Zastanawialiście się kiedyś nad paradoksem książek romantycznych i erotyków? Polega on na tym, że większość kobiet zapytanych wprost, czy czyta romanse i erotyki, odpowiada, że nigdy w życiu nawet kijem przez szmatę nie tknęłoby takiej szmiry, ale gdy wchodzi się do księgarni, to jednym z najbardziej zaludnionych działów, który gromadzi w swoich granicach tłumy płci pięknej, jest właśnie sekcja z literaturą romantyczną. A dlaczego tak jest? Dlatego że, mimo całej tej cukierkowej otoczki spowijającej świat romansów różową mgiełką, każdy z nas poszukuje w życiu szczęśliwych zakończeń, a jedynym miejscem na świecie, które może nam to zagwarantować, jest właśnie dział romansów i erotyków.

Nic więc dziwnego, że i ja zaglądam w to miejsce co parę tygodni w poszukiwaniu swojej chwilowej namiastki szczęścia (mówię to z własnej, nietorturowanej woli). Właśnie z tego działu pochodzi moja najnowsza książkowa zdobycz pt. „Pan Romantyczny” autorstwa Leisy Rayven, która przez ostatnie dni nie pozwalała mi o sobie zapomnieć, ale o tym za chwilę. Najpierw parę słów o fabule.

Główną bohaterką jest Eden Tate – młoda dziennikarka śledcza, której talent i potencjał został wykorzystany do pisania memicznych, klikbajtowych artykułów typu: jakim jesteś rodzajem pizzy? Chcąc wyrwać się z zawodowego ślepego zaułka, postanawia pójść śladem plotki o nieuchwytnym mężczyźnie, znanym wśród elity Nowego Jorku jako Pan Romantyczny. Jak udaje się ustalić Eden, PR pełni rolę ekskluzywnej eskorty, która za określoną cenę urzeczywistni każdą fantazję klientki, przemieniając ją w wymarzoną randkę.

Mimo ładnej historyjki i cukierkowej otoczki, Eden nie jest wyznawcą bajek ani miłości i stara się odsłonić prawdziwą twarz Pana Romantycznego. Nie wierzy w szczytne intencje i górnolotne założenia, którymi PR zasłania się jak tarczą. Postanawia przeprowadzić z nim wywiad i obalić krążące o nim mity. Z początku poznanie tożsamości tego nieuchwytnego mężczyzny wydaje się prawie niemożliwe, ale dzięki swojemu przyjacielowi, który pod sweterkiem w serek skrywa moc cybergeniusza, jest w stanie nawiązać kontakt.

Jak się okazuje, PR jest fizycznym ucieleśnieniem perfekcji. Jest także doskonałym aktorem, który mistrzowsko odgrywa każdą swoją rolę. Może być dowolnym typem fantazji, jakiej dana kobieta potrzebuje. Jego umiejętności są ściśle związane ze sztuką uwodzenia, a dzięki inteligencji i wrodzonej charyzmie sprawia, że każda kobieta czuje się wyjątkowa i uwielbiana. Panuje jednak parę zasad, a jedną z nich jest niesypianie z żadną ze swoich klientek.

Max jest zaintrygowany Eden. Jest tak inna od każdej kobiety, jaką kiedykolwiek spotkał. Jej cynizm i twarde podejście do miłości w jakiś sposób do niego przemawia. Jest dla niego tajemnicą, wyzwaniem, które chce podjąć prawie tak bardzo, jak Eden chce zdobyć swoją sensacyjną historię, która katapultuje jej karierę do dziennikarskiego nieba. Zgadza się udzielić jej wywiadu i podać wszystkie informacje, których potrzebuje, aby napisać historię, ale tylko wtedy, gdy pójdzie z nim na kilka randek, aby w stu procentach doświadczyć tego, co jego klientki. Pod koniec ich wspólnego czasu, jeśli poczuje w stosunku do niego prawdziwe uczucia, musi obiecać, że nie napisze o nim artykułu.

Powiem szczerze, że po zapowiedzi książki spodziewałam się nudnej, niczym niewyróżniającej się historii miłosnej, jakich wiele. Już po pierwszym rozdziale całkowicie zmieniłam zdanie, a wszystko za sprawą głównej bohaterki. Eden jest świetna. Silna, niezależna, z poczuciem humoru, trudno jej nie lubić. Szanowałam jej postawę względem związków, których nie uznaje, na rzecz jednonocnych przygód. Jej problemy z zaufaniem były prawdziwe i prawdopodobne, rozumiałam jej cyniczne podejście do miłości, bo autorka realnie nakreśliła jej przeszłość, która miała na bohaterkę ogromny wpływ. Naprawdę polubiłam tę dziewczynę, a zwłaszcza jej relacje z siostrą i babcią. Ich rozmowy były przezabawne i pełne miłości do siebie. A czytanie jej przekomarzanek z Maxem jest jak oglądanie meczu ping-ponga – nigdy nie wiesz, co się zaraz stanie i kto wygra tę rozgrywkę. Z przyjemnością spędziłam z nimi czas.

Trudno nie zakochać się w Maxie Rileyu. Nawet w chwilach, gdy mnie frustrował, nadal uwielbiałam tego człowieka. Max w ciągu całej książki staje się kilkoma różnymi postaciami, wcielając się w różne osoby podczas randek z Eden, ale uwierzcie mi na słowo, że zakochacie się w każdej z nich. Wymyślone przez niego scenariusze są doskonale przemyślane i po mistrzowsku wykonane, w ogóle nie odrealniają jego postaci, a wręcz pogłębiają wiedzę o nim, ponieważ każda wymyślona przez niego postać jest częścią jego osoby. Na początku Max jest powściągliwy w stosunku do Eden i postępuje zgodnie z zasadami, które sam sobie narzucił, jednak z czasem powoli wychodzi ze swojej strefy komfortu i zaczyna się prawdziwa rozgrywka pomiędzy tym dwojgiem.

Jestem pełna podziwu dla tej autorki. Już przy jej ostatnich książkach z serii „Zły Romeo. Zła Julia” miałam oko na jej najnowsze publikacje. Rayven oczarowała mnie przede wszystkim niewymuszoną swobodą pisania, dzięki której książkę czyta się bardzo lekko i przyjemnie. Nie ma w niej nagromadzenia wulgaryzmów czy ordynarnych opisów scen łóżkowych, które są dość często występującym elementem tego gatunku. Nie przeszkadzał mi nawet dość długi proces budowania napięcia i to, że moment kulminacyjny następował po blisko 75% całej książki. Te 380 stron minęło mi zdecydowanie za szybko.

Bardzo się cieszę, że zaryzykowałam i poznałam historię Maxa i Eden. Nie uważam czasu poświęconego na czytanie tej książki za stracony. Rzadko się też zdarza, żebym z takim zaangażowaniem i optymizmem polecała komuś książkę z tego gatunku, z reguły jestem raczej krytyczna w stosunku do romansów i erotyków. Więcej rzeczy mnie w nich irytuje, aniżeli bawi i poprawia nastrój. Jestem nawet trochę zazdrosna o tych z was, którzy mogą po raz pierwszy doświadczyć tej historii. Mnie pozostaje tylko czekać na drugą część i marzyć o tym, że i na mojej drodze stanie kiedyś idealny książę w skórzanej kurtce.

Karolina Wierna