„Spieszył się, nie mogąc znieść tego, że w ogóle to robi. Udeptał ziemię na grobie i poprawił gałązki pobliskiej tui. Wreszcie skończył. Już po wszystkim. Koniec koszmaru. A może wcale nie koniec?”

Nakładem wydawnictwa Czwarta Strona ukazała się właśnie najnowsza powieść Agnieszki Pietrzyk pod tytułem „Ostatnie słowo”. Autorka dała się już poznać czytelnikom za sprawą swoich porywających thrillerów. Niektóre z nich miałem przyjemność recenzować, toteż bez wahania sięgnąłem po najnowszy tytuł autorki.

Już na wstępie mogę napisać, że „Ostatnie słowo” to rewelacyjnie napisana powieść, która pochłonęła mnie dosłownie od pierwszego do ostatniego zdania. Odnoszę wrażenie, że Agnieszka Pietrzyk wspięła się na wyżyny swoich możliwości, czego efektem jest ta doskonale pomyślana i napisana książka. Naprawdę nie są to słowa na wyrost. Uważam, że będzie to jeden z najlepszych thrillerów tego roku.

Głównym bohaterem jest William Kriger. Niewiele o nim wiemy. Mieszka na wsi, trzyma się raczej z daleka od ludzi. Zarabia na życie, wymyślając początki książek i sprzedając je ludziom, którzy go o to poprosili. Okazuje się bowiem, że bardzo wiele osób chce zostać pisarzami. Chcą coś zmienić w swoim życiu, rozpocząć nowy etap, decydując się na napisanie książki. Ponieważ jednak nie wiedzą, jak się do tego zabrać, szukają pomocy takich osób jak Kriger. Wymyślił on już setki początków książek. Kieruje się przy tym prostymi zasadami. Zawsze wymyśla tylko początek, nigdy nie pisze więcej. Jednak po bliższym poznaniu trudno zapałać do niego sympatią. Jest w nim coś tajemniczego i mrocznego zarazem.

Pewnego dnia przed domem mężczyzny zjawia się Weronika i prosi go o początek książki. Niby nic niezwykłego, zlecenie jak każde inne. Kriger bierze się do pracy i wkrótce daje kobiecie pewną historię. Weronika jednak nie chce na tym poprzestać. To, co przeczytała, bardzo jej się spodobało i prosi mężczyznę o napisanie kontynuacji. Ten niechętnie spełnia jej prośbę. Jednak Weronika – wbrew obietnicy – nie odchodzi. Co więcej, już nie prosi, a żąda od Williama, aby ten dokończył pisaną dla niej historię. Dlaczego tak jej na tym zależy? Dlaczego tak emocjonalnie podchodzi do tego, co czyta? Dlaczego musi poznać zakończenie?

W tym momencie mała dygresja. Otóż Agnieszka Pietrzyk, decydując się na motyw książki w książce, opisała tak naprawdę w rewelacyjny sposób dwie przejmujące historie. Jedna dzieje się w rzeczywistości – to sprawa Williama i Weroniki. Druga jest wytworem wyobraźni mężczyzny. W Pasłęku dochodzi do zaginięcia dziewczynki. Julian miał pod opieką swoje córki bliźniaczki. Gdy odwoził je do byłej żony, zatrzymał się tylko na chwilę, aby wstąpić do sklepu. Gdy wrócił, w samochodzie była tylko Ania. Matylda zniknęła. Po prostu rozpłynęła się w powietrzu. Sprawą jej zaginięcia żyje cała lokalna społeczność. Wszyscy zastanawiają się, co się stało z Matyldą. Czy dziewczynka żyje? Czy uda się ją odnaleźć?

Gdy Weronika czyta tę historię, jest silnie pobudzona emocjonalnie. Bardzo się przejmuje losem Matyldy i żąda od Williama odpowiedzi na pytanie, czy dziewczynka zostanie odnaleziona. Dlaczego Weronika aż tak bierze do siebie tę literacką fikcję? Co się stanie, gdy Kriger napisze ostatnie słowo? Co zrobi Weronika, gdy pozna odpowiedź na dręczące ją pytanie? Czy to możliwe, aby historia Matyldy nie była tylko wytworem pisarskiej wyobraźni?

„Ostatnie słowo” to książka kompletna. Podobała mi się zarówno opowiedziana przez autorkę historia (a właściwie dwie), kreacje bohaterów, jak i użyty styl i język. Nie ma tu niepotrzebnej przemocy, wulgaryzmów czy innych tym podobnych scen. Odnoszę wrażenie, że jest to powieść bardzo przemyślana, gdzie wszystkie elementy są dokładnie tam, gdzie być powinny. Wszystko to sprawiło, że dla mnie był to naprawdę nieodkładalny thriller, i z prawdziwą przyjemnością przyznaję książce najwyższą ocenę.

Wojciech Sobański