Jak chyba każdy czytelnik/ czytelniczka tej książki sięgnęłam po nią, bo wydawało mi się, że moje dziecko je zdecydowanie za mało, w czym gorąco utwierdzała mnie babcia, rozpaczająca nad każdą niezjedzoną łyżką. Zastanawiałam się co robię nie tak i dlaczego moje, do tej pory jedzące wszystko dziecko nagle zaczęło grymasić, niedojadać, a czasem wręcz unikać posiłków. Zaczęłam eksperymentować z nowymi potrawami, postawiłam na wspólne gotowanie, eliminację cukru itd. Zmiany te, choć na pewno korzystne, wcale nie wpłynęły na wielkość zjadanych posiłków i tutaj z pomocą przyszła książka Carlosa Gonzalesa.

Ktoś może powiedzieć, że pozycja ta nie jest zbyt odkrywcza i właściwie jej sedno można by streścić w kilku zdaniach - zgoda, ale będąc rodzicem, czasem nieświadomie popełniamy błędy i dobrze kiedy ktoś je nam uświadomi. Czasem to, co nam wydaje się być zwykłą troską o swoją latorośl, w rzeczywistości jest dla niej zbędnym stresem i przymusem. Książka Gonzalesa sprawia, że możemy nieco z boku popatrzeć na swoje postępowanie i w porę je zmienić, zanim jedzenie stanie się dla naszego dziecka koszmarem.

Muszę przyznać, że teraz w wielu sytuacjach przypominam sobie doskonały ostatni rozdział i… daję na wstrzymanie. Nauczyłam się czerpać radość z posiłków i nie traktować ich jako kolejny obowiązek, a raczej jak przygodę kulinarną. Oczywiście książka ta nie sprawi, że dziecko zacznie więcej jeść, raczej uświadomi nadgorliwym rodzicom, że to oni powinni zmienić swoje podejście i dać dziecku w tym względzie odrobinę swobody.

Jak chyba każdy czytelnik/ czytelniczka tej książki sięgnęłam po nią, bo wydawało mi się, że moje dziecko je zdecydowanie za mało, w czym gorąco utwierdzała mnie babcia, rozpaczająca nad każdą niezjedzoną łyżką. Zastanawiałam się co robię nie tak i dlaczego moje, do tej pory jedzące wszystko dziecko nagle zaczęło grymasić, niedojadać, a czasem wręcz unikać posiłków....