Niedawno commencer et niedawno terminer.
Regardez le film.

Niedawno commencer et niedawno terminer.
Regardez le film.

Powieść o perypetiach miłosnych i życiowych pewnego kochliwego młodzieńca.

Nie jest to książka spójna, są i lepsze i gorsze (nużące) fragmenty, aczkolwiek momentami czuć pisarstwo najwyższej próby. Sama powieść jest zaledwie częścią wielotomowego dzieła Balzaca "Komedia ludzka". Są tu bystre obserwacje ludzkich charakterów, wątki miłosne, o przyjaźni i interesach. Przyznam, że mnie pochłonęło dopiero ostatnie kilkadziesiąt stron, gdzie istotnie akcja nabrała tempa. Jakby cała powieść trzymała ten poziom, to z pewnością dałbym wyższą notę.

Powieść o perypetiach miłosnych i życiowych pewnego kochliwego młodzieńca.

Nie jest to książka spójna, są i lepsze i gorsze (nużące) fragmenty, aczkolwiek momentami czuć pisarstwo najwyższej próby. Sama powieść jest zaledwie częścią wielotomowego dzieła Balzaca "Komedia ludzka". Są tu bystre obserwacje ludzkich charakterów, wątki miłosne, o przyjaźni i interesach....

Jako żywa entuzjastka epoki pozytywizmu przyznać muszę, iż ta lektura niezwykle przypadła mi do gustu. Rozwlekłe opisy stroi, obyczajów, relacji międzyludzkich (na prowincji jak i w wielkim Paryżu) to coś co niesamowicie lubię. Urzekła mnie także zbudowana przez autora klamra kompozycyjna (wszystko zaczyna się bowiem na prowincji, kończy również na niej, poza tym, wszystko sprowadza się tak naprawdę do druku - nie zdradzając szczegółów - dziennikarze potrzebują drukarni!).

Powieść miała jednak też swoje mankamenty. Jest ona podzielona na trzy części i część druga, mimo iż wydaje się zawierać najbardziej emocjonujące wydarzenia i wnikliwe analizy, najbardziej (miejscami) mnie nużyła. Zwłaszcza gdy autor oddawał się opisowi przeróżnych kalkulacji i obliczeń. Nie podobało mi się również podejście matki i siostry Lucjana do niego samego, jednak były to zupełnie inne czasy i trzeba mieć na uwadze, że role społeczne obydwu płci prezentowały się zgoła odmiennie niż teraz.

Czy polecam? Tak, jeżeli lubi się klasykę i pozytywizm.

Jako żywa entuzjastka epoki pozytywizmu przyznać muszę, iż ta lektura niezwykle przypadła mi do gustu. Rozwlekłe opisy stroi, obyczajów, relacji międzyludzkich (na prowincji jak i w wielkim Paryżu) to coś co niesamowicie lubię. Urzekła mnie także zbudowana przez autora klamra kompozycyjna (wszystko zaczyna się bowiem na prowincji, kończy również na niej, poza tym, wszystko...

Świetna książka, myślę że w wielu miejscach nadal aktualna.

Świetna książka, myślę że w wielu miejscach nadal aktualna.

Na wykładzie zareklamowany doskonale, więc nawet nie wypożyczyłam, a od razu kupiłam. No i po skończeniu oszukiwania samej siebie, że da się to czytać (do około 150 strony, a i tak byłam dzielna) - straciłam wszelkie złudzenia. Ale za to na półce wygląda ładnie.
*************************************
Jeszcze nic mnie tak nigdy nie zmęczyło jak to potężne tomiszcze. Przyznam, że dopiero dojechałam do połowy (z wielkim trudem),ale jeśli nie musicie tego czytać na zajęcia, a nie jesteście fanami kilkustronicowych opisów stroju, wykładów o historii papieru, słabych intryg, czy wkurzająco naiwnych bohaterów, którym macie ochotę osobiście nakopać za ich bezmyślność i łatwowierność, to już teraz Wam mówię: nie róbcie sobie tego.

Na wykładzie zareklamowany doskonale, więc nawet nie wypożyczyłam, a od razu kupiłam. No i po skończeniu oszukiwania samej siebie, że da się to czytać (do około 150 strony, a i tak byłam dzielna) - straciłam wszelkie złudzenia. Ale za to na półce wygląda ładnie.
*************************************
Jeszcze nic mnie tak nigdy nie zmęczyło jak to potężne tomiszcze. Przyznam,...

Moje pierwsze spotkanie z Balzaciem. Nie mogłam się od tej książki oderwać, jest po prostu wspaniała. Genialnie obnaża ludzkie oblicza, wielkopańską hipokryzję... Cudowna.

Moje pierwsze spotkanie z Balzaciem. Nie mogłam się od tej książki oderwać, jest po prostu wspaniała. Genialnie obnaża ludzkie oblicza, wielkopańską hipokryzję... Cudowna.

Pomysł ciekawy, sylwetki bohaterów interesujące, niestety zbyt długie i nużące opisy odebrały całą radość czytania.

Pomysł ciekawy, sylwetki bohaterów interesujące, niestety zbyt długie i nużące opisy odebrały całą radość czytania.

Bardzo ciekawa i ponadczasowa książka napisana przez jednego z najwybitniejszych prozaików w historii- Honore de Balzaca. Po raz kolejny autor w mistrzowski sposób ukazuje nam klimat XIX-wiecznej Francji, rozdzieranej przez kolejne zmiany władzy i ustroju, gdzie kontrastują ze sobą bieda z bogactwem, zaś ludzie prowadzący ciemne interesy i skupieni w koteriach za wszelką cenę chcą zniszczyć osoby uczciwe i wierne swoim przekonaniom.

Balzac ukazuje tu życie osób dążących do bycia niezapomnianymi, chcących stworzyć wartościowe dzieła, które są zmuszane do podejmowania różnego rodzaju dylematów i cały czas na swojej drodze spotykają rożnego rodzaju przeszkody oraz spotykają się z niechęcią znanych i wpływowych person, które uważają je za zagrożenie i dążą, by zaakceptowały one ich punkt widzenia. Jest to też lektura o trudach codziennej egzystencji i zmaganiu się z codziennymi trudnościami, ale także i o byciu sobą oraz tym, że w nawet w najtrudniejszych chwilach warto liczyć na wsparcie najbliższych osób.

Wiele treści zawartych w tej książce jest aktualnych do dnia dzisiejszego i z tego powodu, a także z powodu barwnego stylu jakim jest ona napisana, warto po nią sięgnąć.

Bardzo ciekawa i ponadczasowa książka napisana przez jednego z najwybitniejszych prozaików w historii- Honore de Balzaca. Po raz kolejny autor w mistrzowski sposób ukazuje nam klimat XIX-wiecznej Francji, rozdzieranej przez kolejne zmiany władzy i ustroju, gdzie kontrastują ze sobą bieda z bogactwem, zaś ludzie prowadzący ciemne interesy i skupieni w koteriach za wszelką...

Balzac z jego niebywałym geniuszem niewątpliwie ma miejsce w szeregu największych. I to nie oś fabularna i intryga, choć mistrzowsko poprowadzone, są tu najważniejsze (jak chyba w żadnej wielkiej powieści). Wydaje mi się, że to co decyduje, to dogłębne zrozumienie człowieka. Jego małości i wielkości jednocześnie, jego wszelkich możliwych charektorologicznych odcieni. Słowem, życia jako całości. Tak piszą tylko najwięksi. Czasem o tej wielkości decyduje tylko jedno zdanie pomiędzy nawałem tekstu, ale właśnie to jedno zdanie uderza nagle jakąś potężną głębią i zrozumieniem.

Balzac z jego niebywałym geniuszem niewątpliwie ma miejsce w szeregu największych. I to nie oś fabularna i intryga, choć mistrzowsko poprowadzone, są tu najważniejsze (jak chyba w żadnej wielkiej powieści). Wydaje mi się, że to co decyduje, to dogłębne zrozumienie człowieka. Jego małości i wielkości jednocześnie, jego wszelkich możliwych charektorologicznych odcieni....

okrutny świat, niestety bardzo aktualny

okrutny świat, niestety bardzo aktualny