Czytałem to wiele lat temu. Lektura fascynująca, tajemnicza, faktycznie niejasna, z masą odniesień i aluzji, w jakimś sensie opus magnum i podsumowanie twórczości całego życia (Mewi Dwór, Jonfski, jego towarzysze różne elementy i motywy przewijają się w twórczości autora na przestrzeni całego twórczego życia, począwszy od przedwojennych fantazji i eksperymentów, jeszcze nieporadnych, a już ciekawych i obiecujących: "Błękitny szpieg" i "Róża korsarska", poprzez powieści historyczne i historyczne z drobnymi elementami mistycznymi, fantastycznymi - np. "Admirał, czart i Cyganka", może nawet w zbiorze "Mah Jong" też są jakieś paralele).
Wniosek jest prosty: muszę koniecznie jeszcze raz przeczytać tę powieść (podobnie jak "Mah jong", jedną z najciekawszych i najoryginalniejszych przedwojennych książek fantastycznych). Właściwie to należałoby zapoznać się z całą twórczością Rychlińskiego (bo czytałem tylko jego utwory fantastyczne)...
Krytyka literacka stawia wyżej twórczość marynistyczną Salińskiego, co mnie nie przekonuje (mam ileś jego książek, ale zaglądając do nich nie czułem się zachęcony do czytania) - nie należę do ludzi, którzy cenią sobie krytyków literackich, bo ci o największej renomie np. serdecznie nienawidzą fantastyki naukowej (choćby śp. Jan Witan, którego poznałem osobiście i generalnie cenię czy Jerzy Admaski - no, ten to wzbudził we mnie żywiołową niechęć), a poza tym rzadko kiedy kieruję się czyimiś opiniami w doborze lektur (no chyba że wydają mi się szczere i uczciwe).

Czytałem to wiele lat temu. Lektura fascynująca, tajemnicza, faktycznie niejasna, z masą odniesień i aluzji, w jakimś sensie opus magnum i podsumowanie twórczości całego życia (Mewi Dwór, Jonfski, jego towarzysze różne elementy i motywy przewijają się w twórczości autora na przestrzeni całego twórczego życia, począwszy od przedwojennych fantazji i eksperymentów, jeszcze...