Złe dziewczyny nie umierają

To jedna z tego typu serii książek, której nie mam zamiaru kontynuować. Nie ma tragedii, ale jak na horror młodzieżowy, to za wiele się tutaj nie działo. Brakowało mi czegoś takiego, co rzuciłoby mną o ścianę z wrażenia. Myślę też, że wątek romantyczny akurat tutaj jest całkowicie zbędny i też raczej tego typu sceny nie miały żadnego znaczenia w stosunku do tematu całej opowieści. Przyznam, że pierwsze pięćdziesiąt stron jest mocno infantylne i bezosobowe. Myślałam, że to będzie całkowita porażka, ale poniekąd COKOLWIEK się działo. Główny zarzut to właśnie zbyt mało adrenaliny podczas czytania. Nie czułam nic takiego w stylu: nie mogę się oderwać, muszę czytać dalej. Tu zwyczajnie były mi obojętne losy bohaterki, która oczywiście musiała być opisana schematycznie jako prawdziwa buntowniczka.

To jedna z tego typu serii książek, której nie mam zamiaru kontynuować. Nie ma tragedii, ale jak na horror młodzieżowy, to za wiele się tutaj nie działo. Brakowało mi czegoś takiego, co rzuciłoby mną o ścianę z wrażenia. Myślę też, że wątek romantyczny akurat tutaj jest całkowicie zbędny i też raczej tego typu sceny nie miały żadnego znaczenia w stosunku do tematu całej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wiedziałam, że sięgam po horror młodzieżowy, ale spodziewałam się strachu, przerażenia, a co dostałam taki horror, że w ogóle się nie przestraszyłam. Zero strachu, zwykła przygodówka z elementami fantastycznymi. Alexis jest tak jakoś dziwnie wykreowana. Kolejny minus to fabuła, jest ona taka głupia, że aż żal.
Podsumowując, książka nie warta czytania. Zobaczę jak jest z drugą częścią, ale nie spodziewam się wiele.

Opis :
Alexis ucieka w fotografowanie i trzyma się na uboczu, jak niejedna nastolatka. Nie każdy jest urodzoną cheerleaderką. Zresztą jak się żyje z takimi rodzicami, nie ma w tym nic dziwnego. Młodsza siostra Alexis, trzynastoletnia Kasey, też jest specyficzna, z tym swoim zbzikowaniem na punkcie starych lalek. W sumie życie Alexis, choć trochę wyobcowane, nie odbiega od normy. Tak się przynajmniej wydaje…

Nagle sprawy wymykają się spod kontroli. Staje się jasne, że złowróżbne sygnały to był dopiero przedsmak prawdziwej grozy. Kasey zaczyna się zachowywać jeszcze bardziej niepokojąco niż wcześniej: jej błękitne oczy skrzą czasem zielonym blaskiem, pamięć odmawia jej posłuszeństwa, a słowa… słowa, które wypowiada, są żywcem wyjęte z dawnych epok. Kasey z radosnej kolekcjonerki lalek zmienia się w uosobienie zła. Dziwne rzeczy dzieją się też w domu. Drzwi otwierają się i zamykają, pchane niewidzialną ręką, woda sama się gotuje, klimatyzacja, choć wyłączona, przepełnia całe wnętrze chłodem.

Wiedziałam, że sięgam po horror młodzieżowy, ale spodziewałam się strachu, przerażenia, a co dostałam taki horror, że w ogóle się nie przestraszyłam. Zero strachu, zwykła przygodówka z elementami fantastycznymi. Alexis jest tak jakoś dziwnie wykreowana. Kolejny minus to fabuła, jest ona taka głupia, że aż żal.
Podsumowując, książka nie warta czytania. Zobaczę jak jest z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sięgając po książkę nie wiedziałam, że mam przed sobą horror młodzieżowy. Dość potężnie się zawiodłam. Fabuła jest infantylna, a bohaterowie płytcy i stereotypowi. Prawdopodobnie gdybym była jakieś 15 lat młodsza, książka by miała u mnie wyższą notę.

Sięgając po książkę nie wiedziałam, że mam przed sobą horror młodzieżowy. Dość potężnie się zawiodłam. Fabuła jest infantylna, a bohaterowie płytcy i stereotypowi. Prawdopodobnie gdybym była jakieś 15 lat młodsza, książka by miała u mnie wyższą notę.

Pokaż mimo to

Po raz pierwszy od bardzo dawna brakuje mi słów, by napisać o przeczytanej książce. Wcale nie z powodu jej wyjątkowości i geniuszu autora, wręcz przeciwnie, czegoś równie beznadziejnego nie czytałam już od jakiegoś czasu.
"Złe dziewczyny nie umierają" to koszmar każdego czytelnika obdarzonego inteligencją. To przypadek, z którym często miewa się do czynienia w codziennym życiu, kiedy człowiek da się omamić ładnemu opakowaniu, a pod błyszczącym celofanem znajduje byle g...
Katie Alender nawet nie chciało się wysilać, żeby ogranemu do cna tematowi opętania wymyślić chociażby ciekawszy entourage, nic w tej książce nie jest oryginalne, ciekawe, inne choćby ociupinkę od setek, tysięcy obrazów znanych z kina i literatury. Począwszy od tytułu, po ostatnie zdanie i kropkę wszystko już było. Nic czytelnika nie zaskoczy, nawet trzynastolatek poznając historię sióstr nie poczuje dreszczyku emocji, bo straszniejsze to są nawet niektóre kreskówki. Nie chodzi mi o jakieś epatowanie okrucieństwem, czy przedstawianie zła w sposób trudny do przyjęcia dla młodego czytelnika, ale szanujmy swoją inteligencję. Młodzi ludzie nie są głupi, a kilkunastoletni czytelnik zasługuje na szacunek, tymczasem autorka idzie po najmniejszej linii oporu i wciska nam historię, która ma być po trosze horrorem, powieścią o rodzinie, szkolnym dramatem z pierwszą miłością w tle i historyjką o tym, że młodzieńczy bunt to niesamowicie pozytywna rzecz, a objawia się głównie durnymi akcjami i farbowaniem włosów na różowo. Nie tędy droga, szanowna autorko.
Nie będę się rozpisywać o fabule, bo nie ma o czym, jest tak głupia, że nawet ciężko to streścić, o bohaterach nie da się nic powiedzieć, wystarczy sobie wziąć któregokolwiek z jakiegokolwiek serialu dla młodzieży i pasuje jak ulał. Napisane kiepsko, jeszcze gorzej przetłumaczone, toporne, niegramatyczne, w czytaniu zdania przypominają niepasujące do siebie puzzle, koszmar.
Kiedy napotykam na swojej czytelniczej ścieżce takie "potworki" to zastanawiam się czy naprawdę na całym świecie pisze się i wydaje tak złe książki dla młodych ludzi? Nie ma nic choćby ładnie napisanego, nie wspominając już o jakichś wartościach, które książka w inteligentny sposób próbuje przemycać? Rozumiem, że nie wszystko, co się czyta musi być "arcydziełem", wysmakowanym i nabitym samymi mądrościami, ale nawet od rozrywki trzeba wymagać jakiegoś poziomu. Tutaj poziom jest zerowy.

Po raz pierwszy od bardzo dawna brakuje mi słów, by napisać o przeczytanej książce. Wcale nie z powodu jej wyjątkowości i geniuszu autora, wręcz przeciwnie, czegoś równie beznadziejnego nie czytałam już od jakiegoś czasu.
"Złe dziewczyny nie umierają" to koszmar każdego czytelnika obdarzonego inteligencją. To przypadek, z którym często miewa się do czynienia w codziennym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka dla młodzieży, w której pojawia się motyw demona, opętania, sił nadprzyrodzonych. Na szczęście zostały one przedstawione dość delikatnie, nie drastycznie, w sposób który może zachęcić młodego czytelnika do sięgnięcia po thrillery w przyszłości. Gdyby się głębiej zastanowić, to ma w sobie wiele przesłania dla dzieci, ale i dla rodziców. Pokazuje wiele wątków - szkolne przyjaźnie i antypatie, siostrzaną miłość, przepracowaną matkę i niezbyt zaangażowanego w życie rodziny ojca (który na szczęście się opamiętuje), a także rodzącą się młodzieńczą miłość i chęć (a nawet konieczność!) odkrycia mrocznej tajemnicy.

Książka dla młodzieży, w której pojawia się motyw demona, opętania, sił nadprzyrodzonych. Na szczęście zostały one przedstawione dość delikatnie, nie drastycznie, w sposób który może zachęcić młodego czytelnika do sięgnięcia po thrillery w przyszłości. Gdyby się głębiej zastanowić, to ma w sobie wiele przesłania dla dzieci, ale i dla rodziców. Pokazuje wiele wątków -...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka czekała na swoją kolejkę baaaardzo długo, dostałam ją w prezencie i dobrych parę lat leżała na półce. Biorąc się za nią, byłam bardzo pozytywnie nastawiona, gdyż czytałam o niej bardzo dobre recenzje, ale powiem szczerze, że spodziewałam się czegoś więcej...

Od jakiegoś czasu siostra Alexis - Kasey dość dziwnie się zachowuje... Alexis słyszy jak jej siostra mówi sama do siebie, biega po nocy po domu, a później tego nie pamięta albo zmienia się kolor jej oczu... Próbuje dotrzeć do tego, co się z jej siostrą dzieje i dlaczego tak się dzieje. Dlaczego zły duch wybrał jej siostrę i jaki w swoich działaniach ma cel? Czemu duch nie odszedł a... szuka zemsty?

Jak dla mnie to było trochę takie dość naciągane. Miał to być horror, science fiction ale bez przesady, nagle jedna 15letnia dziewczyna widzi, że coś się złego dzieje i sama idzie ratować świat przed tym demonem, a co! Trzeba przyznać, że książkę bardzo fajnie się czytało dzięki prostemu językowi, którym posługiwali się bohaterowie. Początek był strasznie nudny, ale później się systematycznie wszystko rozkręcało. Niemniej jednak miałam nadzieję na jakoś bardziej rozbudowaną historię a wątek paranormalny był dosłownie znikomy, bardziej to przypominało dramat obyczajowy z życia nastolatki ubarwiony zjawiskami paranormalnymi niż horror. Ale cóż, fajnie szybko się czytało, natomiast fabuła mogłaby być bardziej dopracowana.

Ta książka czekała na swoją kolejkę baaaardzo długo, dostałam ją w prezencie i dobrych parę lat leżała na półce. Biorąc się za nią, byłam bardzo pozytywnie nastawiona, gdyż czytałam o niej bardzo dobre recenzje, ale powiem szczerze, że spodziewałam się czegoś więcej...

Od jakiegoś czasu siostra Alexis - Kasey dość dziwnie się zachowuje... Alexis słyszy jak jej siostra...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Całkiem ciekawa młodzieżówka. Uważam, że młodszym czytelnikom może się bardzo spodobać, a w szczególności zachęcić do sięgania po literaturę grozy w przyszłości. Klimatem bardzo przypominała mi film "Obecność".
Z przyjemnością sięgnę po drugą część, aczkolwiek nie mam pojęcia, czego się po niej spodziewać, bo z końcówki pierwszej nic nie wynika.

Całkiem ciekawa młodzieżówka. Uważam, że młodszym czytelnikom może się bardzo spodobać, a w szczególności zachęcić do sięgania po literaturę grozy w przyszłości. Klimatem bardzo przypominała mi film "Obecność".
Z przyjemnością sięgnę po drugą część, aczkolwiek nie mam pojęcia, czego się po niej spodziewać, bo z końcówki pierwszej nic nie wynika.

Pokaż mimo to

Wciągnęła mnie na tyle, że mam ochotę sięgnąć po kolejne części - przy czym warto zaznaczyć, że ta książka stanowi samodzielną całość, więc nie ma przymusu, żeby czytać dalsze tomy.

Wciągnęła mnie na tyle, że mam ochotę sięgnąć po kolejne części - przy czym warto zaznaczyć, że ta książka stanowi samodzielną całość, więc nie ma przymusu, żeby czytać dalsze tomy.

Pokaż mimo to

Są momenty,gdzie myślę po co czytać tom 2.Zacznę,że nastawiłem się ,na coś przerażającego. Mocnego,słowem.Myślałem,że to będzie coś w rodzaju Obecność.
Albo lalki Annabell. Lalki,były ale Annabell by je zjadła na kolację.
Początek książki,to był nudny i mało ciekawy.
Zauważyłem wciskaną na siłę reklamę.Partii Republikańskiej, czy to przystoi w młodzieżówce ?
Bardzo dużo autorka p[oświęca czasu,opisowi domów.O tym dębie,chyba poświęcić trzeba oddzielną książkę.

A ja bym wolał,by zamiast opisywać wygląd domu.Dać coś naprawdę mocnego.
Samo rzucenie na szafę,może być tylko początkiem.
Rozumiem że książka jest adresowana do nastolatek.Coś siedzą skulone pod kołdrą z latarką w dłoni i czytają.
A potem piszczą ze strachu,zresztą jak będę chciał się porządnie wystraszyć przeczytam.Coś dla dorosłych.
I teraz czytać ,nie czytać tomu numer dwa ?
Też wypożyczyłem ,ale najpierw przeczytam parę innych książek.

Są momenty,gdzie myślę po co czytać tom 2.Zacznę,że nastawiłem się ,na coś przerażającego. Mocnego,słowem.Myślałem,że to będzie coś w rodzaju Obecność.
Albo lalki Annabell. Lalki,były ale Annabell by je zjadła na kolację.
Początek książki,to był nudny i mało ciekawy.
Zauważyłem wciskaną na siłę reklamę.Partii Republikańskiej, czy to przystoi w młodzieżówce ?
Bardzo dużo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Od bardzo dawna chciałam przeczytać tę książkę i, bądź co bądź, miałam co do niej dosyć wygórowane oczekiwania. Dlatego po pierwszych pięćdziesięciu stronach czułam się nieco zawiedziona: nie "czułam" głównej bohaterki, nie rozumiałam jej postępowania, wątek romantyczny mi nie leżał, a ponadto miałam wrażenie, że jest zwyczajnie źle napisany. Na moje szczęście po 120 stronie akcja zaczęła się rozwijać w zawrotnym tempie i brakowało już czasu na zastanawianie się nad takimi rzeczami. Fabuła wciągnęła mnie bez reszty i już nie mogłam się od niej oderwać. Dlatego gdybym miała ocenić sam początek dałabym jedną gwiazdkę, za środek jakieś pięć/sześć, ale końcówce mogę dać osiem bez mrugnięcia okiem.

Od bardzo dawna chciałam przeczytać tę książkę i, bądź co bądź, miałam co do niej dosyć wygórowane oczekiwania. Dlatego po pierwszych pięćdziesięciu stronach czułam się nieco zawiedziona: nie "czułam" głównej bohaterki, nie rozumiałam jej postępowania, wątek romantyczny mi nie leżał, a ponadto miałam wrażenie, że jest zwyczajnie źle napisany. Na moje szczęście po 120...

więcej

mniej

Pokaż mimo to