżdżająca lektura – okazała się bardzo odmóżdżająca, ale nie bardzo przyjemna. Tania podróbka „Igrzysk śmierci” z nielogiczną fabułą i denerwującymi bohaterami. Nasza główna bohaterka jest niby taka dzielna i rezolutna, a wciąż myśli tylko o kosmetykach, włosach i tym, jak wypada w oczach miejscowego przystojniaka. Romans – bo to chyba jasne, że...