Czy istnieje ktoś kto nie zna „Love Story” choćby ze słyszenia?
Krótkie opowiadanie, które stało się niezaprzeczalnie bestsellerem w XX wieku, zekranizowane w roku roku wydania (1970 rok) z przepiękną ścieżką dźwiękową oraz równie słynną piosenką Andy’ego Williamsa.

Wielokrotnie oglądałam film, który wzruszał mnie do cna (choć tutaj co prawda nie wiele trzeba). Ciężko było natomiast zdobyć mi książkę z którą baaardzo, ale to bardzo chciałam się zapoznać. Dwa lub trzy miesiące temu wygrzebałam ją na Legimi, wczoraj znalazłam ogromne pokłady czasu by się z nią zapoznać!

Śmieje się mówiąc ogromne - powieść, a ja raczej napisałabym opowiadanie ma ledwie ponad sto stron, więc tak naprawdę jest to lektura na długość jednego wieczornego filmu.
I dla mnie zero jedynkowo była o dziwo gorszym odzwierciedleniem filmu. Zarówno opowiadanie jak i scenariusz zostało napisane przez autora, praktycznie w tym samym czasie - odstęp wydania filmu to zaledwie 10 miesięcy od premiery książki.

Dlaczego więc moim zdaniem książka jest gorsza?
Historia Olivera i Jennifer jest niewątpliwie piękna! I być może była pierwowzorem do tworzenia historii wydawanych w dzisiejszych czasach jednakże krótka forma opowieści, suchość w słowach i kompletny brak emocji, nie pozwala mówić o wybitnym dziele literackim. To było dla mnie czytanie scenariusza napisanego prozą. Nawet odtwarzane w głowie „Where do I begin” nie pomogło mi obudzić w sobie tych emocji, które czułam podczas oglądania filmu i chyba z samego sentymentu na sam koniec poleciała mi jedna łezka.

Absolutnie nie neguję fenomenu historii, a także statusu bestsellera - bo „Love Story” urzeka mnie za każdym razem. Na tamte lata było to coś nowego, wyjątkowego. Dzisiaj mamy przesyt podobnych historii, które są wręcz utkane emocjami. I może chodzi o różnice pokoleniowe i odbiór? Może pokolenie dzisiejsze łaknie tych emocji bardziej niż te, żyjące w latach 70tych? Domysły mogę snuć.

Podsumowując!
Historia - na tak! Film - na tak! Muzyka - na tak! Książka - na nie 🥺.

Czy istnieje ktoś kto nie zna „Love Story” choćby ze słyszenia?
Krótkie opowiadanie, które stało się niezaprzeczalnie bestsellerem w XX wieku, zekranizowane w roku roku wydania (1970 rok) z przepiękną ścieżką dźwiękową oraz równie słynną piosenką Andy’ego Williamsa.

Wielokrotnie oglądałam film, który wzruszał mnie do cna (choć tutaj co prawda nie wiele trzeba). Ciężko...