Oszałamiająca, jak zawsze u Zoli aż gęsta narracyjnie, wizja pieniądza jako wielkiej siły napędowej i niszczącej w nowoczesnej ekonomii i społeczeństwie. Zola oparł ją na aferach III Republiki, zwłaszcza afery katolickiego banku Union Générale. Tyle że zsyntetyzował je i ahistorycznie przeniósł w czasy II Cesarstwa, zgodnie z ramami chronologicznymi serii. Powieść pokazuje zjawisko poprzez pasje i dramaty głównych bohaterów, przeciekawych, niebanalnych, dających fascynujący przegląd osobowości i zachowań. Główne postacie to Saccard, niespożytej energii ambicjoner i twórca Banku Powszechnego oraz wciągnięte w tę inicjatywę uczciwe, wierne zasadom rodzeństwo Hamelin - inżynier Piotr i jego siostra Karolina. Obok tego mamy tam paletę graczy giełdowych i mieszczan wciągniętych w tę rzeczywistość - wyrafinowanych, cynicznych, opętanych, zagubionych, oszukanych. Dotyka też autor świata ideologii. Jedną z nici przewodnich jest konflikt Saccarda z potentatem bankowym Gundermannem, dzięki czemu Zola wprowadza problem nowoczesnego, obsesyjnego antysemityzmu. Z kolei poprzez postać Zygmunta, brata obrzydliwego spekulanta Buscha, wprowadza na scenę gorliwego wyznawcę marksizmu (autor mówi: kolektywizmu) z jego naiwnymi (Zola nie wie jeszcze, jak groźnymi) wizjami sprawiedliwego świata bez pieniądza i wyzysku. Świetnie się to czyta mimo ciężkich wywodów stricte finansowych.

Oszałamiająca, jak zawsze u Zoli aż gęsta narracyjnie, wizja pieniądza jako wielkiej siły napędowej i niszczącej w nowoczesnej ekonomii i społeczeństwie. Zola oparł ją na aferach III Republiki, zwłaszcza afery katolickiego banku Union Générale. Tyle że zsyntetyzował je i ahistorycznie przeniósł w czasy II Cesarstwa, zgodnie z ramami chronologicznymi serii. Powieść pokazuje...