Obraz wybrzeża południowego Bałtyku w kontekście sporu o panowanie nad nim, pomiędzy królem szwedzkim a królem polskim i miastem Gdańsk, w XVII wieku.
Tytułowa postać kapitana Mory, Szkota Jamesa Murrey`a, jest autentyczna. Po ucieczce ze swego kraju, od 1601 roku w służbie Zygmunta III Wazy. Walnie przyczynił się do powstania floty morskiej. Jako kontradmirał polskiej floty i dowódca galeonu "Król Dawid", 28 listopada 1628, wziął udział i przyczynił się do zwycięskiej bitwy z flotą szwedzką, na redzie Gdańska, zwaną Bitwą Oliwską. Na wskutek pomówień ze strony zawistnych kapitanów innych statków, został oskarżony o zaprzestanie ścigania uciekających statków szwedzkich, przestał być dowódcą. Był atakowany także przez to, że był protestantem i jego załoga składała się z rybaków , również protestantów a także szkockich najemników.
Jego dalsze losy nie są znane.
Książka w konwencji przygodowej, opisuje życie na okręcie wojennym, bitwy i potyczki morskie, zdrady, donosy i szpiegostwo, zwykłe życie rybaków okolic Gdańska, Oliwy i Helu oraz szalejącą w Gdańsku inkwizycję. Mamy tu również rozgrywki polityczne jak i wątki romansowe.
Szkoda, że autor posłużył się językiem jakim rozmawiali ówcześni , czasami trudny wręcz do zrozumienia, a nie było przypisów. Do tego mnóstwo określeń żeglarskich, mimo iż był słowniczek na końcu książki, ciężko się czytało. Jednym słowem, lektura ciekawa ale specyficzna. Mimo wszystko polecam, zwłaszcza tym co lubią morskie klimaty.

Obraz wybrzeża południowego Bałtyku w kontekście sporu o panowanie nad nim, pomiędzy królem szwedzkim a królem polskim i miastem Gdańsk, w XVII wieku.
Tytułowa postać kapitana Mory, Szkota Jamesa Murrey`a, jest autentyczna. Po ucieczce ze swego kraju, od 1601 roku w służbie Zygmunta III Wazy. Walnie przyczynił się do powstania floty morskiej. Jako kontradmirał polskiej...

Może i szału nie ma, ale fajnie było się znaleźć w XVII-wiecznym Gdańsku

Może i szału nie ma, ale fajnie było się znaleźć w XVII-wiecznym Gdańsku