Wiele jest w tej opowieści obrazów nam bliskich, swojskich, z jakimi niektórym przyszło się oswoić w minionej przeszłości, dokonać wewnętrznego starcia. To często obrazy bolesne, wypełnione goryczą, pustką, biedą. Autorka jest historykiem. Wiedza, którą posiada posłużyła jej do nakreślenia losów głównej bohaterki w tło wydarzeń głębokiej komuny. Szarej, bezimiennej, ze szpiegostwem, donosicielstwem oraz aresztowaniami tak bardzo charakterystycznymi dla nieszczęsnego okresu w dziejach naszego kraju, jakim był bez wątpienia PRL.


Główną bohaterkę powieści, Izę poznajemy w chwili, gdy trafia do szpitala. Diagnoza nie budzi żadnych wątpliwości - guz mózgu. Izabela postanawia spisać swoje życie, które w najmniejszym stopniu jej nie oszczędzało. Wychowywała się na wsi tylko przez ojca, który w trudnych i ciężkich czasach, jakim był właśnie okres PRL-u, prowadził wielohektarowe gospodarstwo rolne i miał niebywałą głowę do interesów, co umożliwiało mu spełnianie zachcianek jedynej córki. Dębina była urokliwą wsią, z uczynnymi i dobrymi sąsiadami.


Ciężkie czasy, w jakich młodym przyszło dorastać powodują pewną hermetyczność. Dotychczas to rodzice sprawowali nad nimi pieczę, trzymali rękę na pulsie. Dorosłość zaczyna rządzić się swoimi prawami i nie zawsze jest spełnieniem marzeń. Iza i jej przyjaciółki dają się porwać emocjom, wizjom lepszej przyszłości. Jednak rzeczywistość szybko to zweryfikuje. Przeżycia Izy wywołają w nas mnóstwo emocji i wzruszeń. Akcja z każdym wątkiem nabiera rozpędu, a ciekawość kolejnych wydarzeń nie pozwala nam na szybkie odłożenie książki.

„Powiedz Ameryce” to powieść o ciężkich i trudnych czasach. Autorka znakomicie oddała ten klimat bazując na posiadanej wiedzy i doświadczeniu. Fabułę tworzą losy głównej bohaterki zaszczutej przez agenturalny, fałszywy system polityczny, w jakim akurat przyszło jej żyć. Jednak właśnie ta postać skłania nas do pewnych refleksji. Już nie nad tym co było, bo to historia, ale przede wszystkim nad swoim zachowaniem i wartościami, które wyznaczają nam kierunki w życiu. To powieść trudna, skłaniająca do przemyśleń, a może i wspomnień tych, którzy tak jak Iza doświadczyli niewdzięcznego systemu lub młodym przybliżająca oblicza minionej epoki, ale na pewno godna polecenia!

A co o samej książce powiedziała autorka?

Zapraszam:
https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2019/04/patronat-medialny-powiedz-ameryce-roma.html?fbclid=IwAR1VLP4NbStB89fpAUtrVVXXl-o47yD2aHuj7P36RtlOgIe-pU_arwNRu9c

Wiele jest w tej opowieści obrazów nam bliskich, swojskich, z jakimi niektórym przyszło się oswoić w minionej przeszłości, dokonać wewnętrznego starcia. To często obrazy bolesne, wypełnione goryczą, pustką, biedą. Autorka jest historykiem. Wiedza, którą posiada posłużyła jej do nakreślenia losów głównej bohaterki w tło wydarzeń głębokiej komuny. Szarej, bezimiennej, ze...